Soms gebeuren er gebeurtenissen. Soms halen die de media. Soms zijn dat dramatische gebeurtenissen. Soms heel dwaze. Over die eerste categorie hebben de Pennenvriendjes zelden een mening. Over die tweede daarentegen, corresponderen zij met veel ijver, een betere zaak waardig. Maar u kent het spreekwoord: al lachend zegt de zot iets grappigs.

Geachte Casavanmola,

Frances Lefebure is waarlijk een zeer charmante jonge vrouw. Eén keer heb ik het genoegen gehad deze Gentse nimf als redacteur te mogen loodsen doorheen de spelrondes van een jolig amusementsprogramma en ik kan u verzekeren: ze is het type waarop je meteen verliefd wordt zodra ze naar je lacht. Ik heb het hier uiteraard over de hoofse liefde op volstrekt theoretische wijze, want de liefde van mijn leven heb ik reeds 13 jaar geleden gevonden en ze zullen van ver moeten komen om daar over te geraken.

Maar dat gezegd: niets belet een manspersoon om gemiddeld tien keer per dag theoretisch verliefd te worden op lieftallige jongedames, en al zeker niet als ze er zo aanstekelijk uitzien als mevrouw Lefebure. Evenwel… het is niet omdat zij beschikt over aanminnige looks dat ik haar ook enig inzicht in geostrategische politiek en globalistische ideologie toedicht. Ik verklaar mij nader.

Reeds geruime tijd geleden, ik keer nu terug naar het jaar des heren 2017 ofzo – je weet wel: toen de Oempa Loempa’s van Roald Dahl nog gewoon nare dwergen waren, lang geleden dus – sprak voornoemde Frances ons allen toe in een radiospot. ‘Ik zou gelijk precies het zo nie vree wijs vinden da mijn geliefde stad Gent onder water zou komen te staan‘, zei zij. Althans: woorden van dergelijke strekking.

Er klakkeloos van uitgaande dat door de klimaatverandering er op middellange termijn een dusdanige stijging van de spiegel der zee zou plaatsvinden die haar geliefde Gent wis en zeker ging overstromen waardoor de fietsparking ‘Vleeshuis’ hooguit nog kon functioneren als aanlegsteigertje voor sloepen en de Sint-Baafs als een soort inlandse vuurtoren. Zoals Mark Uytterhoeven ten tijde van De Taalstrijd op Radio 1 al zei: ‘Boven Gent rijst… boven Mechelen patatten.’ Maar dat citaat heeft hier verder eigenlijk niks mee te maken, bedenk ik mij nu.

Wie, Erwinster, behoudens gij wellicht, schetst mijn verbazing wanneer ik deze week verneem dat Gent niet overstroomt, maar integendeel Venetië, je weet wel: het Kopenhagen van het Zuiden, droog is komen te vallen. Sterker nog: uitgerekend tijdens carnaval. Stel u voor, Erwin! Denk u één seconde in dat Aalst tijdens carnaval droog komt te vallen. Ok, het ging in Venetië niet over de lokale tapkranen, maar over de kanalen, maar dan nog. Doe eens niet zo ingewikkeld, zeg! Had ik al verteld dat Frances Lefebure een prachtig vrouwmens is? Je zou er theoretisch zomaar verliefd op worden. Doei!

Hey grote verleider Stefbrizio,

Als manspersoon die ter aarde kwam te Aalst en daarmee onvermijdelijk tot de edele stand der ‘voil janetten’ janetten behoort, kan ik u verzekeren dat er ook dit weekend van carnaval niets droog stond. ‘Zijn er kanalen in Aalst?’ schreef ooit de romanmittraillette Herman Brusselmans. Het antwoord daarop is ja, Stef.

Er zijn er ook in Gent. Of ze opdrogen weet ik niet maar Gent zelf, dat staat buiten kijf. Nadat al het verkeer in Gent ‘gekanaliseerd’ werd door ‘de schriele hulk’ ook wel eens ‘Filip Watteeuw’ of zelfs ‘Filip Ratteeuw’ genoemd, is de Artevelde stad zo’n ontoegankelijke negorij geworden dat menig Gentenaar nog geen loodgieter zover krijgt dat hij met zijn lez-onvriendelijke camionette een verstopte sifon komt schoonmaken. De kanalen zijn er nog niet opgedroogd, maar de levensvreugde al een tijdje.

Misschien moeten ze daar in Gent een kanaal bijgraven? Het kanaal Gent – ter neuzekes! Waar toeristen met een bootje door Gent kunnen dobberen om dan op het eind een traditioneel Gents spektakel kunnen meemaken waarbij twee cuberdonverkopers mekaar de harsens inslaan tot algeheel jolijt.

Herman Brusselmans heeft weer een Roman geworpen trouwens. Dit keer geen onleesbaar boek maar een zoon met die voorspelbare naam. Dat kind heeft hij verkregen met de volledige medewerking van een niet onfraai vrouwelijk exemplaar dat zijn achterkleindochter zou kunnen zijn. Niet dat zoiets erg is. Maar jaloezie is een menselijke emotie. Tevens ook de wetenschap dat we nog veel pennenvriendjes gaan moeten schrijven voor zo’n Frances Lefebure ons eens vochtig in de ogen zal kijken.

Stef Durnez | Doorbraak.be

Beste Ermol,

Ik, Stedu, moet het eens met u, Ermol, hebben over Plopsa. Daar gebeuren gruwelijke dingen, Ermol! Ik besefte pas de ernst van de situatie toen mij een open brief bereikte van de cipiers van Abu Ghraib die danig geschokt waren over het gedrag van de managers bij Plopsaland. Ik heb een en ander nader onderzocht, en het gaat daadwerkelijk om gruwelijke getuigenissen, Ermol!

Zo schijnt er op Human Resources bij Plopsaland iemand rond te lopen die ‘Kabouter Klop’ genoemd wordt. De financial controller heeft niet voor niets de bijnaam ‘Piet Primaat’. En de food & beverage manager staat bekend als ‘Berend Brokkenklap’. Maar de meest gevreesde is de zogenaamde ‘schaduw’ van TikTak. Een duistere figuur die terreur zaait onder de honderden werknemers, waarvan soms geen spoor meer terug te vinden is.

Verder lopen er nog gewelddadige en volslagen krankzinnige leidinggevenden rond als ‘Wacky de Viking’ of ‘Tijdbomba’. En verder zijn er nog tal van labiele minkukels als James Cooke en meneer Spaghetti.

Nee, Ermol, mij zal je niet snel zien in Plopsaland. Als ik eens grondig wil griezelen, ga ik wel naar de redactie van De Morgen!

Yo kabouter pen!

Ik moet eerlijk zijn ik heb het nooit gehad voor kabouter Plop en bij uitbreiding heel dat Plopsaland. Mensen met een melkherberg zijn niet te vertrouwen. Op dat gebied ben ik behoorlijk lactose-intolerant. Ook is het zo dat ik dan wel geboren ben in Aalst, maar dat ik opgegroeid ben in Affligem. Je mag één keer raden wie daar burgemeester is: Kabouter Plop!

Niet dat het geen fidele kerel is en ik kan uit de eerste hand vertellen dat de herbergen die hij frequenteert weinig tot geen melkproducten aanbieden. Maar het voelt toch als ‘gaslighting’ hoor, Stef, als je de burgemeester met de stem van de burgemeester van Samson de budgetten hoort bespreken op de cultuurraad. Dan heb je toch het gevoel dat je in een ‘inception-film voor 7-jarigen’ beland bent. Ik zou ook kunnen vertellen wie voor kabouter Lui en Kwebbel kunnen doorgaan, maar ik krijg liever geen pint in mijn gezicht gekapt. Noch in een melk- noch in een gewone herberg.

Hey Ergernis Erwin,

Dat Sammy Mahdi een flauwe trees is, werd deze week pijnlijk duidelijk. Je zou verwachten dat de zoon van een Irakese vader toch wel tegen een stootje kan, gezien martelingen in dat land onder Saddam Hoessein toch een gangbare vorm van sociale interactie waren.

Maar nee. Sammy is geen straffe Sam. Hij reageerde meteen verongelijkt toen Zuhal Demir hem ‘Sabotage Sammy’ noemde. Ok, dat is misschien niet mooi van Zurkel Zuhal. Hmn wacht, dat moet beter kunnen. Zuurkool Zuhal? Zuurmuil Zuhal? Potverdorie, Sabotage Sammy heeft wel een beetje gelijk. Dit is een oneerlijke strijd want er zijn amper alliteraties mogelijk op de voornaam van Decreet Demir.

‘Zulke alliteraties werden in Amerika ook vaak door Donald Trump gebruikt’, pruilde Makke Mahdi meteen. Ja, en? Zo kan ik nog een paar onnozele argumenten verzinnen. Weet je wie er ook voortdurend alliteraties gebruikten? De nazi’s. Wat dacht je van ‘Heil Hitler’? En weet je wat er ook een alliteratie is? StikStof. Aha! Ik ben benieuwd waar de woordenoorlog tussen Demagogie Demir en Mafkegel Mahdi gaat eindigen. Ik zie Zuster Zuhal al roepen: ‘Sakkerse Sammy, uw moeder is een alliteratie!’

Hey Hollywoody,

‘Sabotage Sammy’ klinkt als een booswicht waartegen een actiefiguur als Keanu Reeves het zou kunnen opnemen. Dé Keanu Reeves waarnaar deze week een bacterie genoemd is. Is dat niet erg, Stef? Dat je al die jaren het beste van jezelf geeft en dan noemen ze een ééncellige naar jou? Geen sterrenstelsel, geen edel ros, geen prachtige orchidee die maar eens om de 1000 jaar bloeit, neen een bacterie!

En wat lees ik verder nog?
Kate Winslet gaf haar naam aan een krekelsoort! Een krekelsoort! De etherische Kate Winslet! Alsof je Kate kan vergelijken met een kliptor of een snuitkever! En wat te denken van de Scaptia Beyonceae, genoemd naar ‘Queen B’ Beyonce. Een paardenvlieg met een dik gat!

Ik mag er niet aan denken dat ze ooit iets naar ons vernoemen. De Stefplatjes! De Erwingegroeide teennagel! De pennenvriendigestie!

‘Om gelukkig te leven, leef verborgen ‘ wist Epicurus al. Misschien is dat wel het beste voor ons eigen goed.

Tot volgende week!

Frances Lefebure

De pennenvriendjes gaan naar Plopsaland met Sabotage Sammy