Startvraagje. Wat was, na energie, de meest besproken gebeurtenis van augustus? De ‘Antwerp Gay Pride Parade’? Neen, net niet. Salman Rushdie? Fout! Hij verdween al na enkele dagen uit de perscommentaren. Zoek het niet te ver want, ja inderdaad, de grote winnaars zijn Dries Van Langenhove, Frontnacht en IJzerwake. Niemand die van verbazing van zijn/haar/de stoel viel?

Dat deed de lezer van La Dernière Heure wel. Deze krant noemde man en paard over de tekorten op de arbeidsmarkt en hoe die aan te pakken. De lijst van tekorten wordt ongelooflijk lang: leraars, horecapersoneel, vrachtwagenchauffeurs… Dat komt ook omdat er relatief veel mensen zijn die niet kunnen of willen werken (ja, die bestaan). Er zijn hiervoor maar twee oplossingen: de werkloosheidsuitkeringen moeten in omvang of tijd verlagen EN (en niet OF) het loon moet verhogen door de belasting te verlagen.

Duidelijk. En dankbaar vergelijkingsmateriaal, want ook de Vlaamse kranten schreven over tekorten aan ‘van alles en nog wat’. Het Belang van Limburg (18 augustus) somde een waslijst op. ‘Tekort aan noodhulp. Aan leraren. Tekort aan sociale woningen. Gevangeniscellen en enkelbanden. Aan speurders voor het bestrijden van de drugsoorlog. Tekort in de welzijnszorg voor mindervaliden. De gevallen van de chronische ziekte die tekort heet in een rijk land, zijn niet meer te tellen. Het excuus van de verantwoordelijke excellenties dat altijd volgt, is dat ze nu eenmaal een puinhoop hebben geërfd. Het klinkt elke keer belachelijker.’

Dat excuus uit Het Belang: ‘het is de vorige regering mijnheer’ werd niet gevolgd door de collega’s.

Arnaut Ghyssels had het over het tekort aan manschappen bij de federale gerechtelijke politie (FGP) (Het Nieuwsblad 12 augustus). Huidig minister van Binnenlandse Zaken Annelies Verlinden (CD&V) kondigde 409 extra aanwervingen aan. Maar de FGP zelf raamt het tekort op een man of duizend. Voor een belangrijk deel is dat wel een erfenis van Verlindens voorganger Jan Jambon, die het probleem ook niet kordaat en daadkrachtig had aangepakt.

Ook Het Laatste Nieuws (5 augustus) legde de zwarte piet (mag de uitdrukking nog voor één keer?) bij de vorige regering wanneer ze het ‘Stroomplan’ evalueerde. Dat bleek minder op te leveren dan gedacht, omwille van… een tekort aan federale rechercheurs. Om maar te zeggen: ook N-VA heeft een aandeel in de malaise. In Antwerpen staat het tekort nog altijd op 153 speurders en in Brussel is het aantal inspecteurs voor financiële fraude bijna gehalveerd. Annelies Verlinden is gestart met de aanwerving van… 195 gespecialiseerde inspecteurs.

Het verschil opgemerkt met de benadering van La Dernière Heure? ‘Wij Vlaamse pers’, wij zoeken zondebokken, wij formuleren geen oplossingen.

Maar waar die extra mensen vinden? Er is immers overal een tekort! Overal? Isolde Van den Eynde (Het Laatste Nieuws 18 augustus) wist waar er te veel volk zat. In een artikel over ‘sproeischaamte’ schreef ze: ‘Hebben we ook last van: 6 intercommunales, 40 directeurs en 350 politici om water uit onze kraan te laten lopen? En zelfs zij kunnen niet voorkomen dat olympische zwembaden vol drinkwater weglekken.’

De man en de betonbal

Karel Verhoeven (De Standaard) krijgt weerom de felbegeerde beker ‘Speel de man, niet de bal’. In zijn stuk van 11 augustus over het onbenutte budget van sociale woningen stopte hij de bevoegde minister onder de zoden op een manier die zelfs Camps of ‘Kop’ Van Eynde had doen blozen.

Toch voelt Diependaele zich niet opgejaagd om gemeenten te pushen met dwingende streefcijfers. Van een noodplan is geen sprake. De sector mag de lastige fusie rustig verder blijven bediscussiëren. Wat, alles samengenomen, de vraag doet rijzen of we op het zo belangrijke departement Wonen te maken hebben met een dogmaticus met een hardnekkig ideologisch plan, dan wel met een minister die gewoon tekortschiet om breed te mobiliseren en een crisis te bezweren.

Verhoeven is duidelijk: er moet meer gebouwd worden. De consequentie lijkt me een verlies aan open ruimte. Wacht even? Wat schrijft dezelfde man op 26 augustus in zijn eentonig wordende rubriek ‘Val eens een Vlaamse regering aan’?

Ook deze Vlaamse regering, die nochtans de Vlaamse welvaart hoog in het vaandel zweert te voeren, begon als een regering die klimaat geen issue vond, een grote energieswitch weg van fossiel niet haalbaar en betaalbaar achtte en liever ook geen betonstop doorvoerde.

We lezen in september ongetwijfeld waar wèl nog kan gebouwd worden. Met beton.

Van het overlegcomité

Er was weer een overlegcomité. Oude gal in nieuwe zakken. De media waren zot van de opborrelende ‘union sacrée’ verdeelden als van oudsher politici en partijen in ‘goeden en slechten’. Ah, die covid-tijden…

Bart Eeckhout beschreef de ‘goeden’: ‘Alle kritiek ten spijt bouwden de premier en de minister van Volksgezondheid enig gezag op door op de bedaarde maar besliste toon de genomen beslissingen uit te leggen…’

Er waren ook twee slechterikken. De ene, Tinne Van der Straeten, zet haar geloofwaardigheid op het spel door plompverloren het krediet op te eisen voor het gedeeltelijke uitstel van de kernuitstap. De andere, Zuhal Demir, vindt zelfs dit een geschikt moment om het territoriumgevecht met de federale, ‘Belgische’ regering op te poken. Terwijl we nu toch echt wel daadkracht, eensgezindheid en focus van leidende politici zouden mogen verwachten.

Yves Lambrix (Het Belang van Limburg) vond maar één schuldige. Niet Tinne, neen. Demir en haar partij liepen weerom spitsroeden: ‘Het zou N-VA sieren dat ze haar federale gematrakkeer op cruciale momenten laat varen en zich constructiever opstelt. Tenzij u natuurlijk gelooft dat al uw problemen plotsklaps zijn opgelost als Vlaanderen morgen een zelfstandige republiek is?’

Nieuwe koningin

Juicht Belgen juicht, we hebben een nieuwe koningin. Echt waar, het stond in de krant.

Le Soir schreef over haar: ‘Ze is het gezicht van een België dat wint en waarop we allen fier kunnen zijn.’

La Nouvelle Gazette ging nog verder: ‘In een land dat op zoek is naar redenen om samen te blijven is Nafi Tiam het voorbeeld om nationalisten en extremisten een halt toe te roepen. Zij incarneert het Belg zijn, onze tolerantie, onze kunst om over verschillen heen te stappen.

Taalvereisten? U zei taalvereisten?

Arnaut Ghyssels

Teveel aan tekort, tekort aan teveel