Ook de voorbije week werden er vragen gesteld – maar waren er ook vragen die te weinig of helemaal niet gesteld werden. Aan het begin van de nieuwe week kunnen er misschien nog enkele opgeworpen worden. Zoals:

Tot waar reikt de publieke ruimte?

(Aan het parket van Oost-Vlaanderen, dat Dries Van Langenhove formeel in verdenking stelt voor uitspraken die hij gedaan heeft in besloten onlinegroepen. Hier wordt een grens verlegd. Zelfs afgeschermde gespreksgroepen zijn niet meer veilig.)

Wat geeft u het recht om vooruit te lopen op het vonnis?

(Aan de onderzoeksrechter die Dries Van Langenhove naar de Dossinkazerne stuurt. Tot nader order is Van Langenhove evenwel niet schuldig bevonden aan racisme – laat staan aan antisemitisme. De onderzoeksrechter waant zich even de strafrechter die alvast een alternatieve straf oplegt. In de media werd dit niet geproblematiseerd want in de media is Van Langenhove al lang veroordeeld.)

Sinds wanneer is een auto geen mobiliteitsmiddel meer?

(Aan Vlaams minister van Omgeving Koen Van den Heuvel, die een ‘Mobiscore‘ toekent aan elke woning: ‘Omdat de Mobiscore niet over de snelheid, maar over de duurzaamheid van verplaatsingen gaat, telt een oprit van een autosnelweg in de buurt niet mee. De milieu-impact van een verplaatsing met de auto is immers veel hoger dan die van een verplaatsing te voet, met de fiets, of met openbaar vervoer. Ook deelauto’s tellen niet‘. Dat ‘detail’ (dat de meeste kranten niet haalde) verraadt de anti-auto-ideologie. Waarom noemen ze het geen Ecoscore?)

Hoeveel tuinvrouwen gaan jullie in dienst nemen?

(Aan de Technische Universiteit Eindhoven, waar vacatures voor wetenschappelijk personeel alleen opengesteld worden voor vrouwen. Terwijl er genoeg andere jobs zijn waar vrouwen ondervertegenwoordigd zijn. Mannen doen zoveel ondankbaar, vuil en zwaar werk. Moet het werkvolk dat de groenplantsoenen rond de unief onderhoudt ook voor de helft uit vrouwen bestaan? Waarom worden vrouwenquota alleen gekoppeld aan invloedrijke en goedbetaalde baantjes?)

Wat voor beledigingen krijgen onze leerkrachten naar het hoofd?

(Aan de OESO-onderzoekers die vaststellen dat leerkrachten nergens zo geïntimideerd worden als in Vlaanderen. Het blijft vaag wat voor intimidatie het vaakst voorkomt en welke leerlingen het meest van zich laten horen. We moeten het (alweer) doen met cryptische hints: ‘Voor een deel wordt de trend toegeschreven aan de groeiende diversiteit’ en ‘Slechts 17 procent van de Vlaamse leraren voelt zich (zeer) goed voorbereid om les te geven in een multiculturele of meertalige setting’. Zou het kunnen dat onze leraressen vooral woorden als ‘kech ‘ naar het hoofd krijgen?)

Wie bepaalt wat ’te veel’ is?

(Aan journalist Raf Liekens, die in Humo 5 bladzijden lang probeert aan te tonen dat de kostprijs van migratie niet zó hoog is. Zo krijgen we te lezen dat 630.000 migranten en vluchtelingen per jaar (!) best wel meevalt voor Europa, dat 482 miljoen euro voor opvang in België per jaar (2017) toch al een fors verlaagd bedrag is, dat met al dat geld voor opvang toch ook sociaal werkers betaald worden, dat van al die asielzoekers na 10 jaar toch al 40% een eigen inkomen heeft… De ondertoon is telkens: het valt reuze mee, laat u niets wijsmaken door radicaal-rechts. Maar wat als al die cijfers je doen duizelen?)

Waarom krijgen onze kinderen minder leeshuiswerk?

(Aan Het Nieuwsblad, dat de dramatische daling van het leesniveau linkt aan het verdwijnen van het leeshuiswerk: ‘In vergelijking met 2006 is er een toename van 11,5 procent van de groep leerlingen die geen leesopdrachten kreeg als huiswerk’. Het artikel stipt ook aan dat de daling vooral in het katholiek onderwijs groot en opvallend is. Dat is geen toeval. De daling van het leeshuiswerk vloeit rechtstreeks voor uit postmoderne leerplannen doordrenkt met een anti-huiswerk-ideologie.)

Hoe vaak hebben we dit verhaaltje al gehoord?

(Aan Wallon de l’année Thomas Dermine, die in De Standaard nog eens mag komen vertellen hoe goed het gaat in Wallonië: ‘Charleroi heeft een banengroei die sterker is dan in veel Vlaamse steden’. Het is het sprookje van de Waalse feniks die uit de as herrijst. Het wordt al vele jaren verteld aan goedgelovige Vlamingen. Hoe vaak de Waalse wederopstanding ook aangekondigd wordt: het einde van de transfers komt nooit in zicht.)

Wat heeft Boris Johnson u ooit misdaan?

(Aan journalist Dominique Minten, die het niet begrepen heeft op de topkandidaat voor 10 Downing Street: ‘De kans is dus bijzonder klein dat de leden Boris niet op het schild hijsen. Dat hij lui en onbetrouwbaar is, zal hen worst wezen’. Let wel: dit is geen opiniestuk, dit is gewoon de buitenlandberichtgeving in De Standaard. Wat is nog het onderscheid tussen berichtgeving en opinie? En wanneer las u ooit nog eens zo’n vilein zinnetje over een linkse politicus?)

Hoe meertalig is Brussel echt?

(Aan filosoof Philippe Van Parijs, die Brussel romantiseert: ‘Brussel is multicultureler en meertaliger dan Vlaanderen of Wallonië en zal het altijd blijven‘. Heeft Vlaanderen echt taallessen te leren van Brussel? Zou je in Vlaanderen niet nog altijd sneller en beter geholpen worden in een andere taal dan je als Nederlandstalige geholpen wordt in Brussel?)

Wie wil er wonen tussen fascisten?

(Aan het recordaantal Brusselaars dat de multiculturele metropool ruilt voor het Vlaams Gewest. Weinig Vlamingen verhuizen naar de hoofdstad, maar des te meer Brusselaars vluchten naar Vlaanderen. Misschien is het toch niet zo slecht toeven in die extreemrechtse gouw, waar Franstalig België zo op neerkijkt?)

Wat is het verschil tussen een kassière en een hondenkapster?

(Aan journalist Han Renard, die in Knack 4 bladzijden wijdt aan de ‘vertegenwoordigers van de arbeidersklasse‘ die PVDA naar de parlementen stuurt. In het hele artikel nog geen kleine vermelding van het feit dat ook Vlaams Belang enkele ‘volkse’ volksvertegenwoordigers telt. Als het VB een hondenkapster of de uitbaatster van frituur ‘De Dikke Boulet’ laat verkiezen dan is dat een bron van spot en hoon. Als de PVDA een kassière of een poetsvrouw laat verkiezen dan is dat ‘heilzaam voor de democratie‘.)

Waar stopt onze koloniale geschiedenis?

(Aan onze kwaliteitskranten, die geen artikel meer hebben gewijd aan de martelaren van Kongolo. Vorige week werd de zaligverklaringsprocedure opgestart voor 19 Belgische missionarissen die in 1962 beestachtig vermoord werden. Omwille van hun roeping en hun huidskleur werden zij genadeloos geslagen met de chicote, afgemaakt met een schot in de rug, in stukken gesneden en gedumpt in de Loealaba-rivier. Zou dit bloedbad aan bod komen in de cursussen koloniale geschiedenis die nu her en der verplicht worden? Of strookt dat niet met het narratief?)

Zit u zelf ook nog met vragen? Blijf er niet mee zitten. Stel ze hardop in een reactie op dit stuk.

Dries Van Langenhoven; Raf Liekens

Vergeten vragen van de voorbije week (52)