Overal waar de meisjes zijn is het bal. En de verkiezingscampagne is er zeker niet saai. Integendeel, vrouwelijke Waalse en Franstalige Brusselse kandidaten voor de gemeenteraadsverkiezingen zorgen voor een nieuwe dimensie. Al is het, voor alle duidelijkheid, een goede zaak dat er vandaag evenveel dochters van Eva op de lijsten staan als zonen van Adam.

Feit is wel dat de sfeer verandert wanneer sommige partijen meer kiezen voor pin-upachtige, bekende meisjes van op televisie of uit de ‘boekskes’ dan voor klassieke, erudiete dames. Zelfs als die een zeer goed doctoraat geschreven hebben.

Vervangen door een ster

De Taton-saga in Bergen heeft natuurlijk veel inkt doen vloeien. Zoals enkele jaren geleden de kandidatuur van PS-ster Laurette Onkelinx in Schaarbeek, hoewel ze het bed deelde met advocaat Marc Uyttendaele in Lasne, waar er meer sportwagens rondrijden dan bakfietsen. Lasne, waar ook Julie Taton écht woont.

Het is niet de Miss Mons geworden, ook niet de Miss Belgique van gisteren of eergisteren, maar ene Nora Arras, zeer bekend op Télé MB, de lokale televisie

Met de gekende gevolgen: Taton kon geen kandidaat meer zijn in Bergen. Tussen haakjes: de keuze van de voorzitter van de Mouvement Réformateur (MR) kwam niet uit de lucht gevallen. Op 9 juni werd Taton verkozen als federale volksvertegenwoordigster in de kieskring Henegouwen.

Niet alleen vanwege haar outfit en haar mooie blauwe ogen, maar ook omdat ze zich wil inzetten in soms moeilijke dossiers rond sommige kinderziekten. Een werkelijkheid die ze ook moet beleven in haar private sfeer…

Bouchez heeft haar dus moeten vervangen in Doudou City. Bingo! Het is niet de Miss Mons geworden, ook niet de Miss Belgique van gisteren of eergisteren, maar ene Nora Arras, zeer bekend op Télé MB, de lokale televisie.

Waalse schijnwerpers

Twee andere dames-kandidaten verschenen voor gelijkaardige feiten ook onder de Waalse schijnwerpers: de socialistische regionale ex-minister Christie Morreale en Natacha Blanchart, dochter van de overleden PS-burgemeester van Thuin.

De eerste heeft Esneux verlaten voor Luik, terwijl de andere tot nu toe niet in Thuin maar in Gerpinnes actief was. Morreale verdedigde zich door uit te leggen dat ze over een Luiks appartement beschikte en dat haar compagnon in Esneux zou blijven. Terwijl Blanchart gewoon uitlegde dat ze terug thuis was. Se non è vero, è ben trovato.

Nog een kandidate

En dan de kers op de verkiezingstaart. Sinds enkele dagen wordt in de Franstalige media gesproken van nog een andere PS-kandidate uit La Louvière: Angélique Lewillon.

Een heel actieve madam want ze werkt er voor het plaatselijke OCMW. Maar ze heeft er ook een restaurant, en daarnaast nog mandaten in twee ondernemingen. Veel werk, inderdaad. En het een is soms moeilijk te rijmen met het andere, zegt ook het personeel van de CPAS. Maar volgens de socialistische burgemeester van La Louvière is dat allemaal wettelijk.

Stoute macho’s

Tot nader order hebben deze verschillende zaken geen collaterale onaangename gevolgen. Hun affiches worden bijvoorbeeld niet systematisch gevandaliseerd, of voorzien van vrouwonvriendelijke op- en aanmerkingen. Een treurig, tot nu toe vooral Brussels fenomeen.

Onder andere in Vorst waar de vrouwelijke kandidaat-burgemeester, Séverine de Laveleye van Ecolo-Groen, systematisch het doelwit is van stoute machomilitanten van andere partijen. Al is er een en ander allicht te verklaren: de Laveleye moet er een vrouwelijke burgemeester van autochtone afkomst opvolgen.

Affiche in de kerk

Er is nog. In de zeer serieuze Brusselse gemeente Ukkel. Vorige week was er daar in Sint-Job de traditionele jaarmarkt – de ‘joermet’. Die trok natuurlijk ook veel verkiezingskandidaten aan. Grote verrassing voor de leden van een oppositielijst: in de parochiekerk zagen ze een affiche hangen van een kandidaat van de lijst van de liberale burgemeester Boris Dillies.

De kandidaat in kwestie wees erop dat hij zelf niet aan de basis lag van zijn ongewilde aanwezigheid in het ‘Huis van de Heer’.

Een nog meer onverwachte aanwezigheid van een affiche was er in het gemeentelijk zwembad van Longchamp. Deze keer niet op een berichtenbord in de kerk, maar wel in de toiletten van het sportcentrum. Je moet maar durven natuurlijk…

Natacha Blanchart

Rare madammen