Journalisten zijn mensen zonder enig ego die plichtsbewust de kranten vullen in het volle besef dat niemand ze leest. Niemand? Dat is buiten onze Pennenvriendjes gerekend! Wekelijks berichten ze elkaar over de opvallendste artikels. Uit liefde voor de journalist.

Eèrwin, moatse,

De wereld is slecht. Duister en duivels, en in de macht van de macht om de macht. Gelukkig is er Gent. ‘Gent is een baken van hoop. Gent is het licht’. Dat zeg ik niet. Dat zei een van de groene actievoerders maandagavond aan het stadhuis. Daar was een ‘stille wake’ bezig die al snel ontaardde in een ‘luide woke’, vooral toen Anneleen Van Bossuyt (N-VA) het stadhuis verliet. Op dat moment leek de wake eerder op een soort bestorming van het Capitool.

Hoe kon het zover komen? Daarvoor moeten we even terug naar de onderhandelingsnota die de verzuurde, hypocriete liberaal Matthias De Clercq had voorgelegd aan de potentiële coalitiepartners. Daar stonden onaanvaardbare dingen in, Erwin. De parking Gent Zuid zou uitgebreid worden! Een parking! Dat is een relikwie uit het verleden, dat weet nu toch iedereen. Parkings zijn nergens voor nodig. Je zet gewoon je bakfiets op het voetpad waar hij netjes in de weg staat.

Maar nog veel erger was wat er allemaal niét in die nota te lezen was. Zo negeerde ‘Voor Gent’ het idee om het verkeer op de autovrije Korenmarkt ook te verbieden voor trams, fietsers, steps, rollators en voetgangers. Terwijl studies duidelijk uitwijzen dat er veel minder ongevallen gebeuren als mensen zich niet verplaatsen. Ook het plan om het Gravensteen energetisch te renoveren en te voorzien van een warmtepomp stond er niet in. En wààr was het voorstel gebleven om windmolens te plaatsen op de Sint-Baafskathedraal?

Het is duidelijk: deze laffe neoliberale nazinota was onbespreekbaar voor Groen. Je zou dan ook verwachten dat De Clercq zich nederig terug zou trekken om zijn huiswerk over te doen, maar dan deze keer volledig in de geest van de goedheilige Fillipus Watteeuwus en zijn muze Hafsa El-Bazioui, zij die de kunst van het ‘minachtend kijken’ tot ongekende hoogten tilt.

Maar wat deed die dekselse nepobaby? Die ging onderhandelen met Anneleen Van Bossuyt, de koningin van Onderland, en haar N-VA-rabauwen. Nu is Gent altijd progressief, verdraagzaam, verbindend, vredelievend en open van geest geweest. Behalve tegenover Hollanders en Vlaamsgezinden.

De bandbreedte van de groenlinkse medemens laat nu eenmaal niet toe om de iets anders denkende politicus voor vol aan te zien. De reductio ad hitlerum is zijn enige optie. Toch een pluim voor de sossen die deze keer meegaan in de gesprekken met N-VA. Ik zie Freya Van den Bossche nog niet zo heel lang geleden in Gent zingen voor een dolenthousiast publiek: ‘Al wie da ni springt, al wie da ni springt, al wie da ni springt is N-VA.’ Of was dat een liefdesverklaring?

P.S.: Dat het cordon uitgerekend in Ranst zou doorbroken worden, verbaast mij niks. Naar ’t schijnt hebben ze daar al lang last van Vremde.

Lumineuze Stef,

Gent is licht. Vooral licht ontvlambaar blijkbaar. Dat links nooit veel opgehad heeft met democratie is een understatement zo groot als een flinke goelag. Ga de echte linkse regimes eens na: de DDR, het China van Mao, de goedlachse Rode Khmer of de openluchtgevangenis genaamd Noord-Korea heden ten dage.

Of het uitgeteerd communistische kadaver van het momenteel elektriciteitsloze Cuba, waar moreel verheven mensen zoals wijlen Steve Stevaert graag op vakantie gingen. Of waar Francesca Vanthielen graag even ons CO2-budget opsoupeert om een tangootje te plegen in La Habana. Waar een arme dompelaar met de naam Jesus haar hamsterwangetjes kust in de hoop er een fles bakolie voor terug te krijgen.

Het begrip ‘cognitieve dissonantie’ was nog nooit in al zijn glorie tentoongespreid als in het Gentje deze week. Op de ‘stille wake’ had men het over ‘vredevol uitjouwen’. ‘We zijn tegen identiteitspolitiek’, want ‘Gent is licht’. Wie er niet de discrepantie in ziet, snapt het hele liedje niet. Dat men het ‘overdreven Vlaams-nationalisme afwijst’ is echt een legitiem standpunt. Dat men ondertussen ‘overdreven Gents-regionalisme’ bedrijft is blijkbaar geen enkel probleem.

Beste voedselvriend Vanmol,

Ik lees dat de Belgische overheid technisch in staat is om de toegang tot pornografische websites te reguleren via haar eigen app. Ik ken niks van het genre, maar ik neem aan dat het betekent dat je voortaan moet inloggen op mygov.be om te mogen genieten van een ‘Reverse Cowboy DAP’.

Ergens kan ik mij voorstellen dat sommige mensen dat toch een dingetje vinden qua privacy. Anderzijds: wij weten toch ook al jaren perfect wie de favoriete fetishactrice is van onze premier in lopende zaken?

Van vetlapperij gesproken: de bezadigde presidentskandidaat Donald J. Trump heeft deze week frietjes gebakken bij McDonald’s. Commentatoren en opinieleurders spraken er schande van omdat het ‘opgezet spel’ was. Echt waar, joh? Een verkiezingsstunt die ‘opgezet spel’ is? Nee, toch?!

Dankzij mijn goede verstandhouding met Elon Musk, heb ik na afloop een kort statement kunnen krijgen van The Donald. Ik geef het hier letterlijk weer: ‘Beste Steve, ik heb de beste frietjes in de geschiedenis van de friet geserveerd. Iedereen zegt het. Frietjes van McDonald’s zijn sowieso de beste en de mijne waren dan nog eens daar de beste van. Burger King heeft geen goede frietjes. Zij bakken rauwe staafjes van minderwaardige suikerbiet in gebruikte ruwe olie van zeeschepen. Het is een schande.’

‘Als ik president word, sleep ik ze voor de rechter! Duizenden, miljoenen mensen vallen dood door de friet van Burger King! Mijn friet van McDonald’s maakt mensen gezond. Mensen komen naar mij, ze zeggen: “Donald, wij hadden darmproblemen, epilepsie en ebola. Maar nu we van uw frieten hebben gegeten, zijn we gezonder dan ooit. De dokters kunnen het niet geloven! Donald Trump maakt McDonald’s terug geweldig!” Kamablabla Harris, zij kent niks van friet. Zij minacht friet. De leugenpers vertelt het niet, maar Kamala eet enkel quinoa en zaagsel. Ik heb het haar zien doen! Zaagsel van het zagen van geïmpregneerd hout! Ze nam het en ze at het op! Ongelooflijk. Willen jullie dat de grootste natie ter wereld geleid wordt door iemand die zaagsel eet? Of iemand die de beste friet aller tijden serveert?’

Wat denk je, Erwin? Klinkt dat goed of klinkt dat goed? Toch vrees ik dat het campagneteam van Kamala Harris zich niet zomaar laat doen, want wat lees ik een dag of twee later? Dat er een dode en diverse zieken zijn gevallen bij het eten van een Quarter Pounder in verschillende McDonald’s-vestigingen door een E.colli-besmetting. Opgezet spel, ik zweer het u!

Energetische vriend Stef,   

Ik ben in mijn wildste dagen vaak, maar nooit zo dwingend naar de uitgang begeleid als Groen heden door de geschiedenis. Groen is zo erg in ongenade gevallen dat ouders hun kroost aanporren hun ‘geel-gemengd-met-blauwtjes’ op te eten, om het g-woord maar te vermijden.

Experts struikelen vol verbazing over elkaar met de vraag hoe ze er zo ver naast konden zitten. Simpele zielen zoals ik en jij en vooral jij (grapje) herinneren ons nog goed de vorige deelname van de ecologisten aan het beleid. Daarna meteen onder de kiesdrempel en een decennium relatieve rust. Daarna komt er een nieuwe generatie die miskweekt wordt op de universiteiten en die al dan niet onbewust gehouden wordt over de loop der geschiedenis. En je wordt maar een echte expert als je qua flagrante missers kan optornen tegen Dave Sinardet of Paul De Grauwe, de Champions League-beesten.  

Maar kijk. Herinner u nog, Stef, hoe Tinne Van der Straeten door de pers verkocht werd als een niet-verkozen maar o zo erudiete minister die het evenbeeld was van Florence Nightingale, Moeder Teresa en Marie Curie in één persoon? De minister die tussen het plan van aanvang en het uiteindelijke resultaat telkens iets had van ‘en hier gebeurt iets magischs om dat allemaal te bekostigen’. Wel, de resultaten zijn ernaar. Het energie-eiland voor de Belgische kust gaat lichtjes over het voorziene budget. 5 miljard om precies te zijn. 5 miljard, Stef! En ondertussen aast men op onze erfenissen en gaat men AI inzetten om de laatste centiem uit onze zakken te kloppen.

Het begrip ‘ecologische voetafdruk’ mag stilaan qua betekenis herbekeken worden. Het is de voetafdruk die de ecologisten nog lange jaren nalaten op onze zuurverdiende centen.

Matthias De Clerc

De pennenvriendjes bekijken het misbaren der Gentenaren

Het onstuitbare optimisme van de VLD