Het zal misschien de verdienste zijn van Fouad Ahidar dat hij met zijn Team Fouad Ahidar een uiterst pijnlijk moment uit de communautaire geschiedenis in herinnering heeft gebracht: het verhaal van de ‘Valse Vlamingen’.

Die doken op tijdens de verkiezingen voor de Arrondissementsraad in 1971. FDF-kandidaten vroegen een Nederlandstalige identiteitskaart aan en werden als dusdanig erkend. Zij werden Valse Vlamingen genoemd, omdat ze volledig ten dienste stonden van de franskiljonse partij en vaak geen woord Nederlands spraken of wilden spreken.

Geschiedenis herhaalt zich

Die situatie werd door de Vlamingen aangeklaagd en zorgde ervoor dat het bij deze enige verkiezingen bleef, tot het Brussels Hoofdstedelijk Parlement werd opgericht in 1989. Maar de geschiedenis is hardnekkig en heeft de neiging zich te herhalen, weliswaar in wisselende vormen.

Neem nu dit toch wel merkwaardig voorval in de commissie Binnenlandse Aangelegenheden van het Brussels Hoofdstedelijk Parlement. Daar wil een verkozene een vraag stellen aan minister-president Rudi Vervoort (PS) over de veiligheid in het uitgangsleven. De man in kwestie is Ilyas El Omari. Hij is verkozen in het Nederlandstalige kiescollege op de lijst Team Fouad Ahidar.

El Omari had zijn vraag ingestuurd in de taal die overeenstemt met de taalgroep waarvoor hij verkozen is: het Nederlands. Maar El Omari is die taal niet machtig en wou de vraag in het Frans stellen. Dat mocht niet van de voorzitter, die hem het reglement in herinnering bracht. De parlementair stamelde dat hij de vraag niet in het Nederlands kon stellen, omdat hij zijn tekst enkel in het Frans bij zich had. Hij was dus niet in staat enkele regels spontaan naar het Nederlands te vertalen.

Bedrieger

Toen El Omari in juni verkozen werd, was al duidelijk dat hij het Nederlands niet machtig was. Hij had toen aan stadskrant Bruzz verklaard dat hij de hele zomer lang hard zou studeren om de taal van het electoraal college waar hij verkozen was machtig te worden.

In het zicht van Kerstmis viel hij pijnlijk door de mand. Vijf maanden na zijn belofte was hij blijkbaar nog altijd niet op de hoogte dat kiezers van hem toch konden verwachten dat hij Nederlands sprak, of althans een duidelijke inspanning zou doen. Maar hij was zelfs niet in staat zijn eigen vraag te formuleren in onze taal, zelfs niet in een gebrekkige vorm, wat iedereen hem zou vergeven hebben.

Hij had er gewoon niet aan gedacht! In zijn groep werden alle Nederlandstalige documenten meteen vertaald. Het zegt veel over het belang dat bij Team Fouad Ahidar gehecht wordt aan de kennis van het Nederlands. Hoe kan iemand die geen woord Nederlands praat enige empathie hebben met de belangen van de Brusselse Vlamingen?

Om verkozen te kunnen worden in het Nederlandstalige kiescollege heeft hij heeft zich laten doorgaan als iemand die de taal van de Vlamingen sprak

Het spijt me hem als dusdanig te moeten omschrijven, maar objectief gezien is er geen ander woord: El Omari is een bedrieger. Om verkozen te kunnen worden in het Nederlandstalige kiescollege, heeft hij heeft zich laten doorgaan als iemand die de taal van de Vlamingen sprak. Dat is net hetzelfde als de FDF-Vlamingen deden en kaderde in een strategie om Brussel zoveel mogelijk te verfransen.

Doos van Pandora

Dat zal wel niet de bedoeling zijn van Fouad Ahidar, die perfect drietalig is. Maar het tragikomische voorval met El Omari legt een fundamentele zwakte bloot van het Brusselse kiessysteem: er zijn wel twee verschillende kiescolleges, maar elke Brusselaar is vrij te kiezen voor welke taalgroep hij stemt. Door de gegarandeerde vertegenwoordiging van zeventien Nederlandstalige parlementairen is het aantal stemmen dat nodig is om in die groep verkozen te worden, lager dan in het Franstalige kiescollege.

Team Fouad Ahidar voerde een tweetalige campagne en lokte veel Franstaligen naar de Nederlandstalige groep. Zo haalden ze een onverwacht goed resultaat, met drie zetels. Waarmee ze ervoor zorgden dat het zoeken naar een meerderheid nu al maanden geblokkeerd zit, omdat er vooral van liberale kant bedenkingen waren over de stabiliteit van Team Fouad Ahidar. Dat bleek al meteen in de stad Brussel waar na groot succes bij de gemeenteraadsverkiezingen drie verkozenen om onduidelijke redenen opstapten.

El Omari heeft de twijfelaars over de betrouwbaarheid van Ahidar er nu nog een reden bij gegeven. Geen Brusselaar met gezond verstand wil dat de doos van Pandora met Valse Vlamingen weer opengaat…

Ilyas El Omari

Valse Vlamingen zijn terug