De incidenten met de kersverse minister van Buitenlandse Zaken Hadja Lahbib (MR) blijven zich maar opstapelen. De lichtvoetigheid waarmee ze denkt door een diplomatiek mijnenveld te dartelen, zet de interim-premier aan om ongefundeerde uitspraken te doen, die op zijn minst de relatie met Oekraïne verder troebleren.

Vincent Van Quickenborne beweerde afgelopen weekend dat er met Oekraïne geen vuiltje aan de lucht is, maar nu blijkt dat daar niets van aan is. Daarmee wordt andermaal het beeld aangescherpt dat Open Vld de minst geloofwaardige én de minst eerlijke partij is.

Kunstenfestival

Vorig jaar reisde de kersverse minister van Buitenlandse Zaken als RTBF-journaliste naar een kunstenfestival op de Krim. Niets aan de hand, zou je denken. Maar het snoepreisje was een propagandastunt van de Russische regering. Lahbib zag daar geen graten in en reisde met een Russisch visum via Moskou naar de Krim. Ze werd door een organisatie geïnviteerd waar de dochter van Poetin de leiding heeft.

Na haar terugkeer verklaarde Hadja Lahbib aan de pers dat ze naar Rusland was geweest. Over haar uitstapje naar de Krim wou ze een heuse reportage maken, maar de RTBF gaf om deontologische redenen rood licht.

Deontologisch deficit

Vreemd is dat Hadja Lahbib niet inzag dat haar uitstap naar de Krim niet door de beugel kon. Zowat de ganse vrije wereld keurde de eenzijdige annexatie van Rusland af, maar dat ontging Lahbib. Bovendien botste haar uitstapje met het buitenlands beleid van België en het internationaal recht. Haar cv getuigt van ‘een ondragelijke lichtheid’, schreef Mia Doornaert terecht. Hadja Lahbib heeft van de basisprincipes van de internationale politiek niet de minste kaas gegeten. Bovendien spreekt ze amper Nederlands en is ze niet op de hoogte dat dergelijke strapatsen in Vlaanderen veel gevoeliger liggen dan in Wallonië en Brussel, waar door de bestuurlijke cultuur er al jaren een flinke eeltlaag op de deontologische sensitiviteit ligt.

Haar aanstelling als minister van Buitenlandse Zaken deed in Vlaanderen mensen naar adem happen. Een gewezen collega liet zich ontvallen dat men in het buitenland niet begrijpt waarom België ‘zo lichtzinnig een minister van Buitenlandse Zaken heeft aangeduid’. Lichtzinnig? Zeker, maar ook sluw, berekend en doortrapt.

Het was N-VA opgevallen dat bij de aanstelling van Lahbib een deel van haar Wikipedia-pagina werd gewist, waaronder haar snoepreisje naar de Krim. Hadja Lahbib heeft aan de Oekraïners nooit haar verontschuldigingen aangeboden. Volgens haar staat er een metersdikke muur tussen haar journalistieke carrière en haar aanstelling, maar in Oekraïne denkt men er anders over.

Onhandig gekonkel

Minister Lahbib probeert de meubelen te redden en heeft intussen al verschillende keren haar steun voor Oekraïne uitgesproken. Compensatiegedrag. Vorige week stuurde ze nog een brief naar haar Oekraïense collega Dmytro Koeleba, waarin ze stelt dat de Krim deel uitmaakt van Oekraïne. In deze brief veroordeelde ze ook de Russische agressie. Volgens Vincent Van Quickenborne zou haar Oekraïense collega Dmytro Koeleba een brief teruggestuurd hebben waarin hij schrijft ‘dat hij geen enkele commitment heeft over de Belgische regering en van collega Lahbib om de territoriale integriteit van Oekraïne te respecteren’.

Maar volgens een hooggeplaatste regeringsfunctionaris in Kiev, houdt de Belgische regering haar dromen voor werkelijkheid. ‘Het standpunt van Oekraïne is niet veranderd’, laat een VRT-bron weten. ‘Onze minister van Buitenlandse Zaken heeft in zijn brief geen enkele garantie gegeven dat het bezoek aan Kiev in dit stadium mogelijk is. Wij verwachten nog steeds dat België uitleg geeft over de Krim-reis. Die uitleg is tot nu toe uitgebleven.’

Volgens Van Quickenborne was er geen probleem en kon Lahbib weldra naar Kiev. Heeft de Kortrijkzaan de brief niet goed gelezen of kletste hij maar wat uit zijn nek? Het onhandig gekonkel heeft de relatie met Oekraïne nog verder getroebleerd en België slaat andermaal internationaal een mal figuur. ‘Het lijkt er nu dus op dat er toch nog meer wrevel is tussen de Oekraïense regering en Lahbib dan Van Quickenborne zondag liet uitschijnen’, schrijft de VRT op haar site. De Oekraïense regering wil eerst meer tekst en uitleg over de trip van Lahbib naar de Krim.

Democratisch deficit

Met de aanstelling van Lahbib heeft MR-voorzitter Bouchez zich notoir in de voet geschoten. Kan het gewezen nieuwsanker als minister van Buitenlandse Zaken nog aanblijven? N-VA-fractieleider Peter De Roover is daar glashelder over: ‘Mevrouw Lahbib heeft, verplicht tot overcompensatie, niet de vrijheid ooit nog kritisch te staan tegenover eisen uit Kiev. Zo niet zullen achter haar rug gewiekste diplomaten ‘Aha, de Krim-trip met de Poetin-tattoo’ fluisteren, waarop ze zal moeten inbinden.’

Bovendien is intussen wel duidelijk dat ze niet omwille van haar politieke kwaliteiten en inzichten werd benoemd. Haar Algerijnse afkomst zou met de komende verkiezingen in Wallonië, maar vooral in Brussel het electoraal verschil moeten maken om van MR opnieuw de grootste partij in Brussel te maken. Haar allochtone achtergrond is uiteraard aardig meegenomen. Daarvoor worden alle principes over boord gegooid. Lahbib maakte gezwind de overstap van de PS- naar de MR-stal. Bovendien heeft de kersverse minister zich nooit aan de kiezer moeten presenteren. Intussen bestaat de Vivaldi-regering voor een derde uit niet-verkozenen. Van een democratisch deficit gesproken.

Moreel deficit

Uit pure machtshonger heeft Open Vld zich aan deze regering vastgeklampt. Van Quickenborne heeft al verschillende keren bewezen dat hij een professionele kameleon is die zijn politieke kleur aanpast aan de meestbiedende. Een leugentje om bestwil schuwt hij niet. Ooit was hij woordvoerder van de links-unitaire vereniging TriAngel.

Van Quickenborne had er absoluut geen probleem mee om tegelijk lid te zijn van de liberale studentenvereniging (LVSV) en van het KVHV. Van VU&ID maakte hij zijn overstap naar Open Vld. Onderweg knipte hij zonder problemen de band met zijn donkerblauwe kameraad Jean-Marie Dedecker door.

Terwijl de Oekraïners een oorlog te winnen hebben, spelen de liberalen een zuur politiek spelletje. Met dit Lahbib-incident bewijst de liberale familie dat ze iedere vorm van moreel leiderschap mist.

Dmytro Koeleba

Oekraïense mail legt leugens van Van Quickenborne pijnlijk bloot