EPC-scores verschillen geven vaak een te slechte, onbetrouwbare score. De Franse regering verandert in februari de methode om de EPC-score te berekenen zodat kleine woningen opnieuw een betere score krijgen. Na de vorige aanpassing van de berekeningswijze in 2021 verdubbelde het aantal slechtste scores. De maatregel komt er vooral om woningnood te voorkomen.

De door de Europese Unie opgelegde EPC-score wordt in elk land anders berekend, maar de gevolgen van die score zijn wel overal hetzelfde. Het EPC-attest heeft gevolgen voor de eigenaars want de waarde van een woning zakt of stijgt. Toch is het vooral de verhuurbaarheid die keldert. Zo zou de verhuur van de slechtste EPC-score (G) vanaf 2025 verboden worden en die van de op één na slechtste F vanaf 2028.

Verhuurverbod en renovatieplicht

In Vlaanderen hangt naast een verhuurverbod aan de EPC-score zelfs een renovatieplicht vast. Hoewel de berekening van de EPC-score overal een klein beetje verschilt zijn het principe en het computermodel overal gelijk. In Wallonië en Brussel is de berekening trouwens ook verschillend. De reden van de hervorming van de Franse EPC-score is dus dat sinds de laatste aanpassing aan de berekening in 2021 het aantal appartementen met EPC-score F en G verdubbelde.

Mochten op 1 januari 2025 plots 34 procent van de woningen niet meer verhuurd mogen worden, dan is dat een politieke nachtmerrie

Opvallend daarbij was dat vooral kleine appartementen slecht scoren. In 2022 bleek uit een studie van het Observatoire national de la rénovation énergétique dat 34% van de woningen van minder dan 30 vierkante meter een EPC-score F of G hadden, tegenover 13% van de woningen van meer dan 100 vierkante meter. De Franse minister voor Ecologische Transitie Christophe Béchu pleit daarom voor een ‘fiabilisation’ van de EPC-scores. Die scores moeten betrouwbaarder worden.

Daarbij komt dat er op de huurmarkt nu al een schrijnend tekort is aan kleine betaalbare woningen. Mochten op 1 januari 2025 plots 34 procent van de woningen niet meer verhuurd mogen worden, dan is dat een politieke nachtmerrie. Daarom sleutelt de minister liever aan de berekening van de door de EU opgelegde EPC-scores.

Regering op de hoogte

De Franse regering weet nochtans al enkele weken dat hun EPC-scores niet deugen. In januari verscheen immers een rapport van de Conseil d’analyse économique (CAE). De conclusie is daar dat de EPC-score ‘un prédicteur imparfait de l’efficacité énergétique’ blijkt, een onvolmaakte voorspeller van het daadwerkelijke energieverbruik. Er bleken namelijk zeer grote verschillen tussen de werkelijke uitgaven voor energie en het voorspelde energieverbruik volgens de EPC-score. Naar een mogelijke verklaring voor die verschillen is gezocht, maar die is niet gevonden.

Er is nog. Het verschil tussen de werkelijkheid en de EPC-score blijkt meer te verschillen bij kleine woningen dan bij grote woningen. Gemiddeld betaalt een Frans huishouden jaarlijks voor energie in een woning met EPC-score A of B dertien euro per vierkante meter. Maar wie kijkt naar een woning van minder dan dertig vierkante meter stelt vast dat de jaarlijkse kost dertig euro per vierkante meter is bij de beste EPC-scores. Bij de slechtste EPC-score is dat verschil nog veel groter. De grootte van de woning zorgt dus voor enorme variatie in de uitkomst.

Pikant detail: bewoners van beter scorende woningen consumeren meer kWh per vierkante meter dan de EPC-modellen voorspellen. Een verschil van meer dan 80 procent. Armere bewoners verbruiken dan weer de helft minder energie dan voorspeld op basis van hun EPC-score. De conclusie is dat de computermodellen van de Europese Commissie, nochtans dé basis van het gevoerde beleid, niet kloppen. De EPC-score is met andere woorden een onbetrouwbaar instrument.

Christophe Béchu

EPC-scores onbetrouwbaar