De diversiteitszwendel
foto © Vanmol
Het nieuwste tolerantie- en diversiteitsdenken is de grootste zwendel sinds – even denken – het christendom! Grapje, islam mag ook.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementHet Laatste Avondmaal met een dikke, rosse blauwe smurf op tafel en Jezus in de vorm van een vrouw die niet op een koekje meer of minder kijkt. De opening van de Olympische Spelen zorgde voor alweer dezelfde controverse. Met dezelfde voorspelbare reacties. Geschokte christenen en conservatieven die zich afvragen hoe het mogelijk is dat je niemand meer mag kwetsen, behalve hen. Progressieven die juichen om de diversiteitsboodschap die er ongetwijfeld ergens inzit omdat een apostel een teelbal laat zien. Het is allemaal zo vermoeiend en saai.
Terwijl er een perfect rationele verklaring zou kunnen zijn. Namelijk dat Fransen een beetje rare, arrogante mensen zijn die graag eens onnozel doen. En dat is exact wat ze gaan doen als de wereld naar hen komt kijken. Je kan ze dat niet kwalijk nemen. Ze eten rottende eenden en slakken.
Waar het bij dit soort debatten wel om gaat: het geneuzel waar we mee om de oren geslagen worden over ‘respect,’ ‘inclusiviteit’ en ‘tolerantie’ is geen fundamenteel menselijke waarde. Het is een vreselijk intolerant, commercieel product dat in al zijn drang naar diversiteit geen ruimte laat voor diversiteit van denken.
De Olympische Spelen hebben dat schaamlapje nodig om overeind te blijven. Er is namelijk geen evenement ter wereld dat zo anti-inclusief en intolerant is als de Olympische Spelen. Fatshaming is er de norm. Op een paar marginale disciplines na mag de corpulente medemens niet meedoen. De enige sport waar ze echt in kunnen scoren, is het Japanse sumoworstelen. En dat is dan weer geen olympische discipline in tegenstelling tot Grieks worstelen.
Sprint
U al gehoord van de 100 meter sprint voor dikkerdjes? Krijg je geen medaille voor. Nochtans doen die mensen ook hun best. En het wordt almaar erger. Sinds 1980 was er niet één blanke man die olympisch kampioen werd op de sprint. Als er al eentje tussen zit in de finale, is het een alibi witte. En vraag me nu eens hoeveel Aziaten die sprint al wonnen? Ze vormen 60 procent van de wereldbevolking en leverden welgeteld nul kampioenen af. Sinds 776 voor Christus! De Spelen zijn een feest van de échte edoch oude diversiteit, weggemoffeld onder een dekentje van de nieuwe. Dat is namelijk nodig om sponsors aan te trekken.
En dat dekentje wordt almaar meer bovengehaald om de ware bedoelingen te verhullen. Ook op onze zomerfestivals. Politici buigen zich te pletter voor wat de organisatie van Tomorrowland ‘een feest van de diversiteit’ noemt. We citeren de site even: ‘Eén van de meest unieke dingen aan Tomorrowland blijft het feit dat de hele wereld samenkomt op één magische plek waar iedereen gelijk is en zich verenigt – een symbool van de waarden van geluk, vrijheid, respect, diversiteit en solidariteit’. U zal de organisatie er niet op betrappen dat ze een bordje ‘slegs vir blankes’ aan de deur hangen maar voor de rest is het complete stierenkak. Het is een hippe zwendel voor de betere budgetten.
Alleen wie grof geld heeft komt er in, de vrijheid en het geluk beperkt zich tot de massale aanwezigheid van pillen en poeders die je makkelijk kan binnensmokkelen (dat zal u overigens niet lukken met een sandwich met kaas, die worden namelijk verkocht op de festivalsite) en lelijkerds worden zorgvuldig uit de promofilms geknipt tenzij ze kunnen worden uitgelachen.
Respect? Tomorrowland legt 2 miljoen euro neer om de Vlaamse milieuwetgeving aan zijn laars te lappen. Respect is voor wie arrogantie niet kan betalen. Solidariteit? Wie een nadorstje heeft van de pillen, wordt in de toiletten geconfronteerd met de volledig leugenachtige boodschap dat het water ‘niet-drinkbaar’ is. Geheel conform het Tomorrowland-gebod ‘Gij zult niet gratis drinken wat voor woekerwinst verkocht wordt’.
Geluidsoverlast
Het enige wat inclusief is aan Tomorrowland is de geluidsoverlast die tot tientallen kilometers ver gehoord wordt. Maar wie klaagt is een verzuurd stuk vreten dat tegen diversiteit en liefde is. Het schaamlapje voor de leugen werkt werkelijk uitstekend. Het wordt vastgehouden door de talrijke politici met gratis tickets die hun sociale media laten vollopen met hun liefde voor de betere samenleving waar ze van dromen. Doorgaans blijft deze beroepscategorie weg van gebruikersplaatsen. Met het juiste excuus en die gratis tickets gaan ze er evenwel kamperen en dragen ze bij tot de mythe van het dominante niks.
Het nieuwste tolerantie- en diversiteitsdenken is de grootste zwendel sinds – even denken – het christendom! Grapje, u kan het vervangen door vrijwel alle georganiseerde religies. Islam mag ook. We worden er niet beter van, boeten in aan vrijheid en worden er verdomd intolerant van.
Wie heeft daar wat aan?
Pol Sonneville is het alter ego van een prille vijftiger met een rebels kantje.
Alexander De Croo (Open Vld) is de meest fout begrepen regeringsleider sinds de Romeinse keizer Caligula. Er zijn ook nogal wat parallellen tussen de twee.
De Vivaldi-belastinghervorming sneed in geldstromen van de federale naar de regionale overheden. En werd daarom door de Waalse partijen geblokkeerd.