Mijn nieuwste project dient om het onafhankelijke denken van de realistisch allochtoon te vieren. Mij is duidelijk dat de commentaren van de realistisch allochtoon op onze laat-liberale samenleving, veel dieper snijden dan aan de oppervlakte wordt vermoedt. De allochtoon wordt zogenaamd ontvangen in gastvrijheid, maar als de gast zich kritisch uitspreekt over het heersende multiculturele drama, dan houdt die gastvrijheid snel op.

Dit merkte Yernaz Ramautarsing toen hij door burgemeester Femke Halsema op de hak werd genomen, die daarvoor oude uitspraken oprakelde, totaal opblies en buiten de context plaatste. Héél Nederland was in rep en roer – geregisseerde morele verontwaardiging spoelde over de rechterflank van het politiek landschap. Deze zogeheten Yernazgate schiep helderheid over wat ons te doen staat in deze nieuwe verzuiling. In 2018 nam ik het mee in mijn boek Kerkgangers en Zuilenbouwers. Ook dat boek was een succes dat werd geboren uit een fundraising.

Controverse rond NIDA

Daarin beschreef ik hoe in maart 2018 het Links Verbond sneuvelde in Rotterdam tussen GroenLinks, NIDA, PvdA en SP. Er ontstond een crisis na een controversiële tweet van NIDA, dat zich omschrijft als ‘op de islam geïnspireerde emancipatiebeweging en politieke partij’. De tweet stelde Israël gelijk aan terreurorganisatie ISIS. Volgens GroenLinks-lijsttrekker Judith Bokhove nam NIDA daar ‘onvoldoende afstand van’. Boze tongen beweerden dat ze door Jesse Klaver onder druk was gezet om het verbond met NIDA te verbreken.

Deze deugdynamiek maakt ieder rationeel debat onmogelijk en onderstreept nogmaals de machteloosheid van de Nederlandse politiek. Met deze kennis bekijken we de persverklaring op 12 maart 2018 door NIDA: zij stelden met de tweet destijds bewust te hebben geprovoceerd om een debat los te maken over de vrijheid van meningsuiting:

‘NIDA vindt dat de vrijheid van meningsuiting niet slechts geldt voor meningen die welgevallig zijn. Ook meningen die onwelgevallig zijn en bewust provoceren om de aandacht op een discussie te vestigen, horen hierbij.’

Dit is een zeer belangrijk statement. Niet alleen vanwege de deur die dit openzet voor discussies over secularisme en religiekritiek, maar óók wat betreft de vrijheid die we in dit land steeds minder hebben om van mening te kunnen verschillen. Media investeren nauwelijks in onderzoek naar de consequenties van beleid, maar dagen politici uit om afstand te nemen van elkaars uitspraken. En als de meest controversiële uitspraken of politici zijn uitgeschakeld (zie Yernazgate), dan is er altijd een volgende hoogste boom om te vellen.

Media en framing

Want waarom doken die media vol op Yernaz? Waarom waren zijn uitspraken in de polariserende politici appgroep relevant? Het had géén betrekking op het beleid van de gemeente Amsterdam, noch op het partijprogramma van FvD Amsterdam. De conclusie is dus dat het enkel en alleen relevantie heeft, omdat het door media relevant is gemaakt. Dat hangt vast aan de ideologie en de belangen van het kartel. De mensen die – zowel binnen als buiten de partij – direct aan Yernaz’ stoelpoten begonnen te zagen, die wilden gewoon baantjes en smachtten naar de sociale goedkeuring van hun omgeving. Zij toonden zich bereid om daarvoor mee te heulen met het mediakartel. Tegen zulk verraad staat het onafhankelijk denkend individu machteloos.

Mensen hebben recht op extreme gedachten. Het is zoals Jordan Peterson al zei tegen Cathy Newman: om te kunnen denken, moet je nu eenmaal riskeren kwetsend te zijn. Andersom zijn er juist die het denken proberen te knechten, onder het mom dat je niet zou mogen kwetsen. Als filosoof onderzoek ik graag extreme standpunten: ik vind het interessant wat er gebeurt wanneer je een redenering tot het uiterste doortrekt, en ben nieuwsgierig naar wat mensen er dan tegenin brengen. Ook vind ik dit interessant om mijn tegenstanders te begrijpen, en om bijvoorbeeld marxistische en anarchistische meningen tot in het uiterste te doordenken. Middenmeningen zijn eigenlijk bar saai en bovendien weinig leerzaam. Daarom ben ik zo blij met een kleurrijk personage als Yernaz Ramautarsing. Met dit project wil ik er nog veel meer zoals hem aan het woord laten.

Vernauwing maatschappelijk debat

Het internationale kapitaal bepaalt het politieke speelveld en beslist over het lot van de maatschappij en haar burgers. Politici komen niet meer met visies op sociaaleconomische kwesties omdat de media weten dat visievorming nauwelijks invloed heeft: zij fixeren de aandacht op morele verontwaardiging en BN’er-achtige hypes. ‘Wie sluit wie uit?’ Het publieke debat gaat nauwelijks nog over de grote thema’s: onderwijs, innovatie, sociale voorzieningen, belastingdruk.

In de controverses die ik hierboven aanhaalde, zien we de ware aard van Nederland als hypergevoelig deugland. Zelfs uitspraken om bewust debatten te ontketenen zijn levensgevaarlijk geworden, want er is altijd een journalist die dit kan opgraven voor een stukkie om maar geen saai ambtelijk document te hoeven doorploegen. Slechts enkele mensen zullen overblijven die oprecht onafhankelijk publiekelijk debat kunnen en durven voeren. Op deze wijze zal er een beroepsklasse van authentieke mensen overblijven.

Privilege van authenticiteit

Vergelijk deze situatie met een auto, waarbij je steeds minder vrijheid krijgt om naar links of rechts te sturen. Dit is geen probleem zolang je op de snelweg blijft. Maar wil je plots een afslag nemen, dan heb je geen keuze meer behalve dan om uit te auto te stappen en door de berm te zwerven. Dit ‘zwerven’ – je moet er de economische ruimte maar voor hebben – noemen we dan het ‘privilege van de authenticiteit’. Deze authentieke mensen zullen in de toekomst worden bekeken zoals de heilige armen in India: enerzijds als gekkies maar tegelijk als verlichte wijsgeren met een sacraal aura. De rest draagt meningen als bedrijfsuniformen.

Het enige wat je kunt doen in het aangezicht van deze deugdynamiek is volharden. Zonder eigen ‘Kerk’ is er namelijk niemand die je zal beschermen wanneer je in het publieke debat provoceert. We constateren een gebrek aan sociale cohesie en groepssolidariteit binnen de geleding van de samenleving die juist om een Yernaz heen had moeten (blijven) staan. Ik noem deze geleding of groep voor het gemak ‘rechts’. Rechts is dus niet hard genoeg om de werking vanuit het systeem te weerstaan. Het ontbeert als het ware een eigen ‘systeem’ met een inherente hardheid om krachten van buiten of te weerstaan, te geleiden, of zelfs te pareren danwel te verslaan.

Fundraisers zijn noodzakelijk

Als NIDA afstand van de tweet had genomen was er niets aan de hand geweest. Het zou hebben aangetoond dat moslimbroeders meer coulant worden behandeld dan Yernaz. Maar precies omdat NIDA dus een kerk heeft – of beter gezegd een moskee – kunnen ze maling hebben aan wat de rest van de maatschappij denkt over hun tweet. In vergelijking heeft ‘rechts’ dus het probleem dat vooralsnog zo’n kerk ontbreekt: een sociaal-economisch ondersteuningsnetwerk om vrijelijk publiek debat te kunnen voeren zonder financieel en loopbaantechnisch te worden geruïneerd. Hierom zijn we aangewezen op fundraisers. Ze zijn noodzakelijk zijn om het bloed in onze beweging warm te houden.

De Nieuwe Zuil kan worden samengevat in één zin: realistische waarheidszoekers moeten zich in een politiek-correct tijdgewricht staande kunnen houden tegen social justice warriors. Dat kan alleen door het vrijdenken te ondersteunen met een sociaal-economische onderbouwing. Dit wil zeggen: standvastige samenhang en gemeenschapszin die beschermen tegen maatschappelijke uitsluiting en een zakelijk netwerk dat beschermt tegen broodroof. Met vele activiteiten heeft ondergetekende hiervan het begin gelegd. Door het vrije denken te verdedigen tegen technocraten, en door mensen te inspireren en te verbinden met maatschappijkritische analyses.

Islamisering en enclavevorming

Natuurlijk is Nederland niet op te delen in óf moslims óf één groot Volendam. Er zijn minderheden die ook geen zin hebben om in de islamiseringenclaves te worden opgeslokt. Maar als je daar niks op uitdoet dan is het de druppel die de steen uitholt: fundamentalisten gebruiken de hier geldende maatschappelijke vrijheid om religieuze onvrijheid in te voeren. Dit gaat via sociale druk: denk aan de seculiere moslim die zijn thuisland ontvlucht en hier in een islamitisch netwerk belandt. Zodoende gaat zijn dochter toch weer een hoofddoek dragen, om niet uit de boot te vallen. Het tolereren van ‘boerkini’s’ vergroot deze sociale druk.

Men klaagt dan dat de democratie onvolledig is zolang zij hun religieuze beleving niet volledig naar de publieke ruimte kunnen doorzetten. Om dit te bestrijden is het noodzakelijk het maatschappelijk middenveld te beheersen en, via een hernieuwd civil society ideaal, ook de seculiere minderheden mee te krijgen in een nieuwe alliantie.

Tot besluit

In gesprekken met allochtonen zal ik aantonen dat deze mensen niet zielig zijn maar ook heel strong minded hun eigen levenspad kunnen en wíllen invullen. Inzicht in je medemens bevordert begrip voor elkaar en draagt bij aan een menselijker samenleving. Dit project brengt mensen samen, ongeacht hun verschillen. Er zijn zeker allochtonen die kotsen van ‘woke’ en het slavernijverleden als allesverklarend excuus voor het achterblijven. Wat wij nu doen, door hier vandaag samen te zijn en dit project te steunen, is het afbreken van de muren af tussen goedmenende allochtonen en autochtonen. Het zal bijdragen aan een maatschappij waarin ons realisme en onze waarden en normen overleven! Dus steun dit project!

Cathy Newman

Ook volgens allochtonen is Nederland een hypergevoelig deugland