Samen winnen: dat is het motto van Jumbo-Visma, de ploeg van Wout van Aert. Tijdens de eerste twee dagen van de Tour de France is het net datgene wat ze hebben nagelaten. Het is opnieuw naar de Tour getrokken om met Vingegaard het klassement te winnen en met Van Aert voor ritzeges te gaan. Vorig jaar lukte dat wonderwel en vielen alle puzzelstukjes op de juiste plaats, met geel voor de Deen en groen voor WVA. Dit jaar lijken die twee doelen heel wat moeilijker met mekaar te verzoenen.

Een deel van de verklaring is te vinden in het parcours van de eerste dagen. Voor de Grand Départ heeft de ASO gekozen voor het Baskenland, waar geen meter echt vlak is. Dikke pluim voor Wout van Aert dat hij telkens als één van de weinigen uit zijn gewichtsklasse de schade kan beperken ten opzichte van de klimmers. Het maakt ook dat op de beklimmingen Pogačar en Vingegaard, de twee superfavorieten voor de eindzege, meteen doortrekken. Spektakel vanaf dag 1: de wielerfan kan zijn pret niet op.

Vingegaard houdt benen stil

Nu ja, het is vooral Pogačar die doortrekt. Vingegaard volgt en houdt dan de benen stil. Dat is ook de verdediging van de titelverdediger: door niet mee te koersen met zijn rivaal, geeft hij Wout van Aert de kans om terug te keren en te strijden voor de ritzeges. Dat klopt, maar het is toch ook vooral uit eigen belang dat hij dat doet. Anders zou de explosievere Pogačar Vingegaard een nog veel groter verschil in bonificatieseconden aansmeren dan nu al het geval is.

Waar moet Vingegaard zich nu eigenlijk tegen verdedigen? Tegen de theorie dat hij geen enkele pedaalslag geeft om ploegmaat Van Aert aan een overwinning te helpen. Het absolute hoofddoel van het team is om met Vingegaard het geel te veroveren, daar bestaat niet de minste twijfel over. Al zou die de Tour natuurlijk niet verliezen omdat hij eens honderd meter op kop rijdt voor Van Aert. Tenslotte heeft die laatste al zoveel gegeven voor de ploeg.

In een tijdrit kan het wél

Overwinningen in geschenkverpakking weggeven aan Laporte, bergop de rivalen van Vingegaard doen kraken in de Tour van 2022: het staat allemaal op het palmares van Van Aert. Daar mag wel iets voor teruggedaan worden. Toegegeven: Vingegaard hield zich vorig jaar in de Tour tijdens de laatste tijdrit wel in naar het einde opdat Van Aert zou kunnen winnen. In een etappe in lijn blijkt het veel minder evident om een geste te doen. Zo zat Jumbo-Visma twee keer met vier vooraan in de finale, maar was het rendement bijna niets.

Die vier, dat zijn Van Aert, Benoot, Kelderman en Vingegaard. Benoot en Kelderman rijden zich in het zweet voor Van Aert. Al is het vreemd dat bij de uitval van Lafay in rit twee Kelderman achterom keek en Benoot niet meer vooraan zat. Het was dan al verloren. Een woedende Wout gooide zijn drinkbus weg. Die dag was het meest frappante voorbeeld van een gemiste kans, nog meer dan de door Adam Yates gewonnen openingsetappe.

Sprookje voor familie Yates

Die versloeg zijn tweelingbroer Simon (wat een verhaal!) voor ritwinst en geel. Omdat het slechts voor plek 3 was, kon Van Aert het niet opbrengen nog te sprinten. Al is het de vraag of hij die dag Pogačar had aangekund in de spurt. Het is nog maar de start van de Tour, maar aan commotie geen gebrek. Dit wielercircus zal het grootste deel van de aandacht blijven opslorpen.

U wist het of u wist het niet, maar ondertussen koersen ze ook elders nog. Ackermann won rit één in de Ronde van Oostenrijk, Van Vleuten en Wiebes wonnen de eerste etappes in de Giro Donne. Schurter en Pieterse wonnen de wereldbeker mountainbike in Val di Sole.

Vreugde en verdriet

Het neerzetten van een record, het veroveren van een medaille en het behalen van olympische tickets: deze knappe prestaties vormen slechts een deeltje van wat er in de sportwereld nog allemaal gebeurd is. Wat het meest beroerde, was het verdriet in de motorsport.

Motorsport: Jago Geerts won in de MX2 de GP van Lombok in Indonesië. In de F1 won Verstappen de Grand Prix van Oostenrijk. Toch is Nederland in diepe rouw, na de dodelijke crashes van autocoureur Dilano van’t Hoff (18) en motorrijder Joey den Besten (30). Opnieuw een klap voor de sportwereld in zijn geheel, na het recente overlijden van wielrenner Mäder. BMW won de 24 uur van Spa-Francorchamps. Vanthoor werd voor Porsche vierde.
Atletiek: Hanne Claes legde in Zwitserland de 400 meter horden af in 54″33, goed voor een nationaal record en een olympisch ticket. Na de Diamond League in Stockholm konden vooral Thomas Carmoy (tweede in het hoogspringen) en Dylan Borlée (tweede op de 400 meter) terugblikken op knappe resultaten. Nog in het hoogspringen werd Thiam achtste bij de dames. Broeders werd vierde bij de mannen in het polsstokspringen.
Boksen: Derieuw plaatst zich op de Europese Spelen als eerste boksster ooit uit ons land voor de Olympische Spelen in de categorie tot 66 kilogram. Haar droomweek eindigde met een verloren finale.
Volleybal: de Yellow Tigers verloren na de heenmatch in de halve finales van de European Golden League (3-2) ook de terugmatch tegen Zweden (0-3).
Tennis: Wickmayer, Minnen en Coppejans plaatsten zich via de kwalificaties voor de hoofdtabel op Wimbledon.
Hockey: zowel de Red Panthers (0-2) als de Red Lions (1-6) legden in de Pro League de duimen tegen Nederland. De Red Lions vermorzelden wel Spanje met 7-2 en de Red Panthers klopten de Verenigde Staten met 4-0.
Paardensport: Philippaerts werd zesde in de GP van Aken.
Basketbal: in het 3X3 strandde Antwerp in de WT-manche in Marseille in de kwartfinales, na 18-21-verlies tegen Ub. In de groepsfase versloeg Antwerp Haarlem (22-16) en Dusseldorf (22-13).
Golf: Adrien Dumont de Chassart werd achtste op het Memorial Health Championship. Thomas Pieters werd achttiende op het LIV-toernooi in het Spaanse Valderrama.
Darts: Van den Bergh won op de European Darts Matchplay in Trier met 6-3 van Pietreczko, maar kreeg in de achtste finales een 6-0 om de oren van Van Duijvenbode.

Pieterse

Conclusie na de sportweek: meteen ophef na gemiste kansen Van Aert in Tour-begin