De Gentse volkstheaterman Romain Deconinck zou er wel iets van gemaakt hebben. Maar het origineel dat de Gentse politici live op tv lieten zien was tenenkrullend slecht theater. Inclusief verontwaardiging en tranen. De verhalen van Groen en Vooruit en Open Vld liepen zo ver uiteen dat minstens één van de drie liegt. Wie dat kan met tranen, die verhuist beter van het stadhuis naar de Minardschouwburg.

Beginnen bij het begin. ‘Voor Gent’ heeft de verkiezingen niet gewonnen. Ze halen in 2024 samen 19 zetels. Dat is minder dan in 2018. Open Vld had toen alleen 15 zetels. Maar ze halen samen meer stemmen dan Groen. Oef, want daarvoor is het kartel opgericht. Vooral de Open Vld gaat als onderdeel van ‘Voor Gent’ sterk achteruit. Mathias De Clercq (Open Vld) haalt dan wel de meeste voorkeurstemmen, maar ook in vergelijking met 2018 is dat een pak minder. De klaploper die toch een beetje wint, is een leuk personage voor volkstoneel.

Marionettentheater

De socialisten hebben meer zetels, maar hebben geen populair boegbeeld. Astrid De Bruycker (Vooruit) heeft minder dan de helft van de voorkeurstemmen dan De Clercq. Vooruit lijkt vast van plan Mathias De Clercq nog zes jaar te verdragen om hem dan af te serveren en opnieuw zelf de burgemeester te leveren. Ze zullen hem deze legislatuur flink laten zweten. Eens iedereen heeft gezien dat het een lichtgewicht is, hebben ze hem niet meer nodig. De loser wordt zo toch de loser die hij was als het doek valt.

Groen heeft de verkiezingen in Gent wel gewonnen. Ze behaalden zes jaar geleden 21 zetels in kartel met de socialisten. In 2024 halen ze er 14 alleen. Groen is de grootste Gentse partij. Het is ook de enige partij in Gent met een uitgesproken visie. Je kan tegen die Visie zijn, maar ze hebben er tenminste een. Dat uitgerekend die partij eruit wordt gekieperd, zegt veel over de staat van de politiek. Het doet denken aan de Nederlandse oud-premier Mark Rutte. Die zei: ‘Wie in de politiek of in het beleid op zoek is naar een visie, moet bij de oogarts zijn’.

Postjes

Politiek is geen strijd van ideeën of ideologieën. Vergeet dus die nota. Coalitievorming is dat ook niet. Het is een berekening. De N-VA zou tevreden zijn met twee schepenzetels. Groen is ontevreden met drie. Voor Gent krijgt dus meer schepenzetels met de N-VA dan met Groen. De goedkoopste coalitie is de beste coalitie. Van die regel wordt alleen bij zeer hoge uitzondering afgeweken.

N-VA hapt dus toe in Gent met én minder schepenen, én het aanvaarden van die nota. N-VA stapt in Gent mee in het verhaal van de praktijktests (toegepaste woke noemden ze dat), ze zijn akkoord met de hoofddoek achter het loket en omarmen het in Gent breed uitdijende middenveld. De N-VA gaat mee in het verhaal van de ‘meest inclusieve stad van Vlaanderen’.

Meedoen

Wat krijgen ze in ruil? Een 11 juli-viering! Een ware overwinning. O ja, er is in de basisnota ook sprake van een orthodox begrotingsbeleid! Zoek anders eens een onderhandelingsnota of een coalitieakkoord waar dat niet instaat. Dat is dus geen N-VA-overwinning. Je kan enkel besluiten dat voor N-VA Gent deelnemen aan het bestuur belangrijker is dan programmapunten winnen.

Wat moet een Gentse burger daarvan allemaal denken? Zowel voor Mathias De Clercq als voor Astrid De Bruycker was Groen de ideale coalitiepartner. Die heeft ‘onbegrijpelijk’ neen gezegd. Terwijl Groen niet neen zegt. Voor Gent vormt ‘dan maar’ een coalitie met ‘de azijn en het chagrijn’ van de N-VA. Het slecht theater heeft een triest plot voor de burger. Gent krijgt de B-ploeg als coalitie.

Als de emotie van maandagavond toch echt was, dan is het dus eigenlijk nog erger.

Romain Deconinck

Slecht politiek theater van de Gentse B-ploeg

Et pour les Flamands la même chose