Sinds haar veertiende droomt Liliana Gasinskaya uit het arbeidersstadje Altsjevsk in de Oekraïense Sovjetrepubliek (tegenwoordig Volksrepubliek Loegansk) van een leven in het westen. In een tijdschrift ziet ze foto’s van Australië en is direct verkocht. Om haar doel te bereiken zet Liliana alles op alles. Haar devies luidt: ‘Nooit meer in de rij staan en nooit meer vleesconserven. Alleen nog cocktails, strand en vrijheid.’

Na de achtste klas doet ze toelatingsexamen voor de vakschool voor toerisme in Odessa. Tot haar grote vreugde mag ze na de opleiding direct aan de slag als serveerster op de ‘Leonid Sobinov’, een cruiseschip dat indertijd door de Engelsen werd afgedankt en nu fungeert voor rondreizen van de bolsjewistische elite.

Patrijspoort

Op 14 januari 1979 breekt het grote moment aan. Terwijl het schip aanlegt in de haven van Sydney en de passagiers aan het feesten zijn, knijpt Liliana er stilletjes tussenuit. Alleen gekleed in een rode bikini klimt ze door de patrijspoort en duikt het troebele water in. Ze zwemt de haven met haar steile kade uit en bereikt uitgeput en met een verzwikte enkel een strand bij de voorstad Pyrmont.

Ze roept een voorbijganger die zijn hond uitlaat om hulp: ‘Breng me naar de politie, ik word achtervolgd!’ De meereizende KGB-medewerkers van de ‘Leonid Sobinov’ hebben inmiddels haar verdwijning bemerkt en nemen contact op met het consulaat van de Sovjet-Unie in Sydney. Ook de plaatselijke autoriteiten worden op de hoogte gesteld en verzocht Gasinskaya zo snel mogelijk op te sporen en terug te brengen naar het schip.

Daily Mirror

De boulevardpers is er echter sneller bij. Journalisten van de Daily Mirror verbergen haar. In ruil geeft Liliana Gasinskaya een exclusief interview en poseert in bikini. De ‘red bikini girl’ is geboren. In het interview zegt de 18-jarige dat ze Australië op foto’s had gezien en haar kennismaking met het land liefde op het eerste gezicht was. In tegenstelling tot haar vaderland de Sovjet-Unie: ‘Ik haat het communisme dat gebaseerd is op leugens en propaganda’.

Ze geeft aan actrice en model te willen worden. Een van Gasinkaya’s belangrijkste zakelijke transacties in de vrije kapitalistische wereld is het poseren als eerste covergirl voor de Australische Penthouse. Hiervoor krijgt ze 15.000 $. Verder probeert ze rond te komen van het geld dat ze ontvangt voor interviews.

Verblijfsstatus

In Australië ontstaat een felle discussie of het Oekraïense meisje mag blijven, dan wel of de autoriteiten haar moeten uitwijzen. Zelf wijzigt ze haar aanvankelijke verzoek om politiek asiel in een aanvraag om verblijf als vluchteling. De Sovjet-Unie voert de druk op, maar binnen een week tijd erkennen de autoriteiten zowel haar vluchtelings- als verblijfsstatus.

Deze versnelde procedure staat in fel contrast met die van Vietnamese vluchtelingen die eveneens hun geluk in Australië willen beproeven, maar in de meeste gevallen resoluut worden teruggestuurd. De oppositie spreekt van een huichelachtig toelatingsbeleid waarbij een verblijfsstatus afhangt van de aantrekkelijkheid van de vluchteling in bikini. Een journalist werpt echter tegen dat ‘zonder seksistisch te willen zijn, een jonge en huwbare vrouw voor ons de ideale immigrant is, aangezien we met een overschot aan jonge vrijgezellen zitten.’

Huwelijk

Liliana Gasinskaya wil echter geen jonge vrijgezel. Ze trouwt met de fotograaf Bill Green die voor haar zijn vrouw en drie kinderen verlaat. Het paar bewoont een luxueus appartement in een villawijk in Sydney. De vrouw des huizes mag zich de trotse eigenaar van een witte Mercedes noemen. Met behulp van haar man werkt ze verder aan haar blitzcarrière. Ze treedt op als professioneel discodanser en verschijnt in episodes van de soapseries Arcade en The Young Doctors (in 1977 had ook Russel Crowe hier als twaalfjarige een gastoptreden).

In 1981 duikt ze opnieuw op in de serieuze pers als de Minister van Immigratie, Ian MacPhee, voorstelt haar verblijfsvergunning weer in te trekken. Als reden voert hij aan dat Gasinskaya de Sovjet-Unie heeft bezocht en aldaar een aanvraag voor een Sovjetpaspoort heeft ingediend. Zelf ontkent ze dit. Haar status blijft ongewijzigd.

Miljonairsvrouw

In 1984 laat ze zich scheiden van Bill Green in ruil voor een nieuwe veelbelovende toekomst. Ze trouwt met de Australische miljonair en vastgoedontwikkelaar Ian Hayson. Haar droom van ‘cocktails, strand en vrijheid’ neemt nieuwe dimensies aan. Ze verschaft zich toegang tot de elite. Tegen vergoeding interviews geven aan de boulevardpers is niet langer nodig. Het vermogen van Ian Hayson wordt op 50 miljoen $ geschat.

In 1990 laat het paar zich scheiden en Gasinskaya verdwijnt compleet uit de schijnwerpers. Naar verluidt woont ze tegenwoordig in Londen, heeft haar ouders naar Engeland gehaald en meerdere kinderen en echtgenoten op haar naam staan. Zoals de kapitein van de Leonid Sobinov in 1979 aan de pers verklaarde viel Liliana Gasinskaya op als iemand die ‘slechts met grote tegenzin werkte, altijd op ruzie uit was en een echte luis in de pels van Australië zou worden’.

Bill Green

‘Nooit meer in de rij staan en nooit meer vleesconserven’