Inclusiever, dat moeten de Boy Scouts of America (BSA) worden. CEO Roger Krone, die naar eigen zeggen ervan zijn missie maakte om de ‘barrières voor BSA-lidmaatschap weg te nemen’ liet optekenen dat ‘iedereen’ zich moet kunnen aansluiten bij zijn organisatie zonder zijn ‘authentieke zelf’ op te geven. Daarom kondigde de 67-jarige opperscout trots aan dat de Boy Scouts of America vanaf 2025 iedere verwijzing naar het man-zijn laten vallen. ‘Scouting America’ wordt de nieuwe naam.

Wanneer gesproken wordt over de spreekwoordelijke hoekstenen van de Amerikaanse samenleving, passeren een vijftal organisaties of ‘instituten’ de revue. Het gezin wordt doorgaans eerst vermeld, gevolgd door de kerk, de school, de werkplaats en het ‘middenveld’.

Civil Society

In de Verenigde Staten wordt de term ‘civil society’ (de beste vertaling voor ‘maatschappelijk middenveld’) gebruikt om te verwijzen naar wereldlijke privé-initiatieven. Goede doelen zijn een goed voorbeeld. Ook denktanks, vakbonden, studentenverenigingen en jeugdbewegingen zijn civic organizations.

In Vlaanderen zijn de KSJ-KSA en de chiro als organisatie nominaal katholiek, al verlangen ze niet dat hun leden dat ook zijn. De Scouts werden ook opgericht als een katholieke vereniging, maar lieten in 2006 elke confessionele schijn varen en veranderden hun naam van het Vlaams Verbond van Katholieke Scouts en Meisjesgidsen naar Scouts en Gidsen Vlaanderen.

Boy Scouts of America

Betekent dit dat jeugdbewegingen geen enkel denkkader of waardenpatroon promoten? Neen, al was het maar omdat zelfs de promotie van ‘niets’ een promotie van ‘iets’ is.

De Boy Scouts of America hadden lange tijd, zeker tot en met het begin van deze eeuw, een duidelijk programma: jongens opleiden tot zelfredzame, patriottistische en christelijke mannen. De Scouts ademden het republikeinse ideaal van de Amerikaanse man uit: hardwerkend, gezin-stichtend, vaderlandlievend en godvrezend. De leiders van de Scouts — volwassen ex-Scouts, vaak met enig maatschappelijk aanzien — hadden een duidelijk idee over het gewenste resultaat van de BSA-boodschap, -code en -activiteiten.

Exclusief

Eén en ander betekende dat de Boy Scouts niet bijzonder ‘inclusief’ waren. Vooreerst konden meisjes, zoals de naam doet vermoeden, geen lid worden. Dat een meisje zich eventueel jongen ‘voelde’, was volstrekt irrelevant. Bovendien werd van jongens en jongemannen verwacht dat zij hun seksualiteit uitsluitend focusten op het schonere geslacht: homoseksuelen werden niet toegelaten. De Scouts dienden christen te zijn en als dusdanig opgevoed te worden. Amerikahaters, communisten en anarchisten werden vriendelijk verzocht andere oorden van zingeving en vertier op te zoeken.

Deze exclusiviteit was verdedigbaar. Niemand werd immers gedwongen om lid te worden of te blijven van de Boy Scouts. De organisatie deed niet aan propaganda noch aan ‘conversietherapie’. De oprichting van concurrerende jeugdbewegingen met een andere mens- en maatschappijvisie werd evenmin tegengewerkt. Niemand werd opgesloten in het BSA-huis, maar wie over de drempel stapte moest wel de huisregels respecteren.

Inclusiever

Dat de exclusiviteit van grootste jeugdbeweging verdedigbaar was, betekent niet dat ze sinds haar oprichting niet onder druk stond. Erop staan dat een Scout christen is, is één ding, dat garanderen een ander. Eenzelfde verhaal over de heteroseksualiteit van de BSA’ers: de leiding kon dan wel verlangen dat de jongens zich niet tot elkaar aangetrokken voelden, maar in de meeste gevallen was dat niet-controleerbaar en dus niet-sanctioneerbaar.

In de feiten kon het BSA-beleid samengevat worden aan de hand van twee slagzinnen: ‘onschuldig tot het tegendeel bewezen is’ en ‘niet vragen, niet vertellen’ (‘don’t ask, don’t tell’). Zolang men zich niet openlijk tegen de waarden en normen verzette, werd men geacht ze te onderschrijven. Of nog: wie niet rollebolde in zijn tent met een collega-Scout en geen atheïstische nieuwbrief verspreide, was safe.

Discriminatie

In 2013 werd de ban op openlijk homoseksuele leden opgeheven. De enige uitzondering op deze opheffing, die voor Scoutsleiders, werd in 2015 teniet gedaan. In 2017 werd besloten ook transjongens te aanvaarden en iedere definitie van ‘jongen’ of ‘man’ naar de prullenmand te verwijzen. De volgende stap was dan ook logisch: in 2018 werd besloten om meisjes op te nemen in de Boy Scouts of America. De naamsverandering naar Scouting America vervolledigde de transformatie. Een transformatie die aantoont hoe snel een organisatie met een duidelijke identiteit van binnenuit uitgehold kan worden.

Wanneer de BSA-CEO zegt elke barrière voor lidmaatschap te willen wegnemen, heft hij de bestaansreden van de Boy Scouts op. Die bestaansreden was immers haar exclusiviteit, het feit dat Boy Scout zijn iets betekende waaraan niet iedereen kon of wou voldoen. Iets dat, niet onbelangrijk, gezien werd als goed, als voordelig voor de vorming van de Scout en de voeding van de samenleving. Maar iets promoten als ‘goed’, betekent ook dat andere zaken bestempeld worden als minder goed of zelfs slecht. Een vorm van discriminatie die niet door de beugel kan, toch niet wanneer ze gebeurt door christelijke, conservatieve (jonge)mannen.

Roger Krone

Boy Scouts: inclusief en irrelevant