Meer dan drie jaar geleden verscheen op deze webstek een bijdrage met de titel ‘Joe Biden, Comeback Kid’. De voormalige vicepresident van de Verenigde Staten had enkele dagen voordien de belangrijkste promotie van zijn leven gemaakt. Na persoonlijke tegenslagen en meerdere keren politiek dood te zijn verklaard had Joe Biden het toch maar gedaan.

De term ‘Comeback Kid’ was een verwijzing naar de politieke renaissance van Bill Clinton na zijn seksuele schandalen uit de jaren ’90. Zo’n drie weken voor de eerste Voorverkiezing in Iowa liet een zekere Gennifer Flowers, een ambtenaar van de staat waarvan Clinton gouverneur was, weten dat de latere president er twaalf jaar lang een buitenechtelijke affaire had op nagehouden. Na een vierde plaats in Iowa moest de Democraat een sterke prestatie neerzetten in New Hampshire, de eerstvolgende primary.

Mevrouw Clinton

Mevrouw Clinton, Hillary, mocht aandraven om tijdens een tv-interview — ingepland meteen na de Super Bowl, het belangrijkste sportevenement in de Verenigde Staten — uit te leggen waarom de aantijgingen vals waren en ze haar echtgenoot door dik en dun bleef steunen.

Hillary Rodham Clinton, de latere minister van Buitenlandse Zaken en tweevoudig presidentskandidaat, redde die avond de politieke carrière van haar echtgenoot. 50 miljoen kijkers zagen een verenigd Clinton-front. Ze gaven Bill, die in 1998 een ‘sexual encounter’ met Flowers zou toegeven, het voordeel van de twijfel. New Hampshire won hij niet. Hij werd pas tweede na de senator uit het naburige Massachusetts. Maar zijn aanhang bleek groter dan de peilingen deden vermoeden. Clinton riep zichzelf prompt uit tot morele winnaar van de voorverkiezing en labelde zichzelf ‘The Comeback Kid’.

Joe, Donald en Richard

De bijnaam werd 28 jaar later vanonder het stof gehaald. Na Iowa (4de), New Hampshire (5de) en Nevada (2de) te verliezen, zette Biden een uiterst dominante prestatie neer in South Carolina, de vierde primary state. Dat deed hij in belangrijke mate dankzij de steun van de zwarte kiezer. Het had hem drie presidentscampagnes (1988, 2008 en 2020) en vier voorverkiezingen in de derde campagne gekost, maar Biden was eindelijke een serieuze kandidaat voor het Witte Huis. Een Comeback Kid.

Donald Trump past niet in dit rijtje. Hij kan het best vergelen worden met een ander soort Comeback Kid. Richard Nixon leidde de republiek van 1969 tot 1974. Hij nam evenwel al in ’53 zijn intrek in het Witte Huis, zij het als vicepresident van Dwight Eisenhouwer, de voormalige commandant van de geallieerde troepen. Toen Eisenhouwer na twee termijnen afzwaaide, probeerde Nixon het op eigen kracht. In 1960 moest hij echter zéér nipt de duimen leggen voor John F. Kennedy. Twee jaar later verloor hij een race om het gouverneurschap van Californië. Zijn politieke carrière was, zo beweerden zijn tegenstanders (en heel wat medestanders), voorbij.

Nixon onderhield evenwel een sterke band met bepaalde elementen binnen de Republikeinse Partij. Hij was niet uitgeteld, omdat hij zichzelf niet liet uittellen. Nixon ging door de politieke woestijn, maar toen de Republikeinen in 1968 op zoek gingen naar een nieuwe presidentskandidaat, kwamen ze opnieuw uit bij Nixon. Minder dan een jaar later was hij de president.

Alle Republikeinen

Eerder deze week won Donald Trump de eerste voorverkiezing van het jaar, die in Iowa. Met 51 procent van de stemmen, haalde de voormalige president meer stemmen dan zijn twee eerste achtervolgers (en enige échte tegenstanders) samen. De man die net naast het podium viel, Vivek Ramaswamy, stapte prompt uit de race.

Kandidaat	%
Donald Trump	51%
Ron DeSantis	21%
Nikki Haley	19%
Vivek Ramaswamy	8%

Trump won 98 van de 99 districten van Iowa. Dat ene district verloor hij met minder dan één procentpunt verschil. Interessanter is de vaststelling dat Trump bij nagenoeg alle geledingen van de Republikeinse partij de favoriet was. Enkel twintigers kozen niet voor de voormalige president, al had dat veel te maken met de aanwezigheid van de jonge biotech entrepreneur Ramaswamy, die inhoudelijk sterk aanschurkt bij Trump en 21 procent van de jonge kiezers wist te overtuigen.

Washington Post	Trump	DeSantis	Haley
	Geslacht
Man	49%	21%		19%
Vrouw	53%	22%		20%
	Leeftijd
17-29	22%	30%		25%
30-44	42%	29%		13%
45-64	54%	21%		17%
65+	58%	16%		21%
	Opleidingsniveau
Hoog	37%	26%	28%
Lager/Laag	67%	16%	9%

Comeback Kid

Donald Trump is geen Comeback Kid omdat hij, zoals Clinton of Biden, de steun van zijn partij had verloren. Hij is een Comeback Kid genre Nixon, omdat hij na opeenvolgende electorale nederlagen — Nixon in 1960 en 1962, Trump in 2020 en 2022 — en politieke overlijdensberichten opnieuw op het punt staat om door de Grand Old Party genomineerd te worden voor president. En, bovendien, een goede kans maakt om te winnen.

Tenzij. Tenzij, want we moeten het toch nog éven spannend houden. Ron DeSantis had zich uitdrukkelijk gepositioneerd in Iowa en viel door de mand. Zijn campagne zit er op. Nikki Haley vocht zich de voorbije maanden naar de top drie, en entte haar hele kandidatuur op New Hampshire. Verliest ze daar, dan is het ook voor haar over and out. De resterende voorverkiezingen kunnen de partijbonzen net zo goed annuleren.

Wint Haley, wat zeer onwaarschijnlijk maar niet onmogelijk is, dan wordt de strijd verdergezet in South Carolina. Haley is de voormalige gouverneur van South Carolina, wat haar een kleine maar niet verwaarloosbare boost geeft. Wint Haley én New Hampshire én South Carolina, dan hebben we misschien een echte race. Misschien, want Comeback Kid Trump heeft de partij nog altijd in een houdgreep. En de kans is klein dat er genoeg politieke kracht schuilgaat in de fluwelen handschoenen van Nikki Haley om die greep voldoende te verzwakken.

Hillary Rodham Clinton

Donald Trump, Comeback Kid

Hoe de tegenjihad in goede banen leiden