Met zijn beslissing om zonder wetenschappelijk advies een covid-boosterdosis beschikbaar te stellen aan jongeren tussen 12 en 17 jaar, zet Vlaams Welzijnsminister Wouter Beke kwaad bloed in Franstalig België. In alle stilte is men in Wallonië trouwens afscheid aan het nemen van een vaccinverplichting en van het CST. Alleen de Vlamingen lijken dwars te liggen.

Boostervaccin

Wouter Beke besliste vorige week vrijdag om een boostervaccin aan te bieden aan jongeren. Nochtans heeft het Europese Geneesmiddelenagentschap EMA daarover geen standpunt ingenomen. Ook onze eigen Hoge Gezondheidsraad bleef eerder op de vlakte in een advies. De raad stelde dat het verstandig was om eerst het advies van de EMA af te wachten alvorens een beslissing te nemen. Het mocht niet baten: Beke dreef zijn zin door.

In Wallonië kan men daar niet mee lachen. Een revelerend artikel in Le Soir van afgelopen weekend spreekt zelfs van ‘het einde van de entente cordiale’ die er tussen de ministers van gezondheid bestaat in deze covidcrisis. ‘Deloyaal,’ zo laat de krant een regeringsbron optekenen, gevolgd door ‘een onbegrijpelijke afscheiding’. ‘Immers’, zo schrijft Le Soir verder, ‘tot nog toe was de vaccinatiestrategie in heel België dezelfde’.

‘Geen aanbevelingen’

Voor Franstalige tieners is het nu niet mogelijk om een boosterdosis te halen, maar de minister van Welzijn in Wallonië, Christie Morreale (PS), laat dat niet aan haar hart komen. ‘Alle beslissingen worden genomen op basis van Belgische en internationale Belgische aanbevelingen. Er zijn momenteel geen aanbevelingen voor boostervaccins voor min-18-jarigen. We wachten liever op de aanbevelingen van het EMA en van de HGR’, zo vertelt Morreale.

De krant beschrijft dan ook met een vleugje sarcasme de beslissing van Beke om het wel te doen, dat boosteren bij tieners. Leest u even mee: ‘De Vlaamse tieners zullen net voor de krokusvakantie geboosterd voor het geval dat – en dat is toch een groot toeval – zij ook nog eens een skivakantie in Oostenrijk geboekt zouden hebben, een van de enige landen die driedubbele vaccinatie eist voor minderjarigen, en – nog zo’n toeval – ook een van de favoriete skioorden voor Vlamingen.’

‘Laffe verplichting’

Die houding gaat niet alleen om kwaadheid op de Vlamingen die anders beslissen, onafhankelijk van de Belgische gremia à la Hoge Gezondheidsraad. Zelfs Le Soir is aan het keren wat betreft Covid. In dezelfde weekendeditie prijkt als hoofdartikel op de voorpagina: ‘Vaccins: verplichting en pas afgeserveerd door experts’. De krant heeft de voorbije twee weken aandachtig naar de hoorzittingen in het parlement geluisterd, en heeft geconstateerd dat niemand echt een voorstander is van een verplichting, laat staan van een ‘laffe verplichting’, zoals een vaccinpas. Wordt aan het woord gelaten: Thierry Warmoes, de PVDA-voorzitter van de commissie, die zegt niet in te zien welke politieke partij nu een initiatief zal durven nemen om de verplichting wettelijk te verankeren.

Warmoes is bescheiden. ‘Laat me eerlijk zijn: deze hoorzittingen kwamen er omdat er binnen Vivaldi geen consensus was over de verplichting, en er tijd moest worden gekocht. Voor de verplichting voor het zorgpersoneel is er geen debat geweest. Maar anderzijds ben ik ook wel optimistisch: het was goed dat op een cruciaal moment dit debat gevoerd is. Sommige parlementsleden zijn dan ook hun kar aan het keren’, zo zegt Warmoes.

Plenaire debat

Dat wordt ook perfect geïllustreerd wanneer in hetzelfde artikel Laurence Zanchetta, parlementslid voor de PS, aan het woord wordt gelaten. Zanchetta is een van de grootste voorstanders van een verplichting, een standpunt dat in haar partij breed wordt gedragen. Maar wat zegt Zanchetta nu plots? ‘We moeten in staat zijn om ons standpunt te veranderen, zelfs als ik persoonlijk overtuigd blijf van een vaccinatieverplichting.’

Le Soir sluit verder af met de vaststelling dat de partijstandpunten pas duidelijk gaan worden tijdens het plenaire debat over de hoorzittingen, volgende week. Maar de krant merkt terecht op: ‘Niemand zal begrijpen dat bepaalde politieke partijen koppig blijven vasthouden aan een verplichting na het horen van deze hoorzittingen’.

Doodsverachting

Minder subtiel over de evolutie is La Dernière Heure, die al een tijdje met een ware doodsverachting het officiële Covidverhaal te lijf gaat. Onlangs nog las u hier op Doorbraak dat de krant zelfs openlijk twijfelt aan de booster voor jonge, gezonde volwassenen. In de editie van gisteren zetten ze die lijn verder, met een citaat van voormalig eerste minister en huidig minister van Buitenlandse Zaken Sophie Wilmès: ‘Het CST is altijd bedoeld als een tijdelijke maatregel, en moet zo snel mogelijk verdwijnen.’ Uit het artikel in La Dernière Heure komt duidelijk naar voren dat de Franstalige regeringspartijen Ecolo en MR de forcing proberen voeren om het CST af te schaffen.

Al is het opletten, wanneer de eerstvolgende Vlaming opnieuw zijn opwachting maakt in de populaire Franstalige krant. ‘Binnenkort zal er geen nood meer zijn aan een CST en zal de situatie stabiel zijn. Maar vanaf volgende winter, of wanneer er een nieuwe variant opduikt, en wanneer de bevolking misschien een nieuwe booster moet krijgen, kan het CST opnieuw een interessant instrument worden. We moeten het dan ook niet begraven’, zo zegt Steven Van Gucht in dezelfde editie van La Dernière Heure.

Laurence Zanchetta

Wallonië: PS keert verplichte vaccinatiekar