Extreemlinks ging de straat op tegen politiegeweld en institutioneel racisme, maar 77% van de Fransen is dik tevreden over die politie.

Franse Europarlementariërs van de Groenen en het extreemlinkse LFI probeerden in maart het Europees parlement zover te krijgen politiegeweld in Frankrijk te veroordelen. Een onzinnige actie, zoals parlementslid Guy Verhofstadt opmerkte: ‘Het Europarlement is daar niet voor, een dergelijke discussie dient in het Franse parlement plaats te vinden.’

De Belgische ex-premier sprak voor zijn doen verstandige woorden tegen LFI-fractieleider Manon Aubry: ‘Als de politie inderdaad te ver is gegaan, zal dat als reactie op ander geweld zijn geweest, dat wordt aangemoedigd door bepaalde politieke partijen’. De hare dus.

Dit speelde na de grootschalige demonstraties tegen de pensioenhervormingen. Een ander Frans Europarlementslid merkte op dat in de weken daarvoor 800 politieagenten gewond waren geraakt. En dat noch Aubry, noch haar partij daar ooit over spraken.

Allegaartje

Afgelopen zaterdag 23 september haalden LFI en de Groenen opnieuw alles uit de kast om het volk de straat op te krijgen tegen politiegeweld en systemisch racisme in Frankijk. Vakbonden en andere linkse organisaties deden mee, behalve uiteraard de politievakbonden. Helaas voor de organisatoren blijkt 77 procent van de Fransen zeer tevreden over de politie.

Wat er uiteindelijk kwam opdagen was een schamel allegaartje van linkse politici en intellectuelen, wat allochtone oproerkraaiers uit de banlieues, en de onvermijdelijke zwartgeklede en gemaskerde Antifa’s en Black Blocs. Dankzij laatstgenoemden liep het uit op een demonstratie tegen politiegeweld waarbij geweld tegen de politie werd gebruikt.

Van alle anti-politieborden die in de betogingen werden meegedragen, trok eentje alle aandacht: ‘Un flic, une balle’, één agent, één kogel. De draagster had een bivakmuts voor het gezicht. Het bleek een 20-jarige studente te zijn. Ze werd gearresteerd, maar de procureur weigerde haar te vervolgen voor oproep tot doodslag, zoals de prefect wilde. Verder dan een proces verbaal voor gemaskerd protesteren wilde hij niet gaan.

Magistratuur

Deze procureur is vrijwel zeker lid van het Syndicat de la Magistrature (SdlM), een ultralinkse vakbond waar ongeveer een derde van de magistratuur bij is aangesloten. Deze bond deed actief mee aan de demonstratie tegen de politie. Let wel: een grote vakbond van rechters demonstreerde tegen de politie in een optocht waar ook dit bord omhoog werd gehouden.

Wie als agent een misstap begaat, kan beter niet zo’n rechter van het SdlM treffen. Maar wie met dat bord loopt wel. De studente letteren kwam zelf met een onzinnige verklaring, ongetwijfeld ingefluisterd door één van de legio links-militante advocaten in Frankrijk. ‘Agenten kunnen wel eens een gevaar voor de maatschappij vormen’, zou ze hebben bedoeld.

Alleen een even links-militante aanklager zou dit voor zoete koek aannemen, en aldus geschiedde. Een juridisch onderonsje om een delict onbestraft te laten. Omdat het strookt met revolutionair gedachtengoed en past in de strijd tegen de maatschappelijke status quo.

De rond het oproer van 1968 opgerichte SdlM kreeg ooit bekendheid met de ‘Mur des Cons’, de boevenmuur. Een journalist filmde met verborgen camera op het hoofdkantoor een prikbord met foto’s van bekende Franse politici en zakenlui, die volgens bijgeschreven teksten achter de tralies moesten. Of erger. Met als bekendste doelwit toenmalig president Nicholas Sarkozy, door rechters nog het meest gehaat omdat hij jarenlang voor minimumstraffen pleitte: vloeken in de linkse kerk. De vroegere presidente van het syndicaat werd later in hoger beroep veroordeeld voor deze affaire.

Oproep tot doodslag

‘Un flic, une balle’ is niet nieuw. De historicus François Kersaudy vindt het ‘interessant’ dat de tekst door de procureur niet werd opgevat als oproep tot doodslag. Hij herinnert eraan dat de communistische ‘Action Directe’ in de jaren ’70 onder vrijwel dezelfde slogan opereerde, en daadwerkelijk agenten doodschoot.

Kersaudy citeert ook een bekende rechter, Oswald Baudot, die in 1974 tegen leerlingen van de Nationale School voor de Magistratuur zei: ‘Wees vooral partijdig, kies de kant van de dief, tegen die van de politie…’

Je zou bijna denken dat extreemlinks met al die ophitserij tegen de politie een machtsovername denkt te bewerkstelligen. Leider Jean-Luc Mélenchon deed al driemaal vergeefs mee aan presidentsverkiezingen, nu probeert hij het via de straat. Door de eerste verdedigingslinie van de Republiek aan te vallen: de politie. Maar zelfs de Franse communisten delen niet in zijn haat. Zij keurden de demonstratie af en liepen niet mee.

‘Angst voor de politie is het begin van wijsheid’, luidt een oud Frans spreekwoord. Maar het is nu vooral de politie die bang is, voor een magistratuur die vaak de kant van oproerkraaiers en relschoppers kiest.

De Franse rechtsstaat bijt zichzelf in de staart.

François Kersaudy

‘Eén flik, één kogel’: links Frankrijk haat de politie