Door de oorlog in Israël en Palestina zijn daar alle kerstvieringen geschrapt. De christelijke Palestijnen zullen dit jaar dus de geboorte van Jezus niet kunnen vieren.

Het wordt wel eens vergeten, maar niet alle Palestijnen zijn moslims. Er leven zowel in Israël als in de rest van Palestina (de Gazastrook, de Westelijke Jordaanoever en Jeruzalem) christenen. In het Arabisch worden ze ‘Nasrani’ (afkomstig van Nazareth) en ‘Masihi’ (afgeleid van het Arabische woord voor messias) genoemd.

In het Ivriet (modern Hebreeuws) heeft men het over ‘Notzri’, een term die ook verwijst naar Nazareth. 6 procent van de Palestijnen wereldwijd zijn christenen, 56 procent daarvan leeft buiten Palestina. De grootste groep buiten het Midden-Oosten leeft in Chili.

Christenen verdreven

Momenteel maken de christenen 1 tot 2,5 procent uit op de Westelijke Jordaanoever en minder dan 1 procent in de Gazastrook. In 1922 was nog ongeveer 10 procent van de Palestijnen in Palestina christen. In 1948, bij de oprichting van de staat Israël, werden massa’s christenen van hun land verdreven.

Bethlehem en Nazareth hadden ooit christelijke meerderheden, maar dat is nu voorbij. Er zijn wel nog christelijk-Palestijnse burgemeesters in Aboud, Beit Jala, Beit Sahour, Birzeit, Ein Arik, Jifna, Ramallah, Taybeh en Zabadeh. Van alle christenen die in bezet Palestina leven, hebben uiteindelijk de christenen in het eigenlijke Israël het nog het best. Zij doen het veel beter op scholen en universiteiten dan om het even welke andere bevolkingsgroep, en ze boeren ook goed in het beroepsleven.

Geen lichtjes

Maar er wordt dit jaar dus geen Kerstmis gevierd. Noch door de katholieken (25 december), noch door de orthodoxen, voor wie Kerstmis wat later valt. Deze keer dus geen lichtjes in Bethlehem, geen parades in Jeruzalem en geen commercieel gedoe in Israël.

Hotels in onder meer Bethlehem en Nazareth zijn gesloten wegens geen toeristen, souvenirwinkels zijn dicht en de economie ligt op apegapen

Hotels in onder meer Bethlehem en Nazareth zijn gesloten vanwege geen toeristen; souvenirwinkels zijn dicht en de economie ligt op apegapen. De Israëlische muur doorheen de Westelijke Jordaanoever en de vele checkpoints maken het onmogelijk voor christelijke en islamitische Palestijnen om zich nog op een normale manier te reizen. Ook in Jordanië, waar veel christelijke diaspora-Palestijnen leven, wordt er geen Kerstmis gevierd.

Bombardementen

In de Gazastrook heeft Israël ondertussen 53 huizen van christenen vernield en 19 van hen gedood. En zoals de Islamitische Staat in Irak en Syrië kerken vernielt, vond Israël er de afgelopen weken niks beter op dan de Sint-Porphyriuskerk in Gaza te bombarderen, de derde oudste kerk ter wereld.

Maar dat is niet alles. De afgelopen jaren vernielden Joodse extremisten de abdij van de Trappisten in Latroun, werden in Oost-Jeruzalem slogans als ‘Dood aan de christenen’ gespoten op de muren van christelijke gebouwen. Palestijnen — of ze nu moslim zijn of niet — werden door Joodse kolonisten op de Westelijke Jordaanoever straffeloos geïntimideerd.

Solidariteit

Christelijke Palestijnen hebben het drie keer moeilijk. Door de Israëlische bezetting, door pesterijen door radicale moslims in Gaza en de Westelijke Jordaanoever, en door de vele westerse christenen die solidair zijn met Israël, en niet met hun Palestijnse geloofsgenoten.

Greg Locke, de evangelische pastoor in Tennessee (Verenigde Staten) is een mooi voorbeeld van hoe ver de solidariteit van christenen met Israël kan gaan. Hij vindt dat de volledige Gazastrook omgevormd moet worden tot een parkeerplaats (de 2,4 miljoen Palestijnen moeten dus oprotten en alle gebouwen moeten worden vernield). De Rotskoepelmoskee in Jeruzalem moet worden afgebroken, en de derde Joodse tempel moet gebouwd. Want nadien (zo leert ons de bijbel) zal Jezus terugkeren die dan van alle Joden christenen zal maken. ‘Christelijk zionisme’, heet dat…

Greg Locke

Kerstmis in Gaza