‘De vrouw met de gouden arm van Filip Huysegems is een goed geschreven roman, met een onverwacht en verrassend einde en vooral een grote dosis humor.

Onze maatschappij

Het is een verhaal van deze tijd, met aan de ene kant overtuigde dolgedraaide wokies die enkel politiek-correcte woorden gebruiken, zichzelf zien als tandwielen in het radarwerk van de onvermijdelijke revolutie en geloven dat in een immorele maatschappij de democratie irrelevant wordt.

Daartegenover staan blinde gelovers in gekke complottheorieën, gaande van een geperverteerde staat tot vliegtuigen die ons vergiftigen via chemtrails en mysterieuze ontvoerders van katten in witte auto’s. Allen zijn ze heel erg zeker van hun eigen gelijk. Het zijn redeloze radicalen die steeds radicaler worden en al wie anders denkt dan zij de brandstapel willen opsturen. Huysegems tekent twee tegen elkaar staande groepen die steeds meer op elkaar lijken, les extrèmes se touchent: het zijn zelfverklaarde revolutionairen met een missie voor hun eigen grote gelijk.

Niets is verzonnen in De Vrouw met de gouden arm, tenzij dan zijn verhaal zelf, maar heel veel van wat de personages vertellen is gebaseerd op echte citaten die de auteur gewoon vond in artikels of interviews. Luckas Vander Taelen voerde een gesprek over het boek met auteur Filip Huysegems.

Huysegems

Niets is verzonnen in ‘De vrouw met de gouden arm’