Vandaag bespreekt de Kamercommissie Buitenlandse Zaken het wetsontwerp inzake de overbrenging van veroordeelden tussen de Islamitische Republiek van Iran en België

Dit wetsontwerp heeft tot grote bezorgdheid geleid bij vele Iraans-Belgische burgers en bij de Belgische Joodse gemeenschap. Dit komt door de verschrikkelijke terroristische geschiedenis van de Islamitische Republiek van Iran wat het vermoorden van Iraanse dissidenten en Joden betreft.

Indien deze wet wordt goedgekeurd, zal de Islamitische Republiek voortaan haar terroristen naar België kunnen sturen om Joden en Iraanse dissidenten te vermoorden, en na hun operatie zal de Belgische regering deze terroristen terugsturen naar Iran. Wat betekent dit anders dan de onrechtstreekse deelname aan terrorisme?

Dood aan de Joden en dissidenten

Slechts enkele weken geleden, in juni, kondigden de Turkse en de Israëlische regering de arrestatie aan van verscheidene terroristen van de Islamitische Republiek die van plan waren Israëlische burgers te vermoorden. De poging van de Islamitische Republiek om Joden te doden mislukt echter niet altijd. De ergste massamoord op Joden door de Islamitische Republiek vond plaats in Argentinië. Op 18 juli 1994 werden bij een terreurdaad 84 Argentijnse Joden gedood en 230 gewond. In deze zaak werd een arrestatiebevel uitgevaardigd tegen verschillende van de belangrijkste functionarissen van de Islamitische Republiek van Iran, zonder dat dit uiteindelijk gevolgen had.

Maar meer dan de Joden zijn het vooral Iraanse tegenstanders die in Europa vermoord werden. Volgens het rapport van de Broumand-stichting heeft de Islamitische Republiek van Iran tot op heden meer dan 540 van haar tegenstanders buiten Iran gedood, dit gebeurde veelal in Europa.

Protest

Dit wetsontwerp brengt het leven van deze tegenstanders nog meer in gevaar. Iraniërs hebben hun bezorgdheid en woede over het wetsvoorstel geuit op sociale media. Er werd zelfs een brief van enkele honderden van de meest prominente tegenstanders en mensenrechtenactivisten van de Islamitische Republiek, waaronder de Nobelprijswinnares van 2013, Shirin Ebadi, naar premier De Croo gestuurd.

De Asadi wet

Het eerste resultaat van het wetsontwerp inzake de overbrenging van veroordeelden met de Islamitische Republiek zal de vrijlating van Asadollah Asadi zijn. Asadi is één van Iran’s topspionnen. Hij stond aan het hoofd van de Europese operaties. Op 4 februari 2021 werd hij veroordeeld voor zijn betrokkenheid in een mislukte bomaanslag op leden van de Iraanse oppositie tijdens een massabijeenkomst van de National Council of Resistance van Iran, de politieke vleugel van de grootste Iraanse oppositiebeweging. Asadi zit vast in een Belgische gevangenis waar hij een twintigjarige gevangenisstraf uitzit.

Amnestie en bloemenkransen

Volgens dit wetsvoorstel kan de Islamitische Republiek veroordeelden gratie verlenen. Dit is een totale zwakte tegenover terrorisme. Asadollah Asadi zal, net als andere terroristen, worden gepromoveerd in Iran.

Hoge ambtenaren van het Ministerie van Buitenlandse Zaken van de Islamitische Republiek verwelkomen alle terroristen die uit de Europese gevangenissen naar Iran zijn teruggestuurd op de luchthaven van Teheran als helden en leggen bloemenkransen rond hun nek.

Zo gebeurde het onder andere ook met de terrorist Vakili Rad, die Shapour Bakhtiar, de laatste premier van Iran voor de Islamitische Revolutie van 1979, in Parijs vermoordde, alsook met de terrorist Kazem Darabi, die betrokken was bij het bloedbad van Mykonos in Berlijn. Zij werden allen bevorderd in hun functie en benoemd in hogere posten.

Een andere terrorist, Jafar Sahraroudi, die betrokken was bij de moord op Abdolrahman Ghasemlou in Wenen, werd, nadat hij naar Teheran was teruggezonden, kabinetschef van Ali Larijani, het toenmalige hoofd van het Iraanse parlement, en werd zelfs ook lid van een diplomatieke delegatie van de Islamitische Republiek van Iran voor onderhandelingen met westerse partijen in Caïro.

Naar verluidt zijn de vrijlating van een Franse en Belgische gijzelaar in Iran en een mogelijke vrijlating van Dr. Djalali het doel van dit wetsontwerp. Maar dit wetsontwerp moedigt alleen maar meer terrorisme aan.

Businessmodel

De Islamitische Republiek van Iran is de afgelopen 43 jaar doorgegaan met het gijzelen van Westerse burgers, net omdat zij haar gijzelaars tegen een goede prijs aan het Westen heeft kunnen verkopen.

Mohsen Rezaei, de vice voorzitter van het kabinet van Economische Zaken van president Ebrahim Raisi en voormalig commandant van de Islamitische Revolutionaire Garde, heeft onlangs verklaard dat, om de economische situatie in Iran te verbeteren, westerlingen gegijzeld zouden moeten worden en vervolgens tegen een exorbitante prijs zouden moeten worden verkocht.

Bovendien heeft de uitlevering van terroristen aan Iran de Islamitische Republiek altijd aangemoedigd om meer terroristische operaties uit te voeren.

Zo had je bijvoorbeeld Anis Naccache, die op 18/7/1980 tevergeefs Shapour Bakhtiar probeerde te vermoorden in Parijs. Hij kreeg op 27/7/1990 gratie van president Mitterand, in ruil voor de vrijlating van Franse gijzelaars. Daarop werd hij in Teheran onthaald als een held. Slechts een jaar later, op 06/8/1991, werd Shapour Bakhtiar in Parijs vermoord door een ander moordcommando dat door Teheran was gestuurd.

Streng optreden

Anderzijds heeft een streng optreden tegen terreurdaden van de Islamitische Republiek van Iran ertoe geleid dat het Iraanse regime een tijdlang geen terreurdaden in Europa meer heeft gepleegd en geen Europese burgers meer heeft gegijzeld. Nadat bijvoorbeeld alle landen van de Europese Unie hun ambassadeurs uit Iran hadden teruggeroepen na het vonnis van de rechtbank over de Mykonos-moorden, waarbij de Islamitische Republiek in 1997 werd veroordeeld, heeft het Iraanse regime gedurende meer dan tien jaar een einde gemaakt aan zijn gijzelingen en terreurdaden in Europa.

Bloed

Indien de Islamitische Republiek van Iran op een dag een terreuroperatie in België zal uitvoeren, zullen ook de handen van de huidige Belgische regering De Croo met bloed besmeurd zijn.

Moshen Rezaei

Waarom de Asadi wet een schande voor ons land is