Westerse media en de meeste politici schreeuwen om het hardst om met beschuldigende vinger te wijzen naar de regeringen in Warschau, Vilnius en Riga. Die zouden verantwoordelijk zijn voor de schrijnende toestanden aan de grens tussen EU en Wit-Rusland. Politici besteedden tijdens de zitting van het EU-parlement op 5 oktober over de voormalige Sovjetrepubliek zo goed als geen aandacht aan de inmiddels 833 politieke gevangenen en staatsterreur tegen de eigen burgers in Wit-Rusland. De Europese volksvertegenwoordigers spraken enkel over ‘arme, gefopte immigranten aan de grens’. Die zijn ‘in de hoop op een betere toekomst’ naar Minsk gekomen. Zij mochten de EU niet in van de boze Poolse, Letse en Litouwse overheid.

Mediaschouwspel

Ook onze media volgde zoals altijd braaf de algemene trend. Zo berichtte de VRT over de 24-jarige Libanees Ali Abd Alwareth, die toevallig aan een medewerker van het Franse persagentschap AFP zijn verhaal mocht doen. ‘Hij hoopte de crisis en uitzichtloosheid in zijn geboorteland Libanon te ontvluchten, maar dwaalde dagenlang rond in de bossen tussen Wit-Rusland en Polen’, aldus het VRT-nieuws. Abd Alwareth wordt geciteerd met de woorden: ‘Wat zich hier in het bos afspeelt, is wreed. Ik voel me een marionet. Het was mijn eigen beslissing om te komen, dat is waar. Maar niet om zo te worden behandeld. Ik wil niet sterven aan de grens. Ik wil gewoon mijn moeder zien.’ Waar Ali’s moeder zich bevindt, wordt verder in het midden gehouden.

Of het logisch is dat een normale vluchteling het vliegtuig van Libanon naar Wit-Rusland neemt, is voor VRT-nieuws een thema dat verder van verder belang gespeend is. Dat het mogelijk is dat de mensen die zich aan de grens met Polen bevinden lang niet zulke frisse jongens zijn, bleek afgelopen weekend. Voornamelijk jonge mannen uit het Midden-Oosten, Afghanistan en Pakistan deden twee pogingen om met geweld de grens over te steken. Groepen van 60 tot 70 illegalen legden een boomstam over een hek en gooiden stenen naar Poolse grenswachten. Twee douaniers raakten licht gewond. In augustus van dit jaar deden zich soortgelijke taferelen voor aan de grens met Litouwen.

Dictator Loekasjenko

De houding van de Poolse-, maar ook die van de Litouwse- en Letse overheid die de poot stijf houdt en de illegalen niet toelaat is de enige juiste. De opzet van de Wit-Russische dictator Loekasjenko is het provoceren van een ongecoördineerde vluchtelingenstroom via Polen, Litouwen en Letland verder naar West-Europa. Volgens het onafhankelijke platform voor onderzoeksjournalistiek EUobserver, dat zich baseert op informatie van Bypol, is het de bedoeling om samen met de vluchtelingen, Wit-Russische beroepscriminelen de EU binnen te sluizen.

Doel zou aan de ene kant het uit de weg ruimen van vooraanstaande oppositieleiders in ballingschap als Pavel Latoesjko en leden van zijn National Anti-Crisis Management (NAM) zijn. Aan de andere kant is het de bedoeling de inmiddels 150.000 merendeels hoogopgeleide Wit-Russen in Polen die daadwerkelijk proberen onder moeilijke omstandigheden een nieuw leven op te bouwen, in diskrediet te brengen. Met afpersing, drugshandel, inbraken en diefstallen. Door echte professionals wel te verstaan. Gesponsord door de grote, besnorde baas vanuit zijn Paleis van Onafhankelijkheid in Minsk. En dat onder directe leiding van het Ministerie van Binnenlandse Zaken.

Crimineel netwerk

Een aantal van de zorgvuldig geselecteerde misdadigers zou zich al in Polen bevinden. Spil van de operatie is Vladimir Tichinja, een voormalige officier van de politie-eenheid ter bestrijding van de georganiseerde criminaliteit. Hij werd in 2019 zelf opgepakt wegens een corruptieschandaal. Tichinja verdween achter de tralies, maar kwam na het begin van de protesten van augustus 2020 geheel onverwacht weer op vrije voeten. Dankzij zijn uitstekende connecties in de criminele wereld mocht hij direct weer voor de baas aan het werk.

Hij gaf Aleksandr Koesjnerov, bijnaam Koesjner, die in de jaren negentig met zijn bende de regio rond Gomel terroriseerde, de opdracht naar Warschau te vertrekken. Dit mislukte in eerste instantie doordat hem een visum werd geweigerd, maar de reis werd overgenomen door de crimineel Andrej Pospechov. Een voormalig lid van de bende die in verband met een lopend onderzoek door de politie in Warschau anoniem bleef, verklaarde aan een journalist van EUobserver: ‘Onze groep uit Grodno werkte nauw samen met Koesjner.’ Hij zei: ‘Kom op, jongens, zet hem (Latoesjko) onder druk, want de generaal blijft maar vragen. Ze wilden dat ik infiltreerde en informatie verzamelde over het NAM. Tegelijkertijd moesten we ons in de drugshandel mengen. En ons ongeliefd maken zodat de Polen ons niet langer zouden respecteren. Ze lieten ons stelen, zoals gebruikelijk. Maar het voornaamste was de drugshandel. De belangrijkste mensen zijn Pospech (Andrej Pospechov), Berish Vanja en Sergej Tarakan.’

Niet enkel criminelen

Naast de criminele Wit-Russen, maakt het regime gebruik van ervaren strijders die speciaal naar Minsk werden gehaald om zich onder de vluchtelingen te mengen. Pavel Latoesjko op 28 oktober in een gesprek met een journalist van BelSat: ‘Wij beschikken over informatie dat de militaire inlichtingendienst en de geheime dienst van Wit-Rusland zogenaamde hybride aanvallen op de EU voorbereiden. Op een militaire basis werd een groep Irakezen en enkele Afghanen opgeleid. Deze mensen beschikken over de nodige militaire ervaring in hun landen van herkomst. Ze werden speciaal geïnstrueerd om in de Europese Unie in opdracht van het regime in Minsk terroristische aanslagen te plegen. Deze strijders worden samen met de vluchtelingen de grens overgezet. Niet alleen wij beschikken over deze informatie. Ook de betreffende autoriteiten in Polen en andere EU-landen zijn hiervan op de hoogte.’

Tijd voor maatregelen

Polen heeft intussen aangekondigd dat het aantal militairen aan de grens met Wit-Rusland wordt verhoogd. Minister van Defensie Mariusz Blaszczak liet weten dat zo’n 2.500 soldaten de grenswachten zouden ondersteunen. Langs de grens is al een versperring van prikkeldraad gebouwd, maar er zijn nu ook plannen voor een permanente grensafscheiding. Aangezien het hier niet alleen om Polen, maar om de veiligheid van de gehele Europese Unie gaat, is de vraag om steun uit Brussel meer dan gerechtvaardigd.

Duitsland had alleen al in oktober te kampen met meer dan 4000 illegale grensoverschrijdingen via de nieuwe route vanuit Polen. Michael Kretschmer, minister-president van de Duitse deelstaat Saksen, direct aan de Poolse grens: ‘De EU moet laten zien dat zij tot handelen in staat is en niet zal toegeven aan de dictator.’ Kretschmer steunt daarom de geplande maatregelen van de Oost-Europeanen: ‘Dit zijn vestingwerken, zoals ze ook veel voorkomen tussen Spanje en Marokko in het zuiden van de Europese Unie. Polen, Letland en Litouwen zijn bereid om de situatie weer onder controle te krijgen. Daarvoor hebben ze onze steun nodig. Als deze landen ons daarom vragen, moeten ze die ook krijgen.’

Heersende vluchtelingenmythe

Ursula von der Leyen bleef tijdens de EU-top op 22 oktober echter bij de algemeen heersende mythe over hulpbehoeftige vluchtelingen aan de oostgrens: er gaat geen EU-geld komen voor het kopen van prikkeldraad en het bouwen van hekken. Wel pleitte ze voor een dialoog met de regeringen in de landen van herkomst en als klap op de vuurpijl kondigde ze sancties aan tegen luchtvaartmaatschappijen die de illegalen naar Wit-Rusland vervoeren.

Dat is vooral een totaal overbodige geste aangezien de Wit-Russische maatschappij Belavia al sinds de kaping van het vliegtuig met de dissidente journalist Roman Protasevitsj niet meer op Europese luchthavens mag vliegen. En Loekasjenko? De man met de snor is de lachende derde. Hij heeft zijn eigenlijke doel allang bereikt: een zoveelste wig in de Europese Unie te slaan. Met het organiseren van steeds nieuwe stromen vluchtelingen, terroristische strijders en beroepscriminelen vanuit de zompige moerassen aan de oostgrenzen van onze mooie handelsgemeenschap.

Mariusz Blaszczak

Loekasjenko stuurt beroepsmisdadigers naar Europa