Is het u vorige week opgevallen? 8 maart, Internationale Vrouwendag. Het ging in de dagen errond onder meer over het feit dat wij vrouwen nog steeds gemiddeld minder verdienen dan mannen. Enfin, tenzij mijn jongere soortgenoten dan. Die schijnen – mits hoogopgeleid en kortgerokt – meer te verdienen dan die van Mars. Er verandert dan toch nog iets.

Maar op een moment dat Vrouwendag een klaagdag over loon blijkt, De Morgen met enkele straffe madammen uitpakt – bijna allemaal ondernemers trouwens, alsof er daarbuiten geen dames met pit zijn – zijn we natuurlijk allemaal vergeten waar de wortels liggen van de Internationale Vrouwendag. En neen, het heeft niets, maar dan ook niets te maken met (meer) geld verdienen!

Wist u – neen, dus – dat het allemaal om arbeidsrechten ging? Geen feministen die broeken wilden dragen of dolle mina’s die bh’s verbrandden. Het ging om iets reëels, nodig, tastbaar. En de strijd werd gevochten door en met wilde stakingen, onderdrukte acties, verhongerende stakers …

Luise Zietz and Clara Zetkin kwamen er mee op de proppen. Tijdens de Tweede socialistische Internationale in 1910 stelden ze – als woordvoerders van de socialistische feministen toen – voor een internationale dag voor de vrouwenrechten te organiseren. In diezelfde periode woedde in New York de ‘Uprising of the 20 000’; een dagenlange wilde staking van textielarbeidsters die telkens opnieuw werd gebroken door krapuul, ingehuurd door de fabriekseigenaars. Socialisme had toen nog zin!

Op 19 maart 1911 vond dan de eerste Internationale Vrouwendag plaats. Een socialistisch initiatief voor gelijke rechten, dat in heel Europa werd gevierd. Met de Eerste Wereldoorlog kwam de dag op de achtergrond, maar in 1917 was het een feministische organisatie die de steun kreeg van ook mannelijke arbeiders, die de start was van wat we later de Oktoberrevolutie in Rusland zijn gaan noemen.

Vandaag blijft van die linkse socialistische wortels niets meer over. En heeft de Internationale Vrouwendag het karakter van weer maar een ‘dag van’ meer, in het rijtje naast de Dag van het Gebed, Dag van Zorg en Welzijn, Pi-Dag (da’s iets van de wiskundigen), Wereldpoëziedag, Dag tegen het Racisme, Wereldwaterdag, Meteorologiedag, om me tot maart te beperken.

Foto: (c) Reporters

Luise Zietz

De revolutionaire wortels van Internationale Vrouwendag