Ook de voorbije week werden veel vragen gesteld — en waren er ook vragen die te weinig of helemaal niet gesteld werden. Aan het begin van de nieuwe week kunnen er misschien nog enkele vragen opgeworpen worden. Zoals:

Hoeveel doden worden veroorzaakt door open grenzen?

(Aan de Europese landen, die veel te lang vastgehouden hebben aan het ideologische dogma van open grenzen. Als de geschiedenis van het coronavirus geschreven wordt, dan zal blijken dat tijdig gesloten grenzen een van de beste manieren zijn om verspreiding te vermijden.)

Hoe hypocriet was de verontwaardiging over de lockdown-feestjes?

(Aan de politici die met de vinger zwaaiden naar burgers die een feestje bouwden op de laatste avond voor de (halve) lockdown. Natuurlijk waren die feestjes stupide, maar het zijn wel de politici die het virus wekenlang onderschat hebben en die zelfs nu alleen maar halve maatregelen nemen. Wie heeft er straks het meeste doden op het geweten?)

Wanneer wordt de ‘Green Deal’ een ‘Health Deal’?

(Aan de Europese Commissie, die vele miljarden veil had voor haar ‘Green Deal’. Sinds de coronacrisis hoor je de klimaatactivisten niet meer — en dat is terecht. Het Europese (herstel)beleid zal de komende jaren een nieuwe focus nodig hebben: lokale economie, betaalbare energie, betere gezondheidszorg. Na corona moet het eens uit zijn met de luchtkastelen: we hebben blijkbaar niet eens sterke fundamenten.)

Hoe bleef de rechtsstaat overeind voor 1976?

(Aan Ecolo-covoorzitter Jean-Marc Nollet, die eist dat Zakia Khattabi alsnog benoemd wordt in het Grondwettelijk Hof. ‘Dit gaat over het functioneren van onze instellingen. Het kan diepe instabiliteit veroorzaken. Het zou het Grondwettelijk Hof en de rechtsstaat in gevaar brengen’. Blijkbaar is mevrouw Khattabi een cruciale pijler van ons hele systeem. Je vraagt je dus af hoe de rechtsstaat ooit kon functioneren voor dat groene wonder het levenslicht zag in 1976…)

Hoe weer je commercialisering als je zelf commercialiseert?

(Aan de organisatie van de Belgian Pride, die de holebi-optocht wil ‘zuiveren van commerciële recuperatie en politieke blabla’. De organisatie gaat bedrijven en partijen die willen deelnemen vooraf laten doorlichten door een bevriende vzw. Voor deze ‘inclusiescan’ moet je tussen de 1.250 en 2.500 euro neertellen. Daar komt later nog een entreegeld bovenop. De Belgian Pride wil niets meer zijn dan een onderonsje van linkse gelijkgezinden. Waar ze zelf iets aan verdienen.)

Wanneer wou u op pensioen gaan?

(Aan Joachim Coens, die uitlegt waarom hij koos voor een baan bij CD&V: ‘Ik had rustig CEO van de Haven van Zeebrugge kunnen blijven tot aan mijn pensioen, maar het slechte verkiezingsresultaat van CD&V maakte me onrustig’. Dat is niet helemaal waar. De fusie tussen de havens van Antwerpen en Zeebrugge komt steeds dichterbij. Antwerpen zal Zeebrugge bij die operatie opslokken. Coens — die pas 53 is — zou zijn pensioen dus nooit gehaald hebben als havenbaas. Hij zag de tekens aan de wand en zocht een elegante carriereswitch — meer is het soms niet.)

Welke twintigers stellen abortus ter discussie?

(Aan De Morgen, waar ze uitpakten met een opvallende kop: ‘Abortus staat fel ter discussie bij twintigers’. In het interview lees je dan: ‘Jonge moslima’s zijn geloviger dan de generatie van mijn grootouders ooit was. Ik vind dat zeer beangstigend. Al onze verworvenheden stellen zij ter discussie’. De krant wekt met de kop in de papieren krant de indruk dat er onder twintigers breed verzet is tegen abortus, maar de geïnterviewde leek toch vooral op één bepaald deel van de twintigers te doelen…)

Wat als blanke Vlamingen zich zouden opsluiten in ‘zelforganisaties’?
(Aan geadopteerde Vlaming Nyiragasigwa Hens, die begrip heeft voor clubs waar blanken niet welkom zijn: ‘Als zwarte mensen ruimtes willen creëren die enkel voor de eigen gemeenschap bedoeld zijn, vind ik dat een logisch gevolg van de koloniale geschiedenis. Anders dan een vorm van segregatie zie ik het eerder als een vorm van zelforganisatie’. Beeld u even in dat blanke Vlamingen zich verenigen in clubs waar zwarte Vlamingen niet welkom zijn — bijvoorbeeld omdat blanke Vlamingen ook niet voortdurend verweten willen worden voor racist. Zou de verontwaardiging ooit ophouden?)

Wie ergert er zich nu aan goede raad?
(Aan columniste Julie Cafmeyer, die zich ergert aan een bord dat zwangere vrouwen verbiedt om alcohol te drinken: ‘Het is stresserend dat je als vrouw van hoger af moet horen wat wel en niet is toegestaan. Die constante betutteling. Geen bord voor de gehele mensheid. Nee, een bord voor de vrouw’. Zonder een spat ironie. Zou Cafmeyer zich ook ergeren aan de ‘betuttelende’ boodschap ‘roken is dodelijk’ op pakjes sigaretten? Of is zij gewoon de vleesgeworden karikatuur van hedendaags feminisme: alles is een aanval, niets is nog normaal.)

Wie heeft hier nog een beetje Vitamine C?

(Aan iedereen die misschien een voorraadje levensmiddelen heeft opgebouwd. Wie — bijvoorbeeld voor een onnozel vragenrubriekje — massa’s mainstream media consumeert, stelt nu vast hopeloos onvoorbereid te zijn.)

Zit u zelf ook nog met vragen? Blijf er niet mee zitten. Stel ze hardop in een reactie op dit stuk.

Nyiragasigwa Hens

Vergeten vragen van de voorbije week (89)