Mayday!

‘Gareth Snell: 7853’, de kandidaat van Labour juicht om zijn resultaat. Hij heeft het zitje van Stoke On Trent binnen. Hij juicht niet omdat hij het zo goed heeft gedaan, maar omdat UKIP het nog slechter deed dan hij.

Wanneer Snell zijn overwinningsspeech wil aanvatten, kijkt hij op de rug van de opgekomen persmeute. Die is meer geïnteresseerd in de verliezer dan in de winnaar. Paul Nutall kon maar 5 233 kiezers overtuigen. De man is nochtans de nieuwe voorzitter van UKIP, de zogezegde partij van het volk. Dat is wat de vroegere voorzitter, Nigel Farage altijd beweerde. Maar Farage zit nu in de States bij zijn grote vriend Donald Trump. En het volk lust de nieuwe voorzitter niet.

Waarom kan Paul Nutall niet winnen in wat men de ‘brexithoofdstad van het land’ noemt? Dat is vooral de schuld van Paul Nutall zelf. De man belandt in de ene politieke rel na de andere. Hij loog over zijn woonplaats en erger nog, hij claimde dierbaren te hebben verloren in het beruchte drama uit 1989 in Hillsborough toen bij de start van een voetbalwedstrijd er paniek uitbrak bij de massa met trieste gevolgen. Zijn claim was een pure leugen en toen dat aan het licht kwam, brak er een storm van verontwaardiging uit. Nutall heeft zich de voorbije week in allerlei bochten moeten wringen om zich uit zijn leugen te praten. Partijleden stapten boos op als reactie op wat hij vertelde.

Maar er is ook meer aan de gang. UKIP worstelt met een ware existentiële crisis. De regering van Theresa May heeft haar bajonet in het hart van UKIP geplant. Het Verenigd Koninkrijk marcheert verder met de brexit, ooit de natte droom van de UKIP’ers. De regering wil de migratie aan banden leggen. Deze weken verschenen voor het eerst cijfers waarbij het aantal immigranten lichtjes zakt. Het kabinet van May bazuint de cijfers triomfantelijk rond. UKIP, de antimigratiepartij, moet toekijken hoe een andere partij haar programmapunten uitvoert en daarvoor applaus krijgt.

Intussen amuseert de golden boy van UKIP, Nigel Farage, zich kostelijk als raadsman van de president van de Verenigde Staten. Gevraagd naar zijn reactie op de nederlaag van Nutall, klinkt hij nogal negatief. Niet op de vraag, maar op zijn opvolger. De boodschap van Nutall was volgens Farage te onduidelijk en te veel opgeschoven naar het centrum. Te soft dus volgens Farage. ‘Theresa May heeft de brexitmantel aangetrokken en de bevolking lijkt vooral haar te geloven. Voorlopig toch.’, besluit de man.

Die Theresa May mocht intussen in het district Copeland de overwinnaar van de andere tussentijdse verkiezing schouderklopjes geven. Voor het eerst sinds de jaren 30 zit er geen man van Labour, maar een vrouw van de conservatieve Tory’s op dat parlementszitje. Het is ook een opmerkelijke overwinning, omdat het 35 jaar geleden is dat een zittend kabinet zo’n verkiezing wint.

De brexit betekent voor UKIP de hemel op aarde, maar het bezorgt de partij ook het ene onheil na het andere.

Lees hier deel 1, deel 2 en deel 3 van de reeks: ‘De opkomst en ondergang van UKIP’

Foto: (c) Reporters