OVV bezorgd over Nota-Di Rupo
1 Franstalige toegeving vs. een 20-tal Vlaamse
Di Rupo’s concrete voorstellen bevorderen exclusief de Franstalige optie van een drieledig België. Garanties voor de Brusselse Vlamingen worden onderuit gehaald en van de Vlaamse eisen komt weinig in huis. Dit is volgens het Overlegcentrum van Vlaamse Verenigingen (OVV) misselijk makend eenzijdig. Het gaat in tegen de wens van de Vlamingen die in 2010 overduidelijk kozen voor een grondige staatshervorming en meer autonomie, structurele hervormingen en besparingen. Essentiële voorwaarden voor politieke stabiliteit zijn respect voor de grondwet, het gelijkheidsbeginsel en de grenzen van de gewesten. En daaraan mangelt het in Di Rupo’s plannen zwaar.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnement
Het OVV analyseert de Nota-Di Rupo in een 12 bladzijden tellend document (klik hier om dat document te lezen). Ze beginnen de analyse bij de onderhandelaars. De Vlaamse partijen die nu onderhandelen vertegenwoordigen slechts 53 % van de Vlaamse kiezers. Daar is de grootste partij van het land niet bij. De onderhandelende Franstaligen vertegenwoordigen bijna 90 % van de Franstalige kiezers. Dit onevenwicht verontrust het OVV.
Nog meer verontrustend volgens het OVV is dat deze onderhandelingen steunen op de nota Di Rupo. Zelfs met de ‘correcties Beke’ blijft dat peperduur en discriminerend en zal de nota niet bijdragen tot een stabiele regering, noch tot economisch herstel. Onaanvaardbaar voor het OVV.
De splitsing van BHV is noodzakelijk omwille van de grondwet. Daarvoor mag zeker geen prijs betaald worden herhaalt het OVV de eis van de Vlaamse beweging. Di Rupo weigert echter een nette splitsing. De zes Vlaamse gemeenten rond Brussel met taalfaciliteiten vallen er buiten, Franstalige politici krijgen er zelfs extra voorrechten en de inwoners krijgen er nog meer aansluiting bij Brussel. Dit zijn stappen naar de inlijving van deze gemeenten bij Brussel en naar een “corridor”. Dat zal de onverdraagzaamheid van de hardliners niet matigen, integendeel! waarschuwt het overlegcentrum.
'Vrede is slechts mogelijk mits respect voor de grenzen. De Franstaligen in Halle-Vilvoorde zouden kunnen kiezen voor de Franstalige rechtbanken. Een nep-splitsing dus. Er zou ook een Brusselse Metropolitane gemeenschap opgericht worden. Die geeft Brussel éénzijdig inspraak tot ver in Vlaams Brabant. Respect?'
Het OVV verscherpt de krtitiek nog: Politieke stabilisering vereist gelijkberechtiging in de tweetalige hoofdstad. Talrijke maatregelen in de nota Di Rupo bouwen er de tweetaligheid echter af en beperken de inspraak van de Vlamingen. Kortom, Vlamingen zouden veel meer moeten betalen voor Brussel (en dat tijdens de zwaarste financiële crisis sinds WO II!) in ruil voor nog minder inspraak! Zo komt er nooit communautaire pacificatie!
Di Rupo’s voorstellen leiden ook tot verdere versnippering van de bevoegdheden en niet tot reële responsabilisering van de deelstaten en bovendien tot meer drieledigheid i.p.v. de door Vlaanderen gewenste tweeledigheid. Dit is niet de staatshervorming die Vlaanderen wenst en geen recept voor beter bestuur.
Het OVV vraagt alle Vlaamse partijen om zo te onderhandelen dat de essentiële Vlaamse belangen niet geschaad worden. Daarom is extra geld voor Brussel slechts verantwoord na ernstig onderzoek naar reële lasten en lusten van de hoofdstedelijke functie, na stopzetting van alle gewestelijke uitgaven voor gemeenschapstaken en na een grote staatshervorming met een grote overdracht van bevoegdheden naar de gemeenschappen. De dreiging van de financiële markten moet daarbij net aansporen om het roekeloze en aartsconservatieve afwijzen van voldoende en diepgaande hervormingen te mijden als de pest! Al wie daarmee wil verleiden tot de voorliggende extreme en éénzijdig-Vlaamse toegevingen zal slechts verergering van de problemen oogsten.
