Ook de voorbije week werden veel vragen gesteld – en waren er ook vragen die te weinig of helemaal niet gesteld werden. Aan het begin van de nieuwe week kunnen er misschien nog enkele vragen opgeworpen worden. Zoals:

Wie is de volgende El Kaouakibi?

(Aan de journalisten die pas nu berichten over de schandaalsfeer rond Sihame El Kaouakibi. Het was jaren taboe om zelfs maar vragen te stellen bij het ‘succes’ van Sihame. Pas nu mogen we weten dat er in 2015 al ernstige aanwijzingen waren. Er waren geruchten genoeg, ze werden gewoon genegeerd. Gaan al die journalisten opnieuw ‘uit de lucht vallen’ als de volgende ‘sociaal ondernemer’ door de mand valt? Volgt er ook nu geen onderzoek naar de subsidiestromen richting — we noemen maar iemand — Youssef Kobo?)

Wat is er gebeurd met groepsimmuniteit?

(Aan Bart Somers, die een ‘vaccinatieattest‘ wil: ‘Als Pukkelpop zou kunnen doorgaan op voorwaarde dat iedere bezoeker gevaccineerd is, gaan we dat toch niet verbieden omdat 20% of 30% van de bevolking geen vaccin wil?’. Tot nu toe is altijd gezegd dat we groepsimmuniteit bereiken zodra 50 tot 70% van de bevolking gevaccineerd is. Je voelt dat de doelpalen verzet worden: nu moet iedereen een prik. Desnoods perkt een ‘liberaal’ als Somers je vrijheden in.)

Wie kiest er nu voor de zijlijn?

(Aan Kristof Calvo, die terugtreedt als spreekbuis van de Groen-Kamerleden. Fractieleider van een meerderheidspartij heeft namelijk de nadelen van het ministerschap (je moet de regering voortdurend verdedigen en recht praten wat krom is) zonder de voordelen van het ministerschap (zoals een auto met chauffeur). Bevriende journalisten zullen Calvo binnen afzienbare tijd een comeback gunnen door de grote poort, maar mensenlief: wat is die man een verwend kind.)

Wat riskeert een andersgeaarde moslima?

(Aan Joris Van der Aa, die in Gazet van Antwerpen vlakaf schrijft over ‘de vriendin van El Kaouakibi’. De geaardheid van El Kaouakibi is – zeker in Antwerpen – al langer een publiek geheim, maar het Open Vld-parlementslid heeft er altijd voor gekozen om dit privé te houden. Het is niet aan een journalist om zoiets publiek te maken. Mevrouw El Kaouakibi is mogelijk een fraudeur, en zeker een polariserende diva, maar in moslimmilieus is het nog steeds niet evident om openlijk bekend te staan als andersgeaard.)

Hoeveel echt gemengde huwelijken zijn er?

(Aan staatssecretaris Sammy Mahdi, die vindt dat het allemaal wel meevalt: ‘In 2005 ging 60% van de Turkse mannen in België op zoek naar een vrouw in Turkije. Tien jaar later was dat wel al nog maar 20% tot 30%’. Niet alleen is 1 op 3 nog altijd waanzinnig veel: ondertussen is de Turkse gemeenschap hier natuurlijk zo groot dat je ook in België een Turkse vrouw kan vinden.)

Krijg je die roze bril bij het diploma sociologie?

(Aan socioloog Petrus te Braak, die de loftrompet steekt: ‘Brussel is als een blanco canvas, dat iedereen op zijn eigen manier kan invullen’. In de hedendaagse sociologie wordt de grens tussen ‘wetenschap’ en naïef activisme wel erg onbestaande. Zou Brussel ook als ‘een blanco canvas’ aanvoelen voor blanke jonge vrouwen die na zonsondergang door Brussel moeten? Te Braak benadrukt nog dat hij ‘voorzichtig’ wil zijn met politieke conclusies, waarna hij N-VA-voorstellen afschiet en PS-voorstellen prijst.)

In welke cultuur staan vrouwen niet zo hoog aangeschreven?

(Aan de redactiechef van Bruzz, die de straatintimidatie in de hoofdstad aanklaagt: ‘Laten we wel wezen: in die honderden culturen en gemeenschappen in Brussel, staat de positie van de vrouw niet bij iedereen even hoog aangeschreven’. Over welke culturen en gemeenschappen zou het gaan? Duitse Eurocraten? Liberale joden? Chinese joggers? Leuk, die ‘laten we wel wezen’, waarna alleen maar wolligheid volgt.)

Wie beslist welke teksten herschreven moeten worden?

(Aan journalist Filip Rogiers, die fulmineert tegen ‘de verminking van het verleden onder het mom van modernisering’. Tenzij om politieke correcte redenen natuurlijk: ‘Wokeness is een van de minst slechte redenen om oude teksten te herschrijven of gewoonweg te schrappen’. Rogiers maakt zich druk over updates van oude kinderboeken, waarin personages een moderne snit of een paar technologische hulpmiddelen aangemeten krijgen. Maar ideologische censuur in de bibliotheek: géén probleem.)

Wat is een normale gage voor Jef Neve?

(Aan de manager van jazzpianist Jef Neve, die 40 000 euro subsidie kreeg voor 20 facebook-livestreams: ‘Met 2000 euro per stream zetten we een ploeg van 8 man aan het werk: naast licht- en geluidstechnici telkens ook een gastmuzikant. Deel dat bedrag door 9 en je komt nog steeds niet aan een normale gage’. Misschien zijn wij te zuinig op belastinggeld, maar klinkt toch verdomd goed verdiend door iets wat onze oom-met-piano op facebook elke dag gratis doet.)

Hoeveel rechtse mensen zijn er nog in uw toekomst?

(Aan politicoloog Roman Krznaric, die pleit voor een nieuw soort burgerraden: ‘De ene groep deelnemers neemt het standpunt van de huidige inwoners in en de andere groep doet alsof ze toekomstige inwoners uit het jaar 2060 zijn en dragen daarbij een speciale kimono. Het blijkt dat toekomstige inwoners ertoe worden aangezet radicalere en progressievere beslissingen te nemen’. Vreemd, dat al die ‘democratische vernieuwing’ altijd gericht lijkt op nog meer progressief, nog meer links. Misschien maar goed ook. Stel u het hoongelach voor, als een rechtse denker zou pleiten voor dit soort verkleedpartijtjes.)

Welke bewijzen ondersteunen die straffe claim?

(Aan het Noorse parlementslid dat Black Lives Matter nomineerde voor de Nobelprijs voor de Vrede: ‘Natuurlijk zijn er incidenten geweest bij de demonstraties, maar de meeste daarvan zijn uitgelokt door handelingen van de politie of van tegendemonstranten’. De oude agent-provocateur-these is nog steeds heel salonfähig in linkse kringen (zolang het over linkse protesten gaat), maar laat ons dat noemen wat het is: een complottheorie.)

Wat kan je nog verwachten van zo’n linkerzijde?

(Aan schrijfster Leïla Slimani, die teleurgesteld is in het progressieve kamp: ‘Links is onze natuurlijke bondgenoot, maar wel een die ons opmerkelijk vaak in de steek laat. Het is iets te makkelijk om te roepen dat je andere culturen moet respecteren als je zelf in een deel van de wereld woont waar vrijheid heerst. Ga eens kijken wat het is om in een land te leven waar je vol misprijzen en walging wordt neergebliksemd als je als vrouw zonder hoofddoek de straat opgaat, en ze je een prostituee noemen. Ik vind het vadsig om, comfortabel achteroverleunend in je studeerkamer in het vrije Westen, jezelf op de borst te kloppen om je tolerantie’. Slimani heeft het over Frankrijk, maar ze beschrijft net zo goed Vlaanderen.)

Wie omschrijft Turkije nog als ‘seculier’ of ‘democratisch’?

(Aan Vlamingen van Turkse origine, nu studenten in Istanbul opgepakt worden wegens ‘blasfemie’. Zij hadden het namelijk aangedurfd om op een poster de Kaäba van Mekka te omringen met regenboogvlaggen. Ter herinnering: Turkije beïnvloedt via tientallen Diyanet-moskeeën ook de islam in Vlaanderen. Radicalisering in Turkije is radicalisering bij ons.)

Hoe worden Europese parlementsleden zo slaafs?

(Aan kersvers Europarlementslid Tom Vandenkendelaere (CD&V), die ‘scherper en uitgesprokener’ wil zijn en vervolgens grossiert in gezapigheid: het is ’te vroeg om een oordeel te vellen’ over Charles Michel, we moeten het Europees gestuntel rond de vaccins ‘in een breder perspectief’ zien, uiteraard is hij een ‘believer‘ in het EU-model… Het Europees Parlement heeft het potentieel om een veel vrijer en scherper parlement te zijn, met minder fractietucht. Maar de meeste Europarlementsleden komen niet verder dan brave gemeenplaatsen.)

Wie traint er zoal in de boks- en gevechtsclubs?

(Aan Het Laatste Nieuws, dat schrijft over (extreem-)rechtse rakkers die gevechtstraining volgen in het buitenland: ‘Het is Vlamingen niet verboden om naar zulke kampen te trekken. Maar de vraag valt te stellen of het opportuun is dat om het even welke burger wapen- en oorlogstrainingen volgt die bedoeld zijn voor professionelen, zonder de backgroundchecks die gelden in de beveiligingssector’. Interessant debat, dat je ook breder kan voeren. Wat voor ‘jongeren’ trainen bijvoorbeeld in boks- en andere gevechtsclubs in onze grootsteden? Hoeveel agenten hebben al aan den lijve ondervonden hoe goed je daar leert meppen? Hoe ‘opportuun’ is het om die boksclubs te subsidiëren?)

Zit u zelf ook nog met vragen? Blijf er niet mee zitten. Stel ze hardop in een reactie op dit stuk.

Leïla Slimani

Vergeten vragen van de voorbije week (126)