De 17^de editie van Tomorrowland, het dancefestival in het recreatiedomein De Schorre te Boom, zit erop. In totaal kwamen 400.000 bezoekers afgezakt, verspreid over twee weekends. De media zijn positief tot euforisch over dit evenement, ook al waren er meer dan voorheen klachten omtrent geluidsoverlast tot in Schilde, waarvoor de zotste verklaringen werden gegeven (de windrichting, temperatuurinversie, u hebt ‘verkeerde’ ruiten die meetrillen..). Niet meer bellen, vroeg de politie, we kunnen niets doen want de vergunning is in orde. Omwonenden worden met rondleidingen en vrijkaarten gepaaid.

Verbondenheid

Dit jaar vielen er ook twee doden, meer dan waarschijnlijk druggerelateerd. Een 26-jarige medewerker en een 35-jarige man uit Thailand. De organisatie deed er alles aan om hierover zo min mogelijk te communiceren – al zeker niet bij de bezoekers zelf – en benadrukte dat ze ‘sensibiliseert’ en dat ze niet elke bezoeker kan controleren. Zullen we het dan maar collateral damage noemen.

Bizar is ook het signaal dat Sciensano hierover gaf, het federale agentschap voor volksgezondheid. Bij monde van woordvoerster Margot Balcaen wordt het samengaan van dance-evenementen en het gebruik van stimulerende en hallucinerende middelen vanaf nu als een normaliteit en zelfs iets positiefs gezien. Drugs ‘zorgen voor meer energie en een sterker gevoel van verbondenheid’, klinkt het. Er zou dan vooral moeten ingezet worden op kwaliteitscontrole van het aangeboden materiaal, een samenwerking met dealers dus, waarbij Sciensano zelf zijn diensten aanbiedt.

Los van de vraag wie dat dan allemaal moet betalen, wordt hier in feite door een overheidsinstelling gepleit voor een gedoogbeleid inzake illegaal druggebruik. Meer ‘verbondenheid’, minder verzuring, dat is toch wat alle politici willen? De hoger vermelde extreme geluidsvolumes (theoretisch tot 102 decibel, wat na een kwartier al blijvende gehoorschade kan veroorzaken) en een heel gamma van drugs – vooral preparaten als xtc – behoren tot het globale belevingspakket, dat nu blijkbaar ook door de overheid wordt geaccepteerd als het nieuwe normaal.

Escapisme

Twitter

Alexander De Croo, Maggie De Block en Philippe De Backer op de editie 2017

Dat ontlast de organisatoren van een vervelende verantwoordelijkheid. De correlatie tussen extreme geluidsvolumes en psychedelica wordt door de bezoekers zelf als een must ervaren, het is de essentie van zo’n festival. Vedette-dj’s en een complete openluchtscenografie moeten aanzetten tot de roesbeleving, waarbij het zelfs onduidelijk is wat primeert. In het uiterste geval vormen de drugs zelfs geen voorwaarde om de muziek te beleven, het is andersom, de decibels moeten aanzetten tot meer xtc-verbruik. Op Tomorrowland lopen de dealers overigens rond om hun waar aan te bieden. Af en toe loopt er eens eentje tegen de lamp.

Deze toxicomane consumptie, ondersteund door steenharde beats, is uiteraard een tijdverschijnsel. Ook al wortelt de relatie tussen drugs en muziek in de hippiecultuur van de sixties, er is een evolutie gebeurd van het softe, ‘meditatieve’ druggebruik (vooral cannabis) naar de chemische roesmiddelen die soms de dood tot gevolg kunnen hebben. Iedereen kan in zijn achterkeuken een labo beginnen om spul te fabriceren en een handeltje op te zetten, al is deze industrie voor het grootste deel in handen van goed georganiseerde bendes. Daarnaast is er dé partydrug, cocaïne, die vooral oppept, zelfzekerheid geeft en een geluksgevoel veroorzaakt.

Laten we wel wezen: Tomorrowland is de marktleider van een afstompingsindustrie die jongeren in een psychedelisch universum van de waan dompelt. Een totaalaanbod van escapisme dus, een collectieve en technisch georganiseerde vlucht uit de werkelijkheid. Misschien vindt de politiek dat wel ok, en wordt Tomorrowland daarom gekoesterd: zo’n dancefestival is een grootscheepse verbranding van kritische massa. Ooit tekende de supergroene Kristof Calvo present, met een door een tabaksgigant betaald ticket. In 2017 stond de halve regering Michel als tuinkabouters te poseren aan de festivalcamping, om toch maar wat populariteit te vangen. Jammer dat niemand hen in de container kieperde, een gemiste kans.

Vlaams succesverhaal

En wat voor een uitstraling bezorgt dit festival niet aan ons klein landje! De helft van de bezoekers zijn buitenlanders die uit exotische oorden komen als Zuid-Korea, Japan en Australië. Hebben ze ginder dan geen gelijkaardige festivals, of speelt er een zeker snobisme? Allicht, want het vliegtuigticket inbegrepen zijn er toch al ettelijke duizenden euro mee gemoeid om tot op de weide van de Schorre te geraken.

Op de luxecamping Dreamville regeert de wegwerpcultuur en lopen 15000 vrijwilligers achter 38.000 toxicotoeristen aan om alles op te rapen wat ze weggooien, van injectienaalden tot complete tenten. Voor die ticketprijs ga je toch niet zelf je rommel opruimen. Rare rechtse kwieten vinden dat allemaal prima omdat zo’n exclusief festival geen bezoek van allochtone herrieschoppers krijgt. Hallelujah. Het is inderdaad een blanke etalage van de afstomping, een apartheidsfeest voor witte junks. Uit dezelfde hoek hoor ik de oprisping dat Tomorrowland een succesverhaal is van Vlaamse ondernemers.

Dat klopt, respect! Het bedrijf achter het festival, WEAREONE.world, voor de volle eigendom van de gebroeders Beers, heeft zijn roots in het Vlaanderen dat bekend is om zijn onderwijskwaliteit, en waar de regering geen deuk meer in een pakje boter slaat. Dat is wellicht geen toeval: waar zouden grossiers in de hersendood beter floreren? En die drugdoden, tja, men kan geen omelet maken zonder eieren te breken, zegt een Vlaams spreekwoord. Aan de schoolpoort van mijn zoon staan ze er, de kleine dealers die beginnen met ‘onschuldige’ en relatief goedkope beginnersdrugs. Jaag ze weg, en ze staan er morgen terug. De politie laat begaan, de directie wil niet racistisch overkomen. Want ere wie ere toekomt, hier levert onze gekleurde medemens wél een stevige bijdrage.

Op een tiental kilometer van Boom piekeren Bart De Wever en zijn specialisten zich ondertussen suf over de vraag hoe ze ooit nog die cocaïnehandel uit werelddraaischijf Antwerpen wegkrijgen. Niet dus. Sciensano zal het ‘veilig’ houden, allen daarheen.

Margot Balcaen

Een geslaagd Tomorrowland met twee vervelende doden