Ook de voorbije week werden veel vragen gesteld – en waren er ook vragen die te weinig of helemaal niet gesteld werden. Aan het begin van de nieuwe week kunnen er misschien nog enkaele vragen opgeworpen worden. Zoals:

Welke controle is er in België op naschoolse lessen Arabisch?

(Aan onze veiligheidsdiensten, nu de Nederlandse tegenhanger van onze Staatsveiligheid waarschuwt voor sluipende radicalisering: ‘Ook via minder officiële kanalen als naschoolse lessen Arabisch of over de islam vinden extremistische ideeën een weg in de maatschappij’. Zo ver is Nederland niet: zou het in België echt heel anders zijn? Is daar iemand op aan het letten?)

Hoeveel migranten worden er opgevangen in Vaticaanstad?

(Aan paus Franciscus, die in Rabat nog eens zijn geloof in grenzeloze gastvrijheid uitsprak: ‘Een migrant is niemand minder dan Christus zelf die op onze deur klopt’. De paus pleit voor ‘een uitbreiding van de reguliere migratiekanalen’ en voor ‘buitengewone regularisatie voor gezinnen’. Hij spreekt zich uit tegen ‘hekken’ en tegen ‘populisten’. Deze herder weet duidelijk niet hoe bedreigd een deel van zijn Europese kudde zich voelt. Maar hij oogst wel veel goedkeurend geknik bij de mensen die vroeger altijd protesteerden wanneer een paus zich inliet met politiek.)

Waarom is Gibraltar een Britse kolonie en Noord-Ierland niet?

(Aan het Europese Parlement, dat Gibraltar officieel verankerde als ‘een kolonie van de Britse kroon‘. Dat gebeurde op uitdrukkelijke vraag van de Spaanse staat, die de rots op termijn wil ‘dekoloniseren’. Ook België steunde de Spanjaarden in hun semantische strijd om Gibraltar te brandmerken als een ‘kolonie’. Over Noord-Ierland geen woord, ook al zijn daar nog veel meer historische argumenten om over ‘kolonisatie’ te spreken.)

Hoe gezond is het om de financiering van scholen te verbinden aan het aantal leerlingen?

(Aan iedereen die vorige week ontdekt heeft dat het Vlaams onderwijs naar de filistijnen gaat, nadat men 20 jaar gelachen heeft met elke ‘conservatieve’ leerkracht die de alarmbel luidde. Een onderbelicht aspect van het probleem is de financiering, waarbij scholen middelen krijgen op basis van hun leerlingenpopulatie van het vorige jaar. Op die manier worden scholen financieel gestimuleerd om aan klantenbinding te doen: niet té streng zijn en zeker geen leerlingen van school schoppen, want zo snij je alleen maar in je eigen vel.)

Wat is er zo beangstigend aan privé-scholen?

(Aan Bart De Wever, die in een debat met Lieven Boeve zei: ‘Mijn grootste angst is dat er op den duur privé-scholen komen, zoals je al ziet in Wallonië’. De Wever is blijkbaar geen fan van de grote droom van Theo Francken, die al vaak gesproken heeft over zijn voornemen om een meritocratische eliteschool op te richten. We moeten hopen dat de lijn-Francken het haalt binnen de N-VA, want het katholiek onderwijs heeft in Vlaanderen dringend de concurrentie van privé-scholen nodig.)

Waar wachten jullie op om krachtig te protesteren tegen de verengelsing?

(Aan de Vlaamse academici, die over zoveel een mening hebben – maar niet zo vaak spreken over de verengelsing van het (hoger) onderwijs. In Nederland is een publiek debat aan de gang over de ontnederlandsing aan de universiteiten, aangevuurd door het protest van professoren. Bij ons zou dit nog gevoeliger moeten liggen: generaties hebben geijverd om van het Nederlands in Vlaanderen een volwaardige onderwijstaal te maken. Maar vandaag halen de meeste Vlaamse academici hun neus op voor het debat.)

Hoe zou het nog zijn aan het Noordstation?

(Aan alle journalisten die de weg niet meer vinden naar station Brussel-Noord, nu Theo Francken niet langer bevoegd is voor Asiel en Migratie. Aan het station en aan het Maximiliaanpark zijn de problemen allesbehalve verdwenen – het volstaat om er zelf even te passeren, gedurende alle uren van de dag ziet men er illegalen rondhangen. Wie bepaalt eigenlijk wanneer een probleem niet langer nieuwswaardig is?)

Bij welke NGO’s hebt u vroeger gewerkt?

(Aan Eveline Vandevelde, een medewerkster van de Dienst Vreemdelingenzaken die in Knack bladzijden lang haar beklag mag doen over het asielbeleid. Vandevelde is tegen elke vorm van opsluiting, tegen de Dublin-procedure, tegen ontradingscampagnes en tegen negatieve beslissingen. Knack vermeldt zijdelings dat Vandevelde ‘bij een rist ngo’s’ gewerkt heeft, maar geeft geen verdere details. Het zou toch niet kunnen gaan over pakweg Vluchtelingenwerk Vlaanderen of een van de andere opengrenzen-clubjes? Hoe loyaal kan zo’n ambtenaar functioneren?)

Welke consequenties willen we nog aanvaarden voor onze eigen beslissingen?

(Aan N-VA-Kamerlid Kristien Van Vaerenbergh, die samen met een hele rist PS-parlementairen een wetsvoorstel neerlegde om gescheiden mensen niet langer te bestempelen als gescheiden. Blijkbaar is ook de ambtelijke formulering ‘uit de echt gescheiden’ te ‘stigmatiserend’. Elke dag ontdekken we weer een nieuw onrecht om recht te zetten met alweer een nieuwe wet.)

Welk jaar is dit?

(Aan Raymonda Verdyck, topvrouw van het Gemeenschapsonderwijs, die uit seculiere preutsheid niet wil spreken over de Paasvakantie en de kinderen dan maar een leuke ‘Lentevakantie’ wenst. Dat roept de vraag op: hoe telt mevrouw Verdyck de jaren? Toch niet volgens de Gregoriaanse kalender – vastgelegd door een paus, verwijzend naar de geboorte van Christus? Als we de kinderen echt willen vrijwaren van elke religieuze connotatie, dan moet het Gemeenschapsonderwijs ook maar consequent de jacobijnse kalender volgen. Beste Raymonda, negeer de kritiek en geniet van deze mooie maand Germinal in dit glorieuze 227ste jaar van het Republikeinse Tijdperk!)

Zit u zelf ook nog met vragen? Blijf er niet mee zitten. Stel ze hardop in een reactie op dit stuk.

Eveline Vandevelde

Vergeten vragen van de voorbije week (41)