Lang leve de ‘joermetten’ van Brussel…

Onze wereld wordt gekker en gekker. Er is ook almaar meer geweld: voor minder dan niets, een misplaatste opmerking of voor een parkeerplaats krijg je een messteek, of schiet men je af, zoals in een stomme western.

Enkele dagen geleden was het nog zotter in Courcelles, in de buurt van Charleroi. Bij de plaatselijke voetbalclub verschenen op het einde van een wedstrijd tegen Moeskroen ineens gemaskerde mannen met alles behalve goede bedoelingen. Nee, het was niet te doen om de (niet echt dikke) portefeuilles van de supporters. Que nenni! Die rare gasten waren… hooligans die wilden afrekenen met de supporters van Courcelles.

Tegelijk, en ik moet toegeven dat me dat misschien nog meer stoort, weten sommige politieke beslissers echt niet meer wat ze nog kunnen uitvinden om soms eeuwenoude tradities af te schaffen omdat ze niet meer politiek correct zijn, of omdat ze niet meer passen in een omgeving waar alle mensen zeker geen broeders meer zijn maar nederige onderdanen van ‘keizer Woke’.

Dierenwelzijn

De discussie die ons aan mijn kant van de taalgrens volop bezighoudt draait om dierenwelzijn. Het Brussels Gewest probeert daar grote voorloper te zijn. Mikpunt? De meestal op het einde van de zomer gehouden jaarmarkten. Zowel in de hoofdstad zelf als in de Rand. Een aantal ervan zijn eeuwenoud. Waar men tussen pot en pint en tussen kindercarrousels met of zonder bache ook kennis kan maken met de landbouwwereld en met de dierenkwekers van de streek. Ik heb me eerlijk gezegd nooit kunnen voorstellen dat de koeien, paarden, schapen en varkens ook maar enigszins afzien door die shows. Last van de soms indrukwekkende madolles zullen ze ook al niet hebben.

Maar dat is dus weldra verleden tijd. In Brussel moeten met het Wetboek voor dierenwelzijn in de hand de traditionele jaarmarkten op de schop. In de plaats komt iets dat de dieren beter moet beschermen tegen onmenselijke (sic) praktijken.

Enkele dagen terug was het prijs in Jette, waar men sinds bijna anderhalve eeuw een jaarlijkse zeer populaire jaarmarkt organiseert. Een mooie traditie, maar dat is dus zonder het Brussels Parlement gerekend. Vlak voor 9 juni hebben de volksvertegenwoordigers de sinds eind mei 2020  onafhankelijke Victoria Austraet – verkozen op de tweetalige dierenpartijlijst DierAnimal –  gevolgd. Twee voorstellen van ordonnantie die de verkoop van levende dieren op markten, salons en tentoonstellingen verbieden, zijn unaniem aangenomen.

Jaarmarkt zonder dieren

Alle begrip uiteraard voor een meer diervriendelijke wereld, maar de manier waarop die voorstellen op een drafje door het parlement zijn gejaagd, spreekt boekdelen.  Voor een debat over de traditie van de jaarmarkten was geen tijd. Wel werden dierenkwekers echt extreem negatief voorgesteld. En dat dus in een parlement dat er intussen nog altijd niet in slaagt het onverdoofd slachten te regelen.

Waarover gaat het precies? In een eerste ordonnantie wordt het verbod op de verkoop van honden en katten op markten en tentoonstellingen uitgebreid tot alle dieren. Dat verbod op de honden- en kattenverkoop is veertig jaar terug ingevoerd om impulskopen te vermijden. Die uitbreiding is, denken we, in zeer algemene termen verdedigbaar, maar in de tweede tekst wordt gezegd dat men dieren niet te lang mag opsluiten in een beperkte ruimte.

Gevolg? De jaarmarkt van Jette, die haar 147ste verjaardag vierde deze week, is doorgegaan zonder dieren. De handelaars werden amper drie dagen voor de joermet op de hoogte gebracht. Voor de Vlaams-Brabantse Kwekers, een vzw van mensen die het Brabantse trekpaard in ere probeert te houden, was dat een koude douche.

Gaia

Net zoals het Jetse schepencollege trouwens. Dat was blijkbaar niet op de hoogte van het feit dat de nieuwe regeling meteen in werking zou treden. Men dacht dat er een overgangsperiode zou zijn. Maar die werd uiteindelijk geschrapt, men neemt aan onder druk van de Groenen.

Alvast geen zomergeschenk voor de Jetse schepenen die dat dus maar moesten ondergaan. Mét boetes voor overtreders trouwens. Dat alles tot grote vreugde van Gaia. De dierenrechtenorganisatie had overigens de verantwoordelijke minister, Clerfayt (Défi), laten weten dat het nieuwe verbod niet zou gevolgd worden.

De veekwekers verwerpen de beschuldiging dat ze de dieren slecht behandelen. Ze noemen zichzelf dierenvrienden. Hun dieren worden goed verzorgd met water en hooi. Zo worden de paarden niet te dicht bij elkaar geplaatst. En, zeggen ze, jaarmarkten worden ook gecontroleerd: voor verkoop van vee zijn er strikte sanitaire regelingen, is er ook veel papierwerk.

Terzijde: ook omwille van het dierenwelzijn is in Jette ook het vuurwerk afgelast…

Mijn conclusie is glashelder: OK voor een echt dierenwelzijn, maar de tradities van wat al met al nog niet zo lang geleden een landbouwgemeente was, verdienen beter dan dat soort hyper-bureaucratische aanpak. Folklore maakt deel uit van een gemeenschap. Vee van de joermet van Jette en van d’ander dielen van Brussel mè echte biesten doeba, het moet.