Geen tijd zo komkommer, geen krant zo dun of de pennenvriendjes Stef en Erwin pluizen ze uit van achter naar voren om ze vervolgens met een bot mes te fileren in deze wekelijkse correspondentierubriek.

Goede globetrottende her en derwin,

Als man van de wereld vlieg jij natuurlijk quasi wekelijks. Meestal buiten uit een café, maar bij tijd en wijle ook wel eens met een vliegtuig op zoek naar uitheemse hop, exotische zuidvruchten en weet ik veel wat voor onnodige ingrediënten er nog allemaal in dat verre strekenbier van je gaan. Je kent ze dus wel: die veiligheidsinstructies in het vliegtuig, vlak voor vertrek, meestal in een video-plus-cabinepersoneel-choreografie waar Cirque Du Soleil nog wat van kan leren.

Dat kan altijd nog beter, bewees Brussels Airlines. Deze week lanceerden ze een videoclip met het enigmatische muzikale ensemble Hooverphonic – bekend van zijn immer wisselende zangeressen. Hooverphonic maakte zowaar een epische popsong van de veiligheidsinstructies!

‘Put your hand luggage / under the seat in the front of you.’ zingt Geike. En ook: ‘in the event of an emergency/blow your swimveston up with the little fluteke on the left/but only after jumping out of the emergency exit /and not if we are not flying above the sea/because on the ground a swimveston will not be very helpful, from itself speaking’.

Geniaal!

Andere luchtvaartmaatschappijen zagen het met lede ogen gebeuren. De sympathieke mensenhandelaar Michael O’Leary van Ryanair bedacht meteen een tegenzet. De lagekostenmaatschappij wou ook een videoclip met veiligheidsinstructies, uiteraard met een wat goedkopere artiest: Flip Kowlier.

Ik heb die video in avant première kunnen bekijken. Heel tof, maar ik weet niet of de keuze voor Flip nu zo bevorderlijk is voor de veiligheid. Enkele citaten: ‘Hey haste ’t è hier Kowlier/ Hort ne kiee, batoet, /’t belangrekste komt nu /ahuhewoehetoetnboajeflutnekruvvenuu.’ En over het gebeurlijke verlaten van het vliegtuig langs de nooduitgang, zingt Flip dat je vooral moet ‘skonsedivefjoernpleut’n zoender briekeljoeng / o je zi wisterkappièle tjèwelnoare /huttenhuttenhottenhu.’

Het is nu wachten tot Air Belgium uitpakt met veiligheidsinstructies door Zwangere Guy: ‘De gordel moet spannen/ lijk de broeksriem van m’n pa /straalbezopen van frustratie /sloeg hij daarmee op m’n ma.’ En: ‘bij een noodgeval /maak je in feite weinig kans,/zoals ik: niemand /die mij helpt, nieverans….’ en meer van dergelijke droeve woorden.

Beste Durnairways

Ik weet niet veel over vliegtuigen maar een ding weet ik zeker. Ik stap uit vanaf het moment dat die van Hooverphonic opstappen. Iedereen die al eens een rampenfilm gezien heeft, weet dat het 100% fout loopt wanneer iemand met een coupe zoals die van Alex Callier zich onder de passagiers bevindt. In het beste geval probeert Callier het vliegtuig te kapen. In het slechtste geval gaat het vliegtuig, net zoals hun songs, nergens heen.

– Keer dit vliegtuig om en vlieg naar Cuba.
– Wat is er in Cuba?
– Mijn wenkbrauwen!

Is alles hierbij verloren? Neen. Niet wanneer ook Van Echelpoel – het Kempense dancewonder – zich in hetzelfde toestel bevindt.
De sympathiekste langharig werkschuwe zal rechtveren en roepen: ‘Zietemduun jom dieje gladden aap mee zenne geilen blik en zen vettige haar, zietemduun jom!’

Waarna hij Callier ontwapent door met zijn cowboyboot op diens vingers te gaan staan. ‘ Hie goddegij niemeer oep dat knoppeke van The Voice mee kunnen douwe!’ Daarop landt het vliegtuig middenin de uitzending van Eurovision waar Van Echelpoel de eerste drie plaatsen binnenhaalt en eveneens alle Oost-europese zangeressen.

Nu ik er over nadenk, zou dat geen leuk scenario zijn voor Adil El Arbi?

Beste Drerrwin Vanmol,

Het valt heus niet altijd mee voor Vlaamse regisseurs in de Verenigde United States van de Amerikaanse USA. Denken wij terug aan Erik Van Looy en de eeuwig uitgestelde Amerikaanse Loft, een film die uiteindelijk dusdanig flopte dat Van Looy contractueel nog 50 seizoenen van De Slimste Mens moet maken om het armlastige Woestijnvis er weer wat bovenop te helpen.

In de jaren ’90 kende ook Jan Verheyen geen doorslaand Hollywoodsucces met zijn ‘Little Death’, in de VS enkel op video uitgebracht. Gelukkig bezit Jan de veerkracht van een kangoeroe op speed en keerde hij vrolijk terug. Gedenken wij ook in onze gebeden regisseur Dominique Deruddere, die in 2007 naar Hollywood trok om ‘independent’ films te maken. Sindsdien heeft niemand ooit nog iets van hem vernomen.

Om maar te zeggen: Vlamingen in Hollywood, dat is niet evident. Maar toen kwamen Adil El Arbi en dien andere. (Niemand onthoudt de naam Bilall Fallah, is je dat ook al opgevallen?) Ok, je kan je afvragen of je Adil ‘Vlaming’ mag noemen. Dat zeg ik absoluut niet wegens zijn migratie-achtergrond. Adil stond zelfs ooit op een CD&V lijst in Berchem voor de gemeenteraadsverkiezingen. Ik zeg het omdat hij zelf in De Slimste Mens nogal vaak sprak over ‘Flamand shit’ en ‘Flamouche’, wat mij doet vermoeden dat hij niet de grootste fan is van Vlaamsigheid. Maar geen probleem, want onze helden gingen Hollywood eens een poepje laten ruiken! En warempel: ze draaiden een zeer succesvolle ‘Bad Boys’ sequel met de beruchte kickbokser Will Smith. Hoera! En tevens: hoezee! De kranten juichten en ik juichte mee.

Deze week juichten de kranten nog luider: de verse prins uit Bel Air was komen opdagen op het huwelijksfeestje van Adil in Tanger. Hij trouwde met Loubna, die voor de gelegenheid geen hoofddoek droeg, want dit was tenslotte geen reportage van Loubna voor VRT. En Will Smith gedroeg zich op het feest. Hij gaf er enkel spreekwoordelijk een lap op.

Helaas, toen kwam het slechte nieuws: de film ‘Batgirl’, de nieuwe artistieke worp van Adil en dien andere, gaat de koelkast in. Komt niet in de bioscoop. Wordt niet gestreamd. En waarom? Iets met nieuwe bazen en een andere strategie, schreven de meesten. Slechts een enkel artikel vermeldde ook dat de film het blijkbaar slecht deed bij het testpubliek. UPDATE: Erger nog: een attente lezer meldde een artikel van the Daily Mail: de ware reden zou zijn dat de film veel te feministisch en woke is. En we kennen het adagio: go woke, go broke.

Ach, ik wens Adil en dien andere veel sterkte, en ik heb een tip: er zijn nog tal van buurten in Belgische steden waar je migrantengeweldfilms kan draaien. Desnoods met Will Smith die Molenbeek een pak rammel komt verkopen. ’t Is dat of verdwijnen als Deruddere. Benieuwd wat ze zullen doen.

Beste Batstef

Dat een film als Batgirl zou floppen, stond in zoveel sterren geschreven dat men ze nu pas kan tellen, sinds ze het dopje van die nieuwe telescoop gehaald hebben. Allez Stef, zeg nu zelf: over wat gaat Batman als je alle overbodige franje weglaat? Gadgets!

Correctie, dure gadgets. Prullen die er gevaarlijk uitzien, handenvol geld kosten, maar die je maar één keer gebruikt en dan alweer beu bent. Kortom: echte ventenspullen! Een beetje Batman stopt de booswichten met een zwart-gele hogedrukreiniger, een klop-slag-draai-hinkstapsprong-boor van tien miljoen toeren of slaat hem om de oren met een racefiets met 300 versnellingen. Waarna hij de booswicht grillt op een kamerbrede Weber-BBQ met gloeiende kolen rechtsreeks uit Mount Doom.

En wat gaat Batgirl doen? The Joker een oog uittrillen met haar Tarzan? The Penguin verpletteren onder een opgerolde Flair? Mr. Freeze in verwarring brengen met een ondoorgrondelijke kast-schikking?

Het is ook totaal geen kostuum voor vrouwelijke superhelden. Vrouwelijke superhelden dienen een niemendalletje te dragen dat met een of ander onzichtbaar krachtveld alle onbedekte delen beschermt. Maar Batgirl lijkt wel een of ander vacuumgezogen fetish-slachtoffer. Zie je het al voor je? De Batpakken-special? Alles bedekt behalve de ogen. ‘Hier hebben we model Sonja met alweer een bat-boerkini.’

Neen Stef, wijven hebben niets te zoeken in een vleermuizenpak. Zijn Batman en Robin trouwens niet van de euh…je weet wel, de zwoele?

In dat geval weet ik alvast een goeie opvolger: Batman en Robin versus de apenpokken!

Tot volgende keer, muisvleer!

Alex Callier

De pennenvriendjes ondergingen de instructies van Hooverphonic