Wie naar een transvrouw — een man die zich identificeert als vrouw— verwijst als man, steekt de oostgrens liever even niet over. In Duitsland leidt die uitspraak immers tot een onvrijwillige afspraak met de rechterlijke macht.

Een deelstatelijke rechtbank van Frankfurt haalde een aflevering van de podcast Hoss & Hopf van het internet. Die beslissing viel nadat een transvrouw en -activist de presentatoren voor de rechter had gesleept omdat ze hem een ‘man’ hadden genoemd. Ook hadden ze naar de activist in kwestie verwezen met mannelijke voornaamwoorden.

Censuur

De Duitse rechter gebood dat de aflevering uit hun online archief verwijderd moest worden en verbood hen deze ooit opnieuw te publiceren. De rechtbank verbood de twee presentatoren, Kiarash Hossainpour en Philip Hopf, ook om in toekomstige discussies naar Holstein te verwijzen als een man of met mannelijke voornaamwoorden.

Tijdens de inmiddels verwijderde aflevering bespraken Hossainpour en Hopf het meest recente juridisch wapenfeit van Laura — hiervoor Nicolas — Holstein. Holstein klaagde de eigenaar van een vrouwenfitness aan omdat die hem niet toeliet tot de faciliteiten.

De sportschool verloor de zaak van Holstein, gesteund door de federale antidiscriminatiecommissie, en werd opgedragen om hem 1.000 euro schadevergoeding te betalen. Holstein ís een vrouw, en daarmee was de kous af.

Buitengewone urgentie

De rechterlijke censuur wordt manu militari afgedwongen. Voor elke inbreuk riskeren Hoss en Hopf een boete van 250.000 euro. Kan die boete niet geïnd worden, dan worden ze voor maximaal drie jaar opgesloten.

Kiarash Hossainpour (‘Hoss’) deelde de beslissing van de rechtbank op zijn X-account. Hij merkte op dat gebruik werd gemaakt van de procedure van ‘buitengewone urgentie’, waarbij beide podcasters zich mondeling niet mochten verweren: ‘Het is opvallend dat de rechtbank in deze zaak een “buitengewone urgentie” ontwaarde. Dat het gebruik van biologisch correcte termen een gevaar vertegenwoordigde dat onmiddellijk behandeld moest worden.’

De uitspraak van de Duitse rechtbank is opmerkelijk, maar niet verrassend. Over de hele wereld beteugelen ‘antidiscriminatiewetten’ wat je nog kan zeggen zonder in de problemen te geraken

Hossainpour vervolgt: ‘In Duitsland kan een biologische man die wettelijk als vrouw wordt beschouwd, niet langer een man worden genoemd. Dit is een mening die de rechtbank classificeert als een schending van persoonlijke rechten en zelfs als een aanval op de menselijke waardigheid. (…) De vragen die rijzen zijn even explosief als ongemakkelijk: hoe moet een samenleving functioneren wanneer biologische realiteiten en juridische ficties zo flagrant met elkaar in tegenspraak zijn?’

Strafbare logica

De uitspraak van de Duitse rechtbank is opmerkelijk, maar niet verrassend. Over de hele wereld beteugelen ‘antidiscriminatiewetten’ wat je nog kan zeggen zonder in de problemen te geraken. De voorbeelden zijn zo talrijk, dat de verleiding bestaat om ook deze casus onder te brengen in de categorie ‘vrije meningsuiting’. Dat zou een vergissing zijn.

Het rechterlijk verbod om een man een man te noemen, is immers niet alleen een inperking van de vrije mening(suiting), maar ook een inbreuk op de logica — een hoofdzonde voor juristen. Wie beweert dat een vrouw eenieder is die zich identificeert als ‘vrouw’, bezondigt zich aan een cirkelredenering*.

Met zijn vonnis verplicht de Duitse rechter een logische denkfout en bestraft hij de verwerping ervan. Liegen wordt zo verplicht, de waarheid vertellen verboden. Wie (en wat) volgt?

___

* Toemaatje. Opmerkelijk aan het transdebat, is de toewijding van verstandige mensen om de logische principes die men anders aanvaardt, passioneel te verwerpen. Wie, bijvoorbeeld, gevraagd zou worden om een stoel te beschrijven en zou zeggen dat ‘een stoel alles is wat een stoel is’, wordt vreemd bekeken. Voor de premisse van de transbeweging, namelijk dat een ‘vrouw’/’man’ gedefinieerd wordt als eenieder die zich identificeert als ‘vrouw’/’man’, geldt dat blijkbaar niet.

Philip Hopf

Genderideologie in Duitsland: censuur en boetes