Een Brusselse ngo beweerde afgelopen vrijdag dat lage rente herverdelend werkt en in het voordeel is van de lagere inkomens. Achter de ngo blijken socialistische en groene politici te zitten. Het doel is een beleid om inflatie onder controle te krijgen tegen te werken met geld van Soros, groene lobbygroepen en de Europese Unie. Wiens belangen dienen de vakbonden of groene en socialistische partijen hiermee?

‘Positive Money Europe’

Op 19 augustus publiceerde een zekere Marc Beckmann, die zich onderzoeker noemt, bij de ngo genaamd ‘Positive Money Europe’ een ‘studie’ over de herverdelende effecten van monetair beleid van de Europese Centrale Bank (ECB). De boodschap is dat lage rente in het voordeel is van de lagere inkomens.

De kritiek op de ECB is dat centrale banken geen aandacht zouden hebben voor ongelijkheid. De man geeft acht lessen gebaseerd op 40 ‘empirische papers’. Les 1: monetair beleid is altijd herverdelend. Les 2: herverdelende effecten kunnen langdurig zijn. Volgens les 3 doet een renteverhoging de lage inkomens pijn, terwijl een renteverlaging ze net doet stijgen. Les 4: hoge inkomens profiteren ook van lage rente, maar lijden minder als de rente stijgt. Les 5: expansief monetair beleid dopeert de rijkdom van de rijken. Volgens les 6 vergroten rentestijgingen de ongelijkheid. Les 7: inflatie-gecentreerd beleid doet de werkmensen pijn en les 8: monetair beleid is minder effectief als de ongelijkheid hoog is.

Speculatief

Ingaan op de papers die Beckmann aanhaalt zou te ver leiden. Sommige zijn geschreven door auteurs bij het IMF, de particuliere universiteit LUISS Guido Carli in Rome, het Canadese C.D. HOWE Institute, Banca d’Italia, de Nederlandse Bank, CEIS Tor Vergata, de ECB, …

Al deze papers hebben gemeen dat het essays zijn met een hoog speculatief gehalte en vooral het politieke aspect benaderen in plaats van het economische – of het financiële aspect. Statistische gegevens zijn schaars. De auteur doet vooral aan cherry picking in publicaties die soms pertinent zijn voor de gekozen probleemstelling, maar even vaak over compleet andere zaken blijken te gaan. De meeste auteurs zijn zelfs geen onafhankelijke wetenschappers.

Woorden verdraaien

Als een gerefereerde paper al tot het vakgebied van de politieke economie behoort zoals ‘Did Quantitative Easing Increase Income Inequality?’ door Juan Antonio Montecino en Gerald Epstein van de universiteit van Massachusetts in Amherst, dan gaat de auteur voorbij aan de ‘counterfactual scenario’s’ en ‘data issues’ die de auteurs opperen.

De conclusie gaat over grotere ongelijkheid, maar wijst deze toe aan beleid en structurele problemen. De auteurs schrijven letterlijk dat quantitative easing géén grotere ongelijkheid creëerde. Net zomin dat hogere rente minder ongelijkheid zou veroorzaken. Ze zien enkel een impact op de werkgelegenheid en het feit dat hypotheken duurder zouden worden.

Dit soort verdraaien van de wetenschappelijke kennis is toch problematisch. Temeer omdat de conclusie exact is wat ondergetekende onmiddellijk dacht na het lezen van de publicatie. Op twitter schreef ik: ‘De logica ontgaat me. Lage intrestvoeten zouden in voordeel zijn van lagere inkomens. Klopt wat betreft tewerkstelling door nieuwe investeringen, maar als inflatie je nog sneller verarmt en je koopkracht opvreet zie ik niets positiefs’.

Kortom, de hele uitleg van Beckmann is bullshit. Dat zet een mens aan het denken. Waarom schrijft iemand uit een peperduur kantoor in Brussel op een professioneel ogende website zoiets? En waarom tweet zijn organisatie dat?

Geen echte ngo

Omdat Positive Money Europe geen niet-gouvernementele organisatie (ngo), maar een valse gouvernementele organisatie blijkt. Zelf omschrijven ze zich als volgt: ‘Positive Money Europe is a not-for-profit research and campaigning organisation aiming to make the money system support a fair, democratic and sustainable economy’.

Ze beweren tien werknemers te tellen in Brussel en twaalf in Londen. Enig opzoekwerk in de Kruispuntbank voor Ondernemingen, de Balanscentrale van de Nationale Bank en het Financial Transparancy System van de Europese Unie levert echter een geheel ander beeld op.

Belga Image

George Soros hier met Verhofstadt in 2007.

Sponsors

Ten eerste stellen ze 6,5 personeelsleden (VTE) te werk, die 207.023 euro brutoloon ontvangen (gegevens eigen balans, goedgekeurd in juni 2022). Volgens het Transparancy Register voor de lobbygroepen van de Europese Unie hebben ze zes werknemers die 2,8 voltijdse equivalenten opleveren.

Ze ontvingen 33.339 euro van de Europese Commissie in 2020. Daarnaast kregen ze 37.372 euro van de omstreden European Climate Foundation (ECF) en 60.878 euro van de Open Society Foundations van controversiële valutaspeculant George Soros. 32.988 euro kwam van de Australische groene ngo The Sunrise Project en 59.323 euro kregen ze van een organisatie genaamd PIE, die niet te traceren is.

Hun totale budget was in 2020 dus 301.534 euro om te lobbyen bij de Europese Unie. Op de neergelegde balans komen geen lidgelden en subsidies voor. Hoe dat boekhoudkundig mogelijk is, blijft onduidelijk. Dat komt vaker voor bij ngo’s die in België de vorm aannemen van vzw’s.

Bovendien ontving Positive Money Europe in 2020 volgens het Financial Transparancy System 110.000 euro van een agentschap voor opvoeding (EACEA) van de Europese Unie. De ngo betaalde volgens de balans, goedgekeurd op de algemene vergadering van 23 juni 2022, geen belastingen in 2020 en 2021. Volgens immobiliënkantoor Knight Frank kost een kantoor in de Hertogstraat 67 150€/m2/jaar. Op de balans en resultatenrekening staat nergens handelshuur. Op zijn minst merkwaardig.

Groenen en socialisten lobbyen tegen rentestijgingen bij de ECB

Wie zijn de bestuurders? Dat blijken socialistische en groene politici zoals Fran Boait (Labour), en Jack Easton (Green party) en socialistische vakbondsmensen zoals Sotiria Theodoropoulou (ETUI, de federatie van socialistische vakbonden die fors gesubsidieerd worden door de Unie). Beroepsactivist Stanislas Jourdan heeft de dagelijkse leiding.

De enige conclusie is dat naast de Open Society Foundations van Soros ook politieke partijen en vakbonden achter deze zogenaamde vzw zitten. Groenen en socialisten voeren via deze ‘ngo’ dus campagne tegen de Europese Centrale Bank (ECB) en het beleid om de inflatie te bestrijden met het klassieke instrument, namelijk de renteverhogingen. De ngo maakt deel uit van een cascade van groenlinkse ngo’s (ECF en Sunrise Project), die lobbyen bij de Europese Unie, terwijl ze en passant miljoenen subsidies en andere geldmiddelen ontvangen van de Europese Commissie.

Het doel is het tegenwerken van de ECB indien die zou besluiten om de rente te verhogen om de inflatie te bestrijden. Daarvoor zijn valse studies en verdraaide analyses van academische ‘papers’ het instrument dat deze ngo inzet om de belangen van vakbonden en groenlinks te verdedigen. De vraag is echter zijn lage rentevoeten of inflatie dan in het belang van vakbonden en linkse en groene partijen? Een vraag die hun leden en sympathisanten zich misschien heel dringend eens moeten stellen.

Gerald Epstein

Welk belang hebben vakbonden, socialisten en groenen bij hoge inflatie?