Het eerste slachtoffer van een oorlog is de waarheid. De uitspraak zou van Aeschylus komen en zou dus al 2500 jaar oud zijn. Ze is nog altijd relevant. En de situatie in Europa zorgt er alvast niet voor dat het niveau van het debat hoger komt te liggen. Regelmatig zie je op X (Twitter) hoe de ene Vlaming de andere ervan beschuldigt ongetwijfeld door Poetin betaald te worden. Zonder enig bewijs uiteraard.

Debat

Het is opvallend hoe weinig een redelijk debat nog mogelijk blijft. Is het zo dat door de getalsterkte van het Russisch leger een overwinning voor Kiev überhaupt onmogelijk is? Ben je door je af te vragen in wiens belang een eindeloze uitputtingsslag eigenlijk is, automatisch een ‘Poetinversteher’?

De Britse Rusland-kenner Mark Galeotti zegt dat over het conflict in Oekraïne in veel Westerse landen een groot verschil bestaat tussen wat men zegt te willen doen en waar men werkelijk toe bereid is.

Wat hoe dan ook opvalt is hoe sommige ontwikkelingen nauwelijks kritische aandacht krijgen in de traditionele media. Zo waarschuwden een paar weken terug meerdere hooggeplaatste militairen en politici voor een Russische aanval op EU-grondgebied. Was ik nu echt de enige die zich afvroeg op welk forum tot een geconcerteerde actie was besloten? En wat daar het uiteindelijke doel van was? De Duitse minister van defensie is duidelijk “Ich will unsere Gesellschaft wachrütteln”. Wat hij al langer doet met zijn voorspelling dat Poetin een aanval op de NAVO zou kunnen lanceren binnen 5 jaar.

Oorlogsmoeheid

Westerse politici houden angstvallig in de gaten hoeveel steun er bij hun bevolking nog is voor hulp aan Oekraïne. Want vrijblijvende uitspraken is één ding, daar ook een hoge prijs voor betalen is iets anders. Onlangs maakten we hier een veel opgemerkte podcast over de offers die landen moeten brengen eenmaal ze in het straatje van een regelrechte oorlogseconomie zijn beland. Daar is men niet zomaar in elk land toe bereid.

De grootste waarschijnlijkheid blijft dat Poetin zich niet verder dan het zuidoosten van Oekraïne richting Westen zal wagen. Toch wordt er geregeld rondgestrooid dat hij zijn oog op de Baltische staten heeft laten vallen.

Als een enkele Europese stafchef een uitspraak doet, is dat iets anders dan wanneer velen tegelijk dat doen. Zeker als die uitspraken gevolgd worent door politici die dan reageren in dezelfde zin. In nogal wat Europese landen zijn er verkiezingen. Het is dan blijkbaar extra belangrijk dat de neuzen allemaal in dezelfde richting staan. Misschien uit vrees dat Oekraïne een controversieel verkiezingsthema wordt?

Einddoel

Het is opmerkelijk dat uiterst zelden aan politici gevraagd wordt wat nu eindelijk het einddoel is in Oekraïne. Gaat het om een herstel van de situatie van voor Poetins inval? Of zijn er leiders die zelfs de Krim terug willen? Speculaties over het concrete verloop van de oorlog laat ik over aan de Vlaamse geopolitieke analisten. Vanaf dag één was het pijnlijk dat er in Europa zo weinig discussie is of Amerikaanse belangen in deze kwestie altijd zomaar samenvallen met onze Europese belangen. Dat is ook cruciaal in de reflectie over het einddoel.

Aeschylus

Welk einddoel in Oekraïne?