In Nederland heeft de Universiteit van Utrecht een lezingenreeks over de holocaust voor onbepaalde tijd opgeschort ‘omdat ze de veiligheid van de sprekers, studenten en bezoekers niet kan garanderen.’ De universiteit wordt er van beschuldigd de lezingenreeks te schrappen onder druk van de pro Palestijnse organisatie ‘Nieuwe Buren’.

Oorlog in Gaza

De woordvoerster van de universiteit ontkent dat in alle toonaarden. Terwijl sommige sprekers, zoals docent Lotte Bergen die een voordracht zou houden over de concentratiekampen, openlijk spreekt over het antisemitisme van de universiteit: ‘Als je toelaat dat geschiedenislessen worden beïnvloed door actuele gebeurtenissen, dan is er iets grondig mis.’

De woordvoerder van de Universiteit Utrecht zei in De Telegraaf dat het inderdaad de tijdelijke context van de oorlog in Gaza is, die tot het uitstel van de lezingenreeks heeft geleid: ‘We willen meer tijd hebben voor een gebalanceerde dialoog , om de gebeurtenissen van 7 oktober in een breder perspectief te plaatsen, met ruimte voor verschillende opinies en religies’.

Skinheads

Nu ben ik zelf opgegroeid in de jaren ’70 en ’80. In die tijd waren negationisten steevast met hakenkruis getatoeëerde skinheads en erg foute ‘Vlaams Blokkers’. Ik kan me niet herinneren dat er toen in Europa een universiteit te vinden was die een lezingencyclus over de Holocaust zou verbieden ‘omdat ze toch ook eens de mening wilden horen van neo-nazi’s en fascisten om een uitgebalanceerd beeld te krijgen van de holocaust, want – om de Nederlandse humorist Hans Teeuwen te parafraseren: “Iedereen heeft het wel over de joden in de tweede Wereldoorlog, maar die Duitsers waren ook geen doetjes hoor!”‘

Wat er ook van zij: universele eilanden van het vrije denken en spreken kunnen we sommige universiteiten niet langer noemen. Vraag is hoe en wie deze evolutie kan en wil stoppen. Hopelijk is het gewoon maar de tijdsgeest zoals Rik Torfs hem in zijn gelijknamige boek heeft beschreven.