Afgelopen maandag was er een persconferentie van Paris Saint-Germain, dankzij eigenaar Qatar de rijkste en meest succesvolle voetbalclub van Frankrijk. Sterspeler Kylian Mbappé en trainer Christophe Galtier waren aangeschoven en de sfeer was prima, tot Galtier een grapje maakte…

Dat gebeurde toen iemand vroeg waarom de club in een privéjet naar Nantes zou gaan voor een wedstrijd. Die stad is vanuit Parijs per luxueuze hogesnelheidstrein binnen twee uur bereikbaar – een soort officieuze grens waaronder je niet met goed fatsoen een vliegtuig kan nemen. Laat staan een privéjet. De Franse Groenen willen binnenlandse vluchten overigens helemaal verbieden.

De populairste Franse voetballer, goaltjesdief Mbappé, is een goedmoedige kerel die te pas en te onpas uit de kast wordt getrokken om goede doelen te steunen. Hij keek de journalist met ongeloof aan. Verstond ik dit goed? zag je hem denken. Trainer Galtier maakte er een grapje van: ‘We hebben het met de directie opgenomen en de volgende keer gaan we naar de wedstrijd in een zeilwagen.’

Toen Mbappé dat hoorde, kreeg hij de slappe lach.

(Tekst gaat verder onder de video)

<br />

Grote morele verontwaardiging

In de politiek werd niet gelachen, daar waren de rapen gaar na deze kwinkslag. Groene politici in Frankrijk zijn uitgesproken moraalridders en lijken fanatieker dan elders. Vandaar dat ze ook wel ‘Groene Ayatollahs’ worden genoemd of zelfs de ‘Groene Khmer’.Iedere hooggeplaatste milieufanaat sprak er schande van, tot aan burgemeester Hidalgo van Parijs en premier Elisabeth Borne toe. Laatstgenoemde bitste: ‘Het wordt tijd dat ook profvoetballers zich realiseren dat er een klimaatcrisis gaande is.’

Benoît Payan, burgemeester van Marseille, drukte zich krasser uit tegen Galtier: ‘Met uw minachting spuugt u ons vol in het gezicht. U bent pathetisch en triest. Het is óók de planeet van uw kinderen die in brand staat.’

WK in Qatar

Enkele groene politici maakten van de gelegenheid gebruik het aanstaande wereldkampioenschap in Qatar erbij te halen. Zoals Sandrine Rousseau, sinds de laatste verkiezingen parlementslid voor de Groenen en eerder op een haar na de groene kandidaat voor de presidentsverkiezingen. Zij vroeg zich hardop af of Mbappé en Galtier ook zo hard konden lachen om de naar schatting 6500 grotendeels Aziatische arbeiders die het leven lieten bij de bouw van stadions voor het WK. Niet onterecht, al staat het feit dat deze stadions zijn uitgerust met energie slurpende airconditioning beduidend hoger op haar groene prioriteitenlijst.

wiki

Sandrine Rousseau

De wind was nog maar net gaan liggen in andere media affaires rond Sandrine Rousseau. Zoals de drukte die de zogenaamde groene feministe maakte over het ‘androcene’. Rousseau beschrijft een gruwelijke wereld waarin blanke heteroseksuele mannen alles en iedereen meedogenloos onderdrukken. Ze schreef onder meer een pamflet, genaamd ‘Voorbij het Androgeen’. Daarin wordt alle ellende op de wereld bij deze groep gelegd – met name de milieuproblemen. Vooral de man achter de barbecue heeft het gedaan. Die barbecue met vlees – vade retro Satana – is ‘een symbool van viriliteit’ en zou de verwarming van het klimaat opjagen. Voor wie daaraan mocht twijfelen: volgens Rousseau ‘laten alle studies zien dat ik gelijk heb’…

Twitterparodie

De meeste Fransen konden hier nog wel om lachen, maar om de tweede affaire stukken minder. Die ging om een parodie op Rousseaus Twitteraccount (@sandruisseau), genaamd Sardine Ruisseau (@SardineRuisso): iets als ‘sardientje in een stroompje’. Met een typisch Frans gebrek aan humor neemt die account Rousseau op de hak. Bijvoorbeeld met een zouteloze tweet over hoe jammer het is dat Koningin Elisabeth nu wordt opgevolgd door een man. Toch kreeg de parodie-account op een gegeven moment meer volgers dan Rousseaus echte account.

De groen feministische politica kon dat niet uitstaan. Ze vond dat ze ‘vernederd werd’, sprak over ‘cyber-intimidatie’, en begon een actie om de parodie-account te laten sluiten. Waarmee ze weer eens bewees totaal ongeschikt te zijn voor de politiek. Na een telefoontje met de directeur van Twitter in Frankrijk kreeg ze ook nog haar zin. En dat terwijl de tweets van de parodie-account totaal onschuldig waren.

De even extreemlinkse als extreem zelfgenoegzame afgevaardigde Rousseau had met haar optreden onverhoeds een gevoelige snaar geraakt bij veel Fransen, die anders nooit gehoord zouden hebben van die hele parodie-account. Censuur van parodie is sinds de massamoord op de redactie van Charlie Hebdo een extra heikel onderwerp geworden. Behalve het extreemlinkse contingent dat de aanslag ‘best begrijpelijk’ vond, moeten de meeste Fransen er niks van hebben. Er kwam veel protest en Rousseau werd in discussies keer op keer in het nauw gebracht. De parodie-account was binnen een maand weer in ere hersteld.

Voetbalaffaires

Voor iemand mocht denken dat vergeleken bij dit soort politici Franse profvoetballers toffe peren zijn, graag even aandacht voor een andere zaak die de afgelopen weken speelde.

Wie herinnert zich nog de ‘seks-tape affaire’, waarbij verschillende spelers van het Franse nationale elftal betrokken waren. Middenvelder Mathieu Valbuena had zichzelf gefilmd in actie met deze of gene vrouw – niet zijn eigen in ieder geval. Daarna had hij zijn mobieltje naar een reparateur gebracht. Die ontdekte het filmpje en klopte aan bij Karim Benzema, een bekende Franse spits, met het doel er een slaatje uit te slaan. Benzema en een andere voetballer schenen geprobeerd te hebben hun ploeggenoot met de seks-tape te chanteren – een rel die de Fransen jarenlang bezighield.

Een Afrikaanse tovenaar

Inmiddels speelt er weer zo’n soort zaak, ditmaal rond Paul Pogba, geboren in Frankrijk met ouders uit Guinée, en speler bij Italiaanse kampioen Juventus. Deze Pogba zou een marabout hebben ingehuurd – een Afrikaanse tovenaar, om eerdergenoemde spits Kylian Mbappé een kwaal te bezorgen, of tenminste anderszins slecht te laten spelen. Pogba heeft dat inmiddels toegegeven, al zegt hij de marabout te hebben betaald voor een ‘goed doel’, en niet om Mbappé te beheksen. De zaak kwam aan het rollen door onenigheid in de familie Pogba.

Bijgestaan door zijn moeder sleepte de middenvelder deze zomer twee broers voor de rechter omdat ze hem grote sommen geld afhandig hadden proberen te maken. Dat deden ze door te dreigen met geweld, en met bekendmaking van Pauls geheimen, zoals het contact met de marabout in Guinée. Dat laatste dreigement hebben ze blijkbaar uitgevoerd… De trainer van het Franse elftal, Didier Deschamps, besloot inmiddels Pogba niet te selecteren voor Qatar. Dat is zowel een klap voor Frankrijk als voor Pogba, maar Deschamps is bang dat hij teveel onrust in de ploeg zal brengen.

Krankzinnige agenda

Terug naar afgevaardigde Sandrine Rousseau. Zij lijkt voor de toekomst van Frankrijk aanzienlijk gevaarlijker dan een stel over het paard getilde voetballers. Haar politieke agenda valt niet meer extreem noemen, maar ronduit krankzinnig. Neem het voorstel om zoveel mogelijk Afghaanse vluchtelingen in Frankrijk op te nemen. Waarom? Mochten er terroristen tussen zitten, kun je die zo beter in de gaten houden, aldus Rousseau.

Of anders het wetsvoorstel waar ze aan zegt te werken, om ‘het tekortschieten van één van de partners in huishoudelijke taken’ strafbaar te stellen. U leest het goed. Rousseau debiteert aan de lopende band enormiteiten maar het grootste probleem is dat ze door zoveel mensen en media serieus wordt genomen. Misschien omdat ze in het dagelijks leven ook nog eens vicevoorzitter is van de Universiteit van Lille. Een vrij grote universiteit met – nu nog – een goede naam.

Wie afgelopen weken al dit soort nieuws volgde op de Franse nieuwszenders, zou makkelijk kunnen denken dat het land in een parallel universum terecht is gekomen: een soort zwart gat. Of is het een groen gat?

Paul Pogba

Wordt Frankrijk in een Groen Gat gezogen?

Wat te onthouden van het weekeinde? De grote jongens zijn terug

Mbappé, nieuwe koning van het voetbal