JavaScript is required for this website to work.
Multicultuur & samenleven

Steun niet op antisemitisch links om te citeren!

Guido Joris21/8/2018Leestijd 3 minuten
Lucas Catherine, (aka Luc Vereertbrugghen)

Lucas Catherine, (aka Luc Vereertbrugghen)

foto © REPORTERS © Tim Dirven

Is het Zionisme exclusief en stuurde Theodor Herzl aan op een etnische zuivering? Voorzichtig zijn met citaten, zeker met hun oorsprong, waarschuwt Guido Joris.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Eddy Daniels schreef op Doorbraak: ‘Hans Knoop daagt Hammouchi uit om aan te tonen waar Herzl ooit geschreven zou hebben dat de Joden hun Arabische knechten “ongemerkt over de grens moesten zetten nadat ze eerst hadden geholpen om de moerassen droog te leggen en slangen uit te roeien”. Ik weet waar hij dat kan vinden: Herzl, Gesammelte Zionistische Werke, II, 1934, p. 98, 108-109’.

Daniels en El Hammouchi citeren niet uit Herzl’s werken en als Daniels beweert te weten waar het citaat te vinden is, dan liegt hij. Daniels opteert ervoor ‘een put te graven voor een ander’ in casu Hans Knoop, terwijl diens deskundigheid en parate kennis over de regio legendarisch is. Daniels valt in die eigen spreekwoordelijke put als duidelijk wordt dat het citaat over ‘moerassen en slangen’ waarmee zowel El Hammouchi als Daniels zwaaien, is verzonnen en niet te vinden in de Verzamelde Werken van Herzl.

Het citaat is ontleend aan Lucas Catherine (Luc Vaneertbruggen). De samenstelling van het citaat en de voetnoten, tonen aan dat Daniels wel Catherine’s bedenksels gelezen heeft maar zeker niet het Verzamelde Werk van Herzl. Catherine schrijft letterlijk in zijn boek De Israellobby: ‘Men moet de plaatselijke bevolking geen werk geven’[iv] tenzij ‘het droogleggen van moerassen en het uitroeien van slangen’.[v] Daarna moet men ze ‘ongemerkt over de grens zetten’.[vi].[iii] T. Herzl, Gesammelte Zionistische Werke, Tel Aviv, 1934. [iv] T. Herzl, idem, T II, p.98. [v] Idem, p.108-109. (Opvallend genoeg gebruikt Catherine een paginanummering die niet in de Duitstalige editie en evenmin in de Engelstalige vertaling van de Verzamelde Werken van Herzl gebruikelijk is Een truc om mogelijke ontmaskering te voorkomen?

Herzl, malaria en slangen

In Haifa, mijn lievelingsstad in de Joodse staat, streek in 1870 een Duitse protestantse sekte neer, het gebied was moerassig en bij het bewerken van de grond werden de vierhonderd Duitsers bij bosjes geveld door malaria. Toch wisten de hardwerkende Duitsers een grote bijdrage te leveren aan de ontwikkeling van de landbouw in de streek. (Hun nakomelingen ontpopten zich tijdens het naziregime als fanatieke Hitleraanhangers en werden na de oorlog door Israël aan de deur gezet. Israël heeft hen evenwel royaal vergoed voor de achtergelaten eigendommen waarbij niet op een sjekel meer of minder gekeken werd).

Herzl wist natuurlijk af van de catastrofale Duitse malariahistorie en dat is mogelijk de reden dat hij in zijn Verzameld Werk optekent dat het draineren beter aan bewoners uit de streek kan overgelaten worden omdat die ‘over een grotere immuniteit beschikken tegen malaria’. Ik dacht eerst dat Herzl dit onterecht schreef. Maar al snel kwam ik er achter dat personen die al van jongs af aan met malaria gecontamineerd raken, over een grotere weerstand beschikken, al garandeert dat geen volledige immuniteit. Herzl beveelt (mogelijk om die reden) aan om voldoende kinine aan te kopen.

Voor het vangen van slangen geeft hij het advies om die niet zelf te vangen maar dat over te laten aan geroutineerde inwoners uit de regio. Herzl beveelt aan om de slangendoders voor deze inspanning te vergoeden elke keer als ze een slangenhuid afleveren.

Mia Doornaert en de mythomaan

Bij het lezen van het Verzamelde Werk van Herzl raak je onder de indruk van de manier waarop hij bij het ontvouwen van zijn plannen met iedereen rekening houdt, of die nu jood is of niet. Deze werkelijkheid onderscheidt zich dus duidelijk van het verzinsel van Lucas Catherine om hem als een uitbuiter neer te poten.

En zo beland ook ik bij Mia Doornaert. Die werd met een klacht vanwege Catherine bij de Raad van Journalistiek geconfronteerd omdat ze Catherine een antisemiet noemde. De Raad van Journalistiek oordeelde dat Doornaert hem zo mocht bestempelen. Zowel El Hammouchi als Daniels halen dus hun mosterd dus bij een mythomane antisemiet. Pas op heren want daarmee sluit u naadloos aan bij een beschimmeld links gedachtegoed waarmee Catherine de jodenmoordenaars van morgen wenst te genereren. (Dat laatste is een citaat uit de Groene Amsterdammer en ja ik weet die quote te vinden).

Guido Joris is redacteur bij Joods Actueel

Commentaren en reacties