PLOEG VAN DE WEEK: Luxemburg, met doelman Moris (Union), dat tegen IJsland al zijn derde zege in vijf wedstrijden boekte (3-1) en slechts één keer verloor. IJsland is nochtans een team dat op de eindronde van het EK 2016 en het WK 2018 stond.

SPELER VAN DE WEEK: Lamine Yamal, 16 jaar en 57 dagen en de jongste doelpuntenmaker ooit voor de Spaanse nationale ploeg

BELGIË

Ontnuchterend. Dat is het adjectief dat het beste past bij de eerste interland van de Rode Duivels dit seizoen in Azerbeidzjan. Na de sensationele winst in Duitsland en de gemakkelijke zege in de EK-voorronde in Zweden meenden velen dat de zogenaamde Gouden Generatie snel vergeten zou zijn. Het gelijkspel in Brussel tegen Oostenrijk werd als een onbenullig accident de parcours beschouwd.

Zaterdag in Baku volgde de echte ontgoocheling. De Duivels wonnen met het kleinste verschil, dankzij een toevalstreffer (0-1), en eindigden met dichtgeknepen billen. Het veld deugde niet en er werden in het verleden al slechtere resultaten geboekt bij de Azeri’s, maar dat was in de periode dat het talent wel heel erg schaars was.

Behalve het resultaat was er nauwelijks positief nieuws te rapen voor bondscoach Domenico Tedesco. De defensie rammelde bij momenten als een kar met vierkante wielen en aanvallend werd er niet echt een aanval die naam waardig in elkaar geknutseld. Op het middenveld zorgde de afwezigheid van Kevin De Bruyne voor een gigantische krater.

Het idee dat er alleen achterin werk aan de winkel is, is een ernstige misvatting.

Om te beginnen is het absoluut noodzakelijk dat alle internationals op clubniveau regelmatig aan spelen toekomen en dat de bondscoach hen op hun beste positie uitspeelt. Het gebrek aan wedstrijdritme brak jongens als Youri Tielemans, Thimoty Castagne en ook Romelu Lukaku zuur op. Big Rom wroette en wrikte, maar aan vloeiend voetbal kwam hij niet toe. Bovendien kan je het als bondscoach tegenover de andere jongens niet maken dat ze aan de kant worden gehouden voor bankzitters op clubniveau.

Opmerkelijk ook dat de jongens die nu hun piek zouden moeten bereiken (spelers tussen 25 en 30) door de mand vallen. Leander Dendoncker (nog iemand die op clubniveau niet speelt) zat niet eens in de selectie. Tielemans was ronduit teleurstellend, hoewel een van onze kranten erin slaagde hem bij de beteren te noemen. Op de koop toe is het talent ongelukkig verdeeld. Wat defensieve middenvelders en buitenspelers betreft is er overvloed zat, maar op veel andere posities is het behelpen geblazen en moet naar oplossingen worden gezocht.

De conclusie linie per linie. De afwezigheid van Thibaut Courtois stelde geen problemen. Koen Casteels pakte met een paar goede reddingen uit, maar achterin is het armoe troef. Dat Jan Vertonghen centraal nog altijd een certitude is, is verontrustend. Er moet zelfs overwogen worden om Toby Alderweireld (zodra hij weer fit is) achter de hand te houden. Wout Faes tuimelde met Leicester City uit de Premier League en het is geen toeval dat geen enkele club uit de elite hem kwam opvissen. Theate is centraal sterker, maar wie vult dan het gapende gat links achteraan op?

Op het middenveld is er een overvloed aan jongens om voor de defensie te spelen met Amadou Onana, Romeo Lavia (zodra weer fit) en Orel Mangala. En dan vergeten we nog het Antwerp-duo Arthur Vermeeren en Mandela Keita. Een halve rij dieper is er echter alleen Kevin De Bruyne, maar intussen 32 en steeds gevoeliger voor blessures. Leandro Trossard (nog iemand die vrij weinig gespeeld heeft tot nu toe) leek beslist niet de oplossing. Geen wonder dat er stemmen opgingen om Dries Mertens (36 al, maar bij Galatasaray spelmaker) terug te halen. Al is er ook nog Hans Vanaken voor die rol, maar hij werd door Tedesco niet eens geselecteerd.

Voorin is er nog altijd Lukaku, maar wat moet Loïs Openda denken? Hij is basisspeler bij een topclub uit de Bundesliga, maar werd pas als derde centrumspits ingehaald. Ook Michy Batshuayi kreeg de voorrang, al verspeelde hij in Turkije zijn stamplaats.

Op de flanken is er ook keuze te over. Jérémy Doku en Dodi Lukebakio begonnen op de bank. Vooral Doku moet voorrang krijgen op iemand als Yannick Carrasco, die louter voor de centen in een derderangs competitie gaat voetballen.

Dinsdag op de Heizel tegen Estland, dat zaterdag in Tallin een bolwassing kreeg van Zweden (0-5), kan vertrouwen worden getankt. Enkele weken later volgt echter de uitstap naar Wenen. Een punt in het Ernst Happelstadion volstaat, maar dan zal er beter moeten gevoetbald worden dan in Baku. De Oostenrijkers kunnen dinsdag de taak van de Duivels wat vergemakkelijken. Een zege tegen Zweden zou de Scandinaviërs op een forse achterstand zetten. Het zou ‘onze jongens’ beslist niet slecht uitkomen. In het andere geval wordt het in Wenen weer walsen met dichtgeknepen billen.

EUROPA

De EK-voorronde stelt nog nauwelijks wat voor met 24 deelnemers aan het eindtoernooi. Welke affiche zat er tussen al die wedstrijden van de voorbije dagen? Oekraïne-Engeland?

In het Poolse Wroclaw streden Yaremchuck (!) en co zoals hun soldaten aan het oostfront: vanuit een verloren situatie maar nooit opgeven. Het leverde een verdiend punt op (1-1).

In dezelfde groep werkte regerend Europees kampioen Italië, met Luciano Spalletti als nieuwe bondscoach, zich weer in de nesten: 1-1 tegen Noord-Macedonië. De ploeg die de Squadra Azzurra ook al van het WK hield.

Spanje boekte de ruimste overwinning: 1-7 tegen Georgië. Met een goal voor de net voor de rust ingevallen Lamine Yamal (FC Barcelona): 16 jaar en 57 dagen. Nederland klopte donderdag Griekenland zonder problemen (3-0). Drie dagen later volgde moeizame winst in Ierland (1-2). Roberto Martinez won met Portugal in Slovakije (0-1). Het was de 201^ste interland van Cristiano Ronaldo, die een rode kaart had kunnen/moeten krijgen.

Frankrijk had geen kind aan Ierland (2-0). Het was de vijfde zege en vijfde clean-sheet op rij voor Les Bleus sinds Qatar. Thierry Henry debuteerde overigens met de Franse beloften vriendschappelijk tegen Denemarken (4-1).

Costa Rica verbrodde het feestje van Saudi-Arabië in Newcastle (1-3). Helemaal dramatisch was de vierde nederlaag in zes interlands voor Duitsland tegen Japan (1-4). De frivole zege van de Rode Duivels in de lente in Keulen krijgt zo stilaan een andere waarde. ‘Flick Flop’, kopte l’Equipe. Hij werd gisteren al ontslagen. Dinsdag nemen onze oosterburen het op tegen Frankrijk. Minder dan tien maanden voor het EK in eigen land kunnen de Duitsers niet blijven krasselen.

Luis Rubiales, de Spaanse bondsvoorzitter, heeft dan toch ontslag genomen.

WERELD

Argentinië haalde het van Ecuador: 1-0, Lionel Messi. Brazilië legde Bolivië over de knie (5-1). Met twee goals van Rodrygo en Neymar.

Romeo Lavia

Wat te onthouden van het weekeinde? Met dichtgeknepen billen

Wat te onthouden van het weekeinde? Geen reden voor euforie

Wat te onthouden van het weekeinde? Parker schrijft geschiedenis