Ethiek speelt niet echt een grote rol bij de Brusselse PS. Dat bleek vorige week toen Pano het malgoverno van het Anderlechtse OCMW uitbracht. De reportage toonde hoe de huidige en vorige socialistische voorzitters van het OCMW politiek dienstbetoon een evidentie vinden. De PS-top van Brussel, belichaamd door voorzitter Ahmed Laaouej, had daar nooit problemen mee.

Integendeel, die algemene machtsverwerving op alle niveaus is het nagestreefde bestuursmodel voor de Brusselse gemeenten. OCMW-voorzitters Akouz en Mostafa dreven het cynisme vorige week ten top toen ze niet opdaagden voor een commissievergadering hierover in het federaal parlement.

Enkele weken geleden wist PS met haar verontwaardiging geen blijf toen de directie van Audi Vorst niet opdaagde op een parlementaire ‘hearing’. Nu twee vooraanstaande PS-ers hetzelfde misprijzen vertonen, bleef de partij stom. Van selectieve verontwaardiging gesproken…

Schepen met strafblad

Hoe slecht het gesteld is met het moreel besef van PS blijkt ook in Molenbeek, waar de socialist Yassine Akki op het punt stond om schepen te worden in een PS-PVDA-coalitie. Tot woensdag La Dernière Heure en Bruzz uitbrachten dat de PS-kandidaat een zwaar juridisch verleden heeft, met een verkrachting van een minderjarige, inbraak en gevangenisstraffen.

De feiten dateren van lang geleden en natuurlijk was de PS-top ervan op de hoogte, maar Akki haalde heel veel stemmen

Akki zag enkele uren later af van zijn ambitie om schepen te worden. De feiten dateren van lang geleden en natuurlijk was de PS-top ervan op de hoogte. Maar Akki haalde heel veel stemmen en dat was belangrijker dan zijn onverkwikkelijk verleden.

In een gesprek met Bruzz beweert burgemeester Cathérine Moureaux (PS) nu dat ze niet op de hoogte was van het strafblad van Akki, maar Bruzz verzekert dat ook zij een mail met die informatie heeft gekregen op 11 oktober. Als die bewering klopt, spreekt Moureaux de waarheid niet. Toch een beetje gênant voor een politica die aan het hoofd van een gemeente staat, maar binnen PS gelden blijkbaar andere normen op ethisch vlak.

Burgemeester zonder college

Moureaux heeft er een woelig mandaat als burgemeester opzitten, met protest van haar eigen administratie en zelfs een fysiek conflict met een schepen. Nu heeft ze grote problemen om een meerderheid te vinden. PS verloor zetels en PTB won er. Een paar dagen geleden verkondigde Moureaux zelfzeker dat ze samen met de communisten een ‘progressieve’ meerderheid had, van 23 op 45 zetels.

Naar verluidt zou één PS-lid, Jamel Azaoum, weigeren om de akten van de schepenen te ondertekenen. Dat is waarschijnlijk de stille wraak van Azaoum

Vrijdagochtend werd ze beëdigd als burgemeester, maar later die dag gaf ze met ‘geen commentaar’ als enige uitleg aan Bruzz toe dat ze ‘niet in staat was om een nieuw gemeentebestuur te vormen’. Naar verluidt zou één PS-lid, Jamel Azaoum, weigeren om de akten van de schepenen te ondertekenen. Dat is waarschijnlijk de stille wraak van Azaoum, die als schepen van sport regelmatig onder vuur werd genomen door het kopstuk van PTB-PVDA Dirk De Block, omwille van een gebrek aan transparantie over zijn beleid.

Ook komt naar boven dat snel na de verkiezingen de liberaal Mohamed Chehad zich had geëngageerd om tegen zijn partij in de nieuwe coalitie van Moureaux te steunen. Die beweert nu dat hij dat had gedaan ‘onder dwang en druk’. Hij trok zijn handtekening in.

Molenbeek anders

Dit brengt Moureaux wel in een bijzonder delicate situatie. Zij moet nu op zoek naar partners om aan een meerderheid te raken. Ecolo en MR willen niet, blijven over: Team Fouad Ahidar en Molenbeek Autrement. De twijfels over Ahidar zijn voldoende gekend: zijn partij is geen baken van stabiliteit. In Brussel-stad stapten meteen na de verkiezingen drie gemeenteraadsleden op.

Ahmed El Khannouss, de man achter Molenbeek Autrement-Anders, sleurt een twijfelachtige reputatie mee. Hij was verontwaardigd toen de verblijfsvergunning van een radicale imam werd ingetrokken. Die had bijzonder vrouwonvriendelijke uitspraken gedaan en opgeroepen om zionisten ‘te verbranden’. Een paar jaar eerder had El Khannouss, samen met Ecolo-pasionaria Zoé Genot, betoogd voor de vrijlating van Oussama Atar uit een Irakese gevangenis. Atar zou na zijn vrijlating een van de breinen achter de islamitische aanslagen worden.

Ook de dochter van El Khannouss moest voor de rechter verschijnen op verdenking van terroristische sympathieën, maar zij werd vrijgesproken. El Khannouss was eerder lid van Les Engagés, maar stapte daar op omdat hij de partij ‘te populistisch’ vond. De echte oorzaak was zijn groeiende radicalisering, onder meer in zijn verzet tegen een verbod op onverdoofd slachten.

Pest of cholera

Molenbeek probeerde zijn kwalijke reputatie van ‘hellhole’ af te schudden met een geslaagde en inspirerende campagne om ‘Culturele Hoofdstad van Europa 2030’ te worden. Maar eens te meer blijkt hoezeer Brusselse burgers creatiever zijn dan hun bestuurders. Want het lijkt wel of Cathérine Moureaux er alles aan doet om alle vooroordelen over haar gemeente te bevestigen.

De politieke versnippering en verwarring is nog nooit zo groot geweest. Moureaux zal moeten kiezen tussen pest en cholera om aan een meerderheid te raken. Of het nu Ahidar of Khannouss wordt: beiden zullen een grotere tolerantie van religieuze voorschriften vragen. In de vorige legislatuur was er al een schepen met hoofddoek. Het dragen van godsdienstige tekens aan het loket zal wellicht een van de eisen zijn.

Als u dit leest zou de Molenbeekse gemeenteraad geïnstalleerd moeten zijn. Maar hoe het college er uiteindelijk zal uitzien, is voorlopig voor niemand duidelijk, tenzij burgemeester Cathérine Moureaux op het laatste moment iedereen verrast…

Mohamed Chehad

Hellhole in overdrive