Ook de voorbije week werden veel vragen gesteld – en waren er ook vragen die te weinig of helemaal niet gesteld werden. Aan het begin van de nieuwe week kunnen er misschien nog enkele vragen opgeworpen worden. Zoals:

Wat hebben imams te zoeken in de kleedkamer van een sportclub?

(Aan manager Dirk Lambrechts van Berchem Sport, waar allochtone spelertjes niet naakt willen douchen: ‘We zijn met verschillende imams gaan praten’. Hallucinant, maar het staat er echt: een Vlaamse sportclub moet de hygiënevoorschriften in de kleedkamer bespreken met imams. Geen verwijt aan Berchem Sport: onze sportclubs hebben het al moeilijk genoeg in dit multiculturele paradijs. Maar stel je eens voor dat de lokale balletschool de douche-etiquette zou overleggen met mijnheer pastoor. Zouden we dat nog pikken?)

Hoe willen de cultuurmensen ooit andersdenkenden overtuigen?

(Aan de cultuurmensen die subsidies verloren en reageerden met dramatische overdrijvingen, vreselijke verwijten en nazi-vergelijkingen. Hoe kan je ooit iemand bekeren, als je telkens weer in hoogste versnelling schiet? Snapt dan echt niemand in dat kamp hoeveel afkeer je wekt door meteen te grijpen naar totalitaire staat dit en Hitler dat?)

Waarom neemt u Conner Rousseau in bescherming?

(Aan komiek Jan Jaap van der Wal, die de kersverse SP.a-voorzitter voor erger moest behoeden. Vorige week was Conner Rousseau te gast in De Ideale Wereld. Hij kreeg de vraag hoeveel hij zelf zou besparen in de projectsubsidies. Waarop het rode groentje voorwaar een antwoord begon te geven: ‘Ik ken daar te weinig van, denk ik, maar je kan toch niet meer dan -25% besparen’. Van der Wal moest hem haastig in de rede vallen, want Rousseau was in staat om nog meer virtueel te snijden in subsidies. Best wrang, als een satiricus het gezicht van een politicus moet redden.)

Wat heeft een extra ambtenaar ooit opgelost?

(Aan Bart Somers, die een ‘verbindingsofficier‘ gaat aanstellen om lokaal ongenoegen tegen asielcentra te temperen. Het probleem is niet ‘gebrekkige communicatie’. Veel Vlamingen begrijpen maar al te goed wat de massamigratie inhoudt. Woonzorgcentrum ‘de Ark van Noe’ in Bilzen was vóór de brand een uitstekend symbool: een lokaal rusthuis dat wordt omgebouwd tot asielcentrum. Dat vat het eigenlijk wel samen.)

Welke titel draagt Bart Somers?

(Aan de vele journalisten die Somers nu kritiekloos presenteren als ‘minister van Samenleven‘. Dat is de knuffelterm die Somers voor zichzelf bedacht heeft: zijn échte titel is Vlaams minister van Binnenlands Bestuur, Bestuurszaken, Inburgering en Gelijke Kansen. Mag Zuhal Demir zich ‘minister van Rechtvaardigheid’ (Justitie) noemen? Neemt de VRT het over als Jan Jambon zich ‘minister van Schoonheid’ (Cultuur) gaat noemen? Stappen ze bij De Morgen zomaar mee als Ben Weyts zich voortaan wil laten aanspreken als ‘minister van Dierengeluk’ (Dierenwelzijn)? Kan Hilde Crevits beslissen dat zij niet langer ‘Landbouw’, maar wel ‘Boerenstiel’ in haar portefeuille heeft?)

Wie mag zijn kop in het zand steken voor terreur?

(Aan muzikant Flip Kowlier, die geen nieuws meer volgt: ‘Ik ben gestopt in de periode van de aanslagen in België, omdat ik een angst voelde opkomen die volgens mij niet reëel was. Het terrorisme was een dankbaar onderwerp voor de media, en er werd zoveel over gezegd en geschreven dat het algauw leek alsof we in een terreurstaat leefden. Sindsdien kijk ik alleen nog naar wat er om mij heen gebeurt’. Kowlier heeft zichzelf dus opgesloten in zijn eigen bubbel. Zou een niet-artiest dit over een ander onderwerp kunnen poneren? Zou je het bijvoorbeeld over het klimaat kunnen zeggen? ‘Ik voelde een angst opkomen die volgens mij niet reëel was, dus nu lees ik al die klimaatkranten niet meer’ – of zou daar wél ophef over ontstaan?)

Welke Disney-films bevatten géén ‘verouderde voorstellingen’?

(Aan Dominique Deckmyn van De Standaard, die het ‘vreemd’ vindt dat Disney het Nederlandstalig publiek niet waarschuwt voor ‘verouderde culturele voorstellingen‘ in oude Disney-films. Uiteraard heeft Deckmyn het dan vooral over The Jungle Book en Dumbo: films die verouderde voorstellingen van zwarte medemensen bevatten. Terwijl Disney ook genoeg karikaturen ophangt van blanke mensen – zéker als ze Frans zijn. Chef Louis in De Kleine Zeemeermin, Lefou in Belle en het Beest en Anton Ego in Ratatouille: het zijn allemaal gruwelijke Fransozen. Zou het kunnen dat stereotypering een beetje eigen is aan animatie?)

Wat hebben De Lijn en de MIVB zelfs maar gemeen?

(Aan Jef Poppelmonde van De Standaard, die De Lijn uitspeelt tegenover de MIVB omdat het allebei openbare vervoersmaatschappijen zijn: ‘Terwijl De Lijn lijdt onder stakingen, besparingen en een onzekere toekomst, rijft de Brusselse openbare vervoersmaatschappij MIVB prijzen binnen en stijgen haar financiële middelen jaar na jaar’. De vergelijking is ridicuul. Waar De Lijn heel verkaveld Vlaanderen moet bedienen, heeft de MIVB één enkele grootstad als speeltuin. Dat betekent: korte verbindingen, commerciële snelheid en voertuigen die altijd vol zitten. Als De Lijn zich mag terugtrekken op Antwerpen en alles inzetten op één metropool, dan zou het ook een performant bedrijf zijn. Dat weet Poppelmonde ook, maar het is natuurlijk veel leuker om een zoveelste De-Lijn-is-slecht-stuk te schrijven.)

Welke internationale topjob hoopt u binnen te halen?

(Aan de Nederlandse minister-president Mark Rutte, die veel nieuwe fans heeft: ‘In onder andere Belgische en Duitse media werd Rutte op het schild gehesen als een voorbeeld van hoe je het staatsbelang voor kan laten gaan op het eigenbelang’. Vlaamse kranten kijken overdreven cynisch naar onze eigen politici en overdreven naïef naar buitenlandse politici. Nu is Rutte eventjes de held omdat hij milieumaatregelen doordrukt. Gespeend van eigenbelang? Of dingt Rutte, die zijn derde kabinet leidt en uitgekeken is op Nederland, gewoon naar de internationale gunst? Rutte zit in de eindfase van zijn nationale carrière: hij denkt aan zijn politieke erfenis, zijn plekje in de geschiedenisboeken én zijn internationale ‘uitbolbaan’)

Waarom geen politieke correctheid in uw eigen gemeente?

(Aan Groen-parlementslid Elisabeth Meuleman, die de verdediging opneemt van een carnavaleske optocht in haar eigen Oudenaarde: ‘Als politici moeten wij ons daar niet mee bemoeien. We moeten ook zorgen dat de slinger niet overslaat’. Er was beroering ontstaan over wat blackface en de karikaturen over Afrikanen. Groen staat altijd vooraan om tradities in de ban te slaan, tot het plots over de eigen achtertuin gaat. Dán moet de slinger plots niet meer doorslaan.)

Wat is de grootste nood binnen de geestelijke gezondheidszorg?

(Aan de vzw Kinderwens Expertisenetwerk, die gratis psychische hulp vraagt voor Vlamingen die kinderloos blijven: ‘Ouders met een onvervulde kinderwens voelen zich net zo angstig en depressief als mensen die een kankerdiagnose krijgen’. Dit is een schoolvoorbeeld van een nicheprobleem dat op de agenda gezet wordt door een invloedrijke lobby. De campagne krijgt de steun van BV’s zoals Roos Van Acker en Tom De Cock. Iedereen die de geestelijke gezondheidszorg een béétje kent, weet nochtans dat er meer schrijnende problemen om aandacht schreeuwen.)

Welke bewijzen hebt u voor die prehistorische subsidie-theorie?

(Aan theatermaker Stijn Devillé, die denkt dat cultuursubsidies zo oud zijn als de grotten van Lascaux: ‘Die muurschilderingen zijn kundig gemaakt. Dat kon alleen maar als de gemeenschap van jagers-verzamelaars de getalenteerde schilders in hun midden vrijstelden van het jagen en verzamelen. Die kunstenaars hoefden zich dus niet bezig te houden met voedsel zoeken, maar konden zich, dankzij gemeenschapssteun, wijden aan de kunst’. Dat is, op zijn zachtst gezegd, maar één mogelijke theorie over de kunst uit de oude steentijd. Meer geloofwaardige theorieën stellen dat de prehistorische grotschilderingen religieus van aard waren en ’s nachts werden aangebracht. Misschien zijn de grotten van Lascaux dus wel een aansporing voor hedendaagse kunstenaars om overdag gewoon, betaald werk te verrichten – en alleen bij nacht aan kunst te werken?)

Hoe kan ik koning worden?

(Aan premier Sophie Wilmès, die die kroonprinses Elisabeth prees als een rolmodel voor de gelijke kansen in België ‘ongeacht geslacht, herkomst, seksuele oriëntatie of huidskleur’. Dat kan alleen maar sarcastisch bedoeld zijn, want Elisabeth van België dankt natuurlijk álles aan de koninklijke wieg waarin ze toevallig geboren werd.)

Zit u zelf ook nog met vragen? Blijf er niet mee zitten. Stel ze hardop in een reactie op dit stuk.

Jef Poppelmonde

Tussen neus en lippen: terloopse opmerkingen van het voorbije trimester

Vergeten vragen van de voorbije week (72)