Emmanuel Macron heeft het zwaar te verduren in moslimlanden met de verklaringen die hij heeft afgelegd over immigratie en terrorisme, en over de samenhang tussen beide. Maar in Frankrijk zelf lijkt hij een goede beurt te maken.

Christine Kelly van CNews, de snelst groeiende nieuwszender in Frankrijk, vroeg aan Éric Zemmour wat de president kon bewogen hebben tot wat zij noemde ‘une première’ uit de mond van een Franse president:

(audio en transcriptie hier)

Zemmour: Waarom hij dat zegt? Heel eenvoudig omdat hij bepaalde zaken begrepen heeft. Hij heeft begrepen dat het afschaffen van de nationale grenzen een dodelijk gevaar is geworden voor de veiligheid van de Fransen. De Tunesiër die de Italiaanse grens is overgestoken en die in een kerk in Nice mensen heeft afgemaakt…

Kelly: Bij Charlie Hebdo een Pakistaan…

Zemmour: Precies. Hij heeft begrepen dat er tussen immigratie en terrorisme een verband bestaat, en hij heeft begrepen dat het een tragische vergissing was de nationale grenzen af te schaffen en ze naar het buitenland te verplaatsen. Want zowel het ene als het andere hebben we gewoon gedaan. De nationale grenzen hebben we afgeschaft, maar de buitengrenzen van de EU hebben we niet echt versterkt, en de migranten arriveren in Lampedusa of elders.

Dus in elk geval was het een catastrofe als gevolg van een slechte keuze, een slechte ideologie. En wat meer is: doordat men in de boosheid volhardde, en al verheug ik mij over de boodschap van de president, ik kan toch niet om de vaststelling heen dat hij een afvallige is van zijn eigen religie, te weten de religie van de open grenzen. Laatst legde hij ons nog uit, bij het begin van de epidemie, dat het virus geen paspoort had. Hij weigerde toen nog de grenzen te sluiten om de bevolking tegen het virus te beschermen. En u herinnert zich hoe hij in 2017 bij de presidentsverkiezing campagne voerde voor een Europa zonder grenzen enzovoort, voor een wereld zonder grenzen, en voor heel die ideologie van de open grenzen die we nu al decennia ondergaan.

Het geweer van schouder veranderd

Macron bevindt zich bepaald in de situatie waarop de beroemde formule slaat: Fiere Sicamber, aanbid wat je hebt verbrand, en verbrand wat je hebt aanbeden.* Het is waarlijk zijn weg naar Damascus,** dat presidentschap. Hij verloochent beetje bij beetje alles waarin hij heeft geloofd. We weten nog hoe hij na de epidemie sprak over industrieel colbertisme &c.,*** over de terugkeer van de nationale Staat, over herlokaliseren van de economie. Dat wat de economie betreft, en nu verloochent hij zijn liberale overtuiging waar het om migratie gaat, in de zin van het vrij verkeer van personen &c.

Hij verloochent werkelijk alles wat hij altijd heeft geloofd, en wat hij ons bij de presidentiële campagne heeft voorgehouden. En hij hangt nu de stellingen aan van diegenen die hij heeft gehoond, belachelijk gemaakt en beledigd.
Een toch wel een indrukwekkende tocht naar Damascus voor een President van de Republiek, maar nogmaals: ik kan mij er enkel over verheugen.

Ja, waarom doet hij dat? Ten eerste omdat de realiteit hem op de hielen zit. Het is eenvoudig dit: de realiteit brengt hem terug tot een wrede blik op de gemeenschappen. Maar zijn probleem zal zijn, denk ik, om heel zijn dichte entourage daarvan te overtuigen.

Of zijn het maar praatjes?

Ik las net nog een verklaring van minister Le Drian.**** Die zegt ons: Jaja, de grenscontroles moeten hersteld worden, jaja. Bon. En dan in één adem voegt hij toe: maar tussen terrorisme en immigratie is er geen verband want overal zijn er terroristen.

Bedoeld is in Afrika enzovoort. Je bent geneigd hem te zeggen: Je vergist je! in Hongarije is er geen terrorisme, in Polen is er geen terrorisme, in Japan is er geen terrorisme. Overal waar landen immigratie weigeren, meer bepaald de immigratie van Arabieren en moslims, is er geen terrorisme!
Dat is dus vals, ziet u, dat argument is vals. Alleen heeft Macron een regering die op hem lijkt, en die zoals hij gelooft in het heil van het wegvallen van grenzen, het vrije verkeer van mensen &c. Hij heeft ook een meerderheid die dat gelooft, die gelooft dat het wegvallen van grenzen de wederkomst van Christus op aarde zal brengen.*****

Ik denk dus dat hij wel verklaringen aflegt, waarover ik me verheug, die mij en velen voldoening schenken. Men zegt dan: hij heeft het eindelijk door! Maar helaas denk ik dat het bij verklaringen blijft.

–––––––––––––––

* Gregorius van Tours (~540-~594) legde, een eeuw na de feiten, in zijn ‘Geschiedenis van de Franken’ (Historia Francorum II,31), volgende woorden in de mond van Remigius, bisschop van Reims toen die Clovis doopte: “Mitis depona colla, Sigamber; adora quod incendisti, incende quod adorasti.” Sigamber is een naam van Clovis. Het Frankische Rijk was niet langer Ariaans, en daarom is Frankrijk ‘de oudste dochter van de Kerk’.
** Verwijst naar de plotse bekering van Paulus: Handelingen 9:3 En als hij reisde, is het geschied, dat hij nabij Damaskus kwam, en hem omscheen snellijk een licht van den hemel; 4 En ter aarde gevallen zijnde, hoorde hij een stem, die tot hem zeide: Saul, Saul! wat vervolgt gij Mij?
*** Jean-Baptiste Colbert (1619 -1683). Zijn naam is verbonden met het mercantilisme: er kwamen invoerrechten om de Franse nijverheid te beschermen.
**** Deze minister Jean-Yves Le Drian (van Buitenlandse Zaken) is niet bijzonder voorzichtig. Toen Barbara Pompili pas was benoemd als minister van Ecologische Transitie stuurde hij per vergissing een sms’je naar Ségolène Royal: «Pompili très bien, c’est quand même mieux que l’autre folle de Ségo». De goede man dacht hij het naar Macron had gestuurd. (Le Canard Enchaîné)
***** Zemmour gebruikt graag religieuze termen, en hier is dat ‘Parousie’, een begrip dat het blijkbaar zonder uitleg kan stellen op een populaire Franse nieuwszender.

Remigius van Reims

Macron snellijk door een licht omgeven