Amper een dag na mijn Vrije Tribune over de hypocriete houding van de PVDA+ in de kwestie van het ‘VMO-feestje’ van Bob Maes, werd ik door Bert De Belder van repliek gediend. Vooraleer ik dieper inga op de inhoud van zijn reactie, wens ik nog twee dingen aan te stippen.

Eerst en vooral wens ik Bert te bedanken voor zijn zéér snelle reactie. Dat is in het verleden moeilijker gebleken: een tijdje voor de verkiezingen heb ik Peter Mertens namelijk persoonlijk gemaild met de vraag om enige toelichting te verschaffen bij de passage uit de Algemene Conclusies van het International Communist Seminar (ICS) waarover ik in mijn vorige bijdrage berichtte. Ik stelde de vraag of de PVDA+, in het licht van haar pleidooi voor respect voor de fundamentele mensenrechten, deze passage onderschrijft, wat ze verstaat onder versterkte solidariteit met die landen/regimes en wat haar houding is ten aanzien van Noord-Korea. Ik ontving bijna even snel als nu een kort antwoord, waarin gesteld werd dat de verantwoordelijke voor internationale kwesties mij de standpunten zou bezorgen. Nadien heb ik Peter Mertens, over een periode van verschillende maanden, drie herinneringsmails gestuurd: tot op heden geen antwoord. Blijkbaar was het toen moeilijk ondubbelzinnig afstand te nemen van de regimes waarvan ik gewag maakte én mij de nodige toelichting te geven bij het ICS.

Daarnaast wens ik toch even te verduidelijken dat ik geenszins de bedoeling heb te vervallen in een welles-nietesspelletje. Ik ben zeker niet de spreekbuis van de N-VA, dat is een tijdje geleden nog gebleken. Mijn stuk is dan ook niet geschreven vanuit de optiek om via het in diskrediet brengen van de ’tegenstander’ de N-VA of haar mandatarissen in deze vrij te pleiten. Ik heb geen voorstanders, noch tegenstanders, ik ben ongebonden: wie mijn stukken er op naleest, zal dat wel merken. Ik heb in mijn opiniestuk dan ook aangegeven dat er discussie mogelijk is over hoe politiek verstandig het was van beide excellenties om op dat feest aanwezig te zijn. In die zin deel ik zelfs de mening van De Belder van PVDA+ dat het geen onverstandige zaak zou zijn van Weyts en Francken om nog eens uitdrukkelijk afstand te nemen van de collaboratie. Dat is een kwestie van politieke duidelijkheid.

Verontwaardiging

Los van deze twee bemerkingen, meer over de inhoud. Zoals ik zei was, mijn stuk niet geschreven vanuit een ‘verdedigingsoptiek’ – ik hoef niemand te verdedigen – maar wel vanuit een oprechte verontwaardiging over de hypocrisie die de PVDA+ in deze tentoonspreidt. Met de bijdrage van De Belder ben ik allerminst overtuigd dat de vernieuwingsoperatie die sinds 2008 onder Peter Mertens is doorgevoerd in de praktijk geleid heeft tot het ondubbelzinnig afstand nemen van obscure en autoritaire regimes, inzonderheid Noord-Korea. In zijn stuk focust De Belder enkel op het zogenaamde ‘Multilateraal Marxistisch Forum’, waarover straks meer. Eerst even een terzijde: hij gaat voorbij aan de deelname van de PVDA+ aan een ander internationaal communistisch congres, waarover ik in mijn opiniestuk sprak en waarop tal van vertegenwoordigers van regimes die de mensenrechten flagrant en systematisch schenden, aanwezig zijn: Vietnam, Laos, Cuba en Noord-Korea. Vorig jaar nog in Lissabon, dat blijkt uit het volgende document, getiteld ‘Contribution of WP of Belgium’.

Maar veel belangrijker in deze discussie, en ook het centrale onderwerp in het stuk van De Belder, is het zogenaamde International Communist Seminar (ICS). Al mag je blijkbaar niet meer ICS zeggen, de naam veranderde naar het beter klinkende ‘Multilateraal Marxistisch Forum’. Vooreerst gaat De Belder voorbij aan mijn stelling dat in de Algemene Conclusies van het congres van 2012 steun betuigd wordt aan Syrië, Iran en Noord-Korea. Dat hij dat buiten beschouwing laat is niet verwonderlijk, het staat zwart op wit, met PVDA als medeondertekenaar. Waar hij wél uitdrukkelijk op ingaat, is de ontwerpresolutie die PVDA+ indiende op het door de partij georganiseerde ICS/Multilateraal Marxistisch Forum een jaar eerder, waarin expliciete steun werd betuigd aan de Noord-Koreaanse arbeiderspartij en dus de facto aan het daarmee samenvallende regime. De Belder beweert dat zo’n document nooit werd ingediend, een moedwillig verspreid leugentje van professor Delwit heet het. Bij uitbreiding beschuldig ook ik me dus aan het verkondigen van onwaarheden. Maar is dat wel zo? Ook déze tekst staat zwart op wit en kon men tot voor kort terugvinden op de officiële website van het ICS (www.icseminar.org). Een site die ik reeds enkele jaren consulteer – de laatste dagen zeer regelmatig – en nooit ontoegankelijk was. Plots, sinds het verschijnen van mijn opiniestuk, werd de website en elke mogelijke link ernaar offline gehaald (test het gerust zelf uit). De website met alle ingediende resoluties, alle deelnemerslijsten en alle algemene conclusies van de door de door de PVDA georganiseerde bijeenkomsten van de afgelopen jaren is plots onbeschikbaar: toeval? Ongetwijfeld zal dit wel het ongelukkig gevolg zijn van een ‘onderhoudsbeurt’ aan de site, bijvoorbeeld in het kader van de naamsverandering van het congres.

Om toch aan te tonen dat zo’n ontwerpresolutie effectief bestaat, stel ik ze zelf hier beschikbaar. Ook dit is een kwestie van politieke duidelijkheid. Wat valt er, zoals ik in mijn eerdere bijdrage schreef, te lezen in dit document: ‘We, delegates from Communist and Workers’ Parties, participants of this Seminar, wish success and extend our firm solidarity to the Worker’s Party of Korea and the Korean People in the important struggle of peace on the Korean peninsula, in Northeast Asia and the whole world.’ De PVDA+ staat in de tekst expliciet als auteur vermeld, inclusief contactgegevens. En zelfs al diende de PVDA deze ontwerpresolutie niet zélf in, ze staat ontegensprekelijk bij de ondertekenaars ervan. Waarom staat zo’n document op de officiële website van een door de PVDA+ zélf georganiseerd congres, als het zogezegd niet bestaat? Waarom staat PVDA+ daarbij vermeld als auteur, als ze daar nooit iets mee te maken heeft gehad?

Om deze verrijkende vrije discussie af te ronden, misschien nog een suggestie van een partijloze politieke observator. Als de PVDA+ het regime van Noord-Korea verafschuwt, kan het op de eerstvolgende bijeenkomst van de IMCWP of het Multilateraal Marxistisch Forum haar bezorgdheid uiten over de situatie op het schiereiland en een resolutie indienen waarin het de systematische en flagrante mensenrechtenschendingen ondubbelzinnig veroordeelt. Ook een kwestie van politieke duidelijkheid.

Foto: partijcongres van de Noord-Koreaanse Arbeiderspartij. (c) Reporters

Bert De Belder

Ongeziene hypocrisie van de PVDA (2)