Er is heel wat te doen over een pamflet dat op Brusselse markten werd verspreid door Ecolo-militanten en dat ondertekend werd door Zoë Genot en Ahmed Mouhsin, beide kandidaat voor het Brussels parlement bij de volgende verkiezingen. Het gaat om een vergelijkende lijst van de standpunten van verschillende partijen over punten die gevoelig liggen bij moslims. Genot en Mouhsin laten zo weten dat voor Ecolo hoofddoeken, in administraties of scholen mogen gedragen worden en wil gelovigen hun eigen feestdag laten kiezen. Ze voegen daar tenslotte aan toe dat de partij geen problemen heeft met halal of onverdoofd slachten.

Die lijst was eerder verschenen in een krant en ruim verspreid in de sociale media. Nieuw was het dus niet, maar dat twee parlementairen op eigen houtje besloten om het te gaan verspreiden, zegt veel over hoe belangrijk de allochtone stem in 2019 is. Dat hoeft niet te verwonderen in de meest diverse stad van de wereld die Brussel met zijn meer dan 180 nationaliteiten geworden is.

De fout van de socialisten

In tegenstelling tot de interne regels was het tract verspreid zonder eerst voorgelegd te zijn aan de regionale instanties.

#Ecolo stoppe la distribution du #tract controversé (initiative émanant de la locale de St-Josse) “Contrairement aux règles internes, me précise-t-on, il n’a pas été validé par la Régionale du parti Ecolo avant distribution. Et ne l’aurait pas été” #Elections2019 #26mai

— michel henrion (@michelhenrion) May 15, 2019

Genot werd dan ook teruggefloten en excuseerde zich voor haar demarche. Maar vooral haar uitleg was merkwaardig: het was de fout van de PS. Want volgens Genot verspreiden de Brusselse socialisten systematisch het gerucht dat de Franstalige Groenen moslims in hun geloofsbelevenis willen beknotten. Moeilijk is dat niet, want Ecolo heeft in de Waals Parlement voor een verbod op onverdoofd slachten gestemd. Dat de Waalse PS dat ook deed, is geen reden voor de Brusselse socialisten om zich als de enige verdedigers van de moslims te profileren en een zeer gerichte campagne in hun richting te voeren.

Hetzelfde fenomeen deed zich voor tijdens de laatste weken voor de gemeenteraadsverkiezingen in Antwerpen. Daar was het de PVDA die met een mailtsunami Groen probeerde te discrediteren bij allochtone kiezers.

Onverdoofd slachten

Dat de Ecolo-top Genot reprimeerde is enigszins hypocriet, want zelf zijn de Brusselse kopstukken gewild vaag als het gaat over bijvoorbeeld hun standpunt over onverdoofd slachten. De voormalige minister Evelyne Huytebroeck wou er zich niet over uitspreken en vond dat eerst iedereen moest gehoord worden. Alsof dat niet al gebeurd was in het Waals Parlement, waar maandenlang in aanwezigheid van de Ecolo-parlementairen over de kwestie was gedebatteerd. Maar de Brusselse regering heeft tot nu toe geweigerd het Vlaamse en Waalse voorbeeld te volgen. Dat vooral onder druk van de PS die rekent op een allochtoon kiespubliek om te overleven. Het welzijn van dieren is in Brussel nog altijd ondergeschikt aan dat van politieke partijen.

De excuses van Zoë Genot klinken ook niet echt oprecht. Zij heeft zich in het verleden laten kennen als een militant verdediger van bedenkelijke tendensen in de islam. Zo was zij te gast op een congres van de Moslim Broeders, die niet bepaald gekend zijn omwille van hun vooruitstrevende standpunten. En haar grootste uitschuiver was haar actie om Oussama Atar uit een Iraakse cel te krijgen. Van zodra die vrij was, dook hij onder en werd één van de breinen achter de Brusselse aanslagen.

Godsdienst en Staat

De rel zegt in ieder geval veel over de steeds groter wordende moeilijkheid om in Brussel de scheiding tussen openbare instellingen en religie te handhaven. Moslims zien de noodzaak daarvan niet altijd in, vaak omdat ze niet vertrouwd zijn met onze maatschappelijke normen. Vele nieuwe immigranten in Brussel, en dat zijn er niet weinig, komen immers uit landen en culturen waar oproepen tot scheiding tussen Kerk en Staat gelijkstaat met blasfemie. Politieke partijen als de PS en in mindere mate Ecolo doen niets om die nieuwe Brusselaars onze democratische verworvenheden bij te brengen en verzwakken zo de progressieve krachten binnen de islam die voor een minder rigide geloof pleiten. Louter om electorale redenen worden principes opzij geschoven. Wat de gevolgen van dat opportunisme zijn, was een tijdje geleden te zien bij de hysterie rond vermeend kindermisbruik in een Schaarbeekse school. Daar deden een aantal allochtone kandidaten er alles aan om de gemoederen op te hitsen. Niet één ervan heeft zich hiervoor geëxcuseerd toen bleek dat er niets van de beschuldigingen aan was.

Het is voorspelbaar dat Ecolo de verontwaardiging over het pamflet zal zien als een electoraal geïnspireerde aanval op een partij die op het punt staat de grootste van het gewest te worden. Maar net daarom is het belangrijk dat Ecolo duidelijk zegt hoe de partij aankijkt tegen godsdienstbeleving in het Brussel van de toekomst. Regeren is iets anders dan militeren. Een ondubbelzinnig standpunt over het onverdoofd slachten, dat verboden is in de twee andere gewesten, zou een goede indicatie hiervan zijn.

Ahmed Mouhsin

Ecolo uit de bocht