Ook de voorbije week werden veel vragen gesteld — en waren er ook vragen die te weinig of helemaal niet gesteld werden. Aan het begin van de nieuwe week kunnen er misschien nog enkele vragen opgeworpen werden. Zoals:

Wanneer bent u juist een feminist geworden?

(Aan premier Alexander De Croo (Open Vld), die in Dag Allemaal verscheen samen met zijn zus. Ariane De Croo vertelt hoe Alexander zelf zijn hogere studies mocht kiezen, maar zij móest rechten doen: ‘Ik had liever iets met kunst of taal gedaan. Alexander zei me dat ik me er best bij neerlegde, protest had toch geen zin.’ Dit was eind jaren ’90, toen was ‘de eeuw van de vrouw’ duidelijk nog niet aangebroken bij de De Croo’s.)

Hoeveel gewone Vlaamse huismoeders zijn geobsedeerd door Gaza?

(Aan politicoloog Carl Devos (UGent), die gelooft dat Gaza breed leeft als verkiezingsthema: ‘In Brugge zag ik een toeschouwer van de Heilig Bloedprocessie, een vrouw van middelbare leeftijd, die neerzat met een Palestijnse vlag op schoot. Dat toont aan dat ook de “gewone Vlaamse huismoeders” ermee bezig zijn.’ Politicologie met de natte vinger. In realiteit leeft Gaza vooral in ‘de bubbel’. Bij kiezers die aarzelen tussen Groen en PVDA. Bij de modale Vlaming haalt het meestal niet de top-10.)

Hoe gezond is deze situatie?

(Aan de rector van de KU Leuven, waar (ook onderwijzende) personeelsleden massaal kiezen voor linkse partijen: maar liefst 63,5% zou stemmen voor Groen, Vooruit of PVDA. Vlaams Belang en N-VA halen samen nog geen 15%. Academici zijn dol op diversiteit, tot het gaat over ideologische diversiteit. Universiteiten worden ook in Vlaanderen alleen maar linkser: die eenzijdigheid is niet goed voor het hoger onderwijs, voor de kwaliteit van wetenschappelijk onderzoek en zeker niet voor de relatie met de rest van de samenleving.)

Welke andere sector feliciteert zichzelf zo graag?

(Aan de winnaars van de Belfius Persprijzen, die naar goede gewoonte weer netjes verdeeld werden tussen VRT, DPG-Media en Mediafin. Dat is een beetje alsof er een jaarlijkse ‘Prijs Partijpolitiek’ zou bestaan, waarbij zowel de nominaties als de uiteindelijke eerbewijzen elk jaar weer evenredig verdeeld worden tussen de traditionele partijen (en alleen de traditionele partijen, hoezeer hun marktaandeel ook afkalft). En dat dan allemaal gesponsord door een staatsbank. Het is gênant. Het is ook vrij doorzichtig.)

Hoeveel Fransen zitten te wachten op Wallonië?

(Aan vicepremier Pierre-Yves Dermagne (PS), die een oude Waalse droom nieuw leven inblaast: ‘Laat ons de aanhechting bij Frankrijk niet bij voorbaat als onrealistisch van de tafel vegen.’ De Waals-Franse relatie heeft iets tragisch: Walen kijken vaak op een aandoenlijke manier op naar het grote Frankrijk, terwijl veel Fransen Wallonië — als ze het al kennen — een soort negorij vinden. Wil Frankrijk de Waalse provincies wel annexeren, zeker als daar wat Belgische staatsschuld bij komt?)

Waar halen de mensen toch dat u een links sujet zou zijn?

(Aan Amerikacorrespondent Björn Soenens (VRT), die uitlegt waarom zoveel zwarte Amerikanen kampen met gezondheidsproblemen, obesitas en druggebruik: ‘Omdat ze bezwijken onder de mentale druk. Altijd opnieuw moeten vechten tegen racisme en achterstelling, elke dag gekleineerd worden, je overal moeten verantwoorden: dat sloopt zelfs veel sterke mensen.’ In hetzelfde interview kaart Soenens zelf meermaals zijn imago als ‘Biden-lover’ en ‘links sujet’ aan. Tja, Björn, hoe zou het komen? Als je nog altijd doet alsof alles de schuld is van de boze blanke man…)

Welk effect zou dat hebben op de onderwijskwaliteit?

(Aan de Vlaamse Onderwijsraad (VLOR), die minstens een deel van het buitengewoon onderwijs wil afschaffen en zo veel mogelijk leerlingen naar het gewoon onderwijs wil sturen. Onvermijdelijk ten koste van de onderwijskwaliteit, want elke minuut die een leerkracht moet spenderen aan een ‘buitengewone’ leerling kan men niet bezig zijn met de rest van de klas. Alsof het fiasco van het M-Decreet ons niets geleerd heeft. Dit soort adviezen zijn echt symptomatisch voor al die adviesraden, die bevolkt worden door steeds dezelfde types met steeds dezelfde ideeën. Vanuit de anonimiteit sturen zij doorgaans naar links.)

Waar komen die wachtlijsten voor psycholoog of psychiater toch vandaan?

(Aan De Standaard, die ons ‘de zware last van skinnyshaming‘ leert kennen in een lang artikel opgehangen aan iemand die ‘mager’ een ‘scheldwoord’ (!) noemt. Er wordt een gedragstherapeut bijgehaald, die meent dat therapie op zijn plaats is: ‘Idealiter oefen je eerst in een veilige context, met een psycholoog.’ En dan vragen we ons af waarom mensen met échte problemen geen afspraak kunnen krijgen. Alles moet een ramp zijn, zodat iedereen een slachtoffer is.)

Vanaf wanneer mogen we spreken over een vloedgolf?

(Aan onderzoeker ‘migratierecht’ Ruben Wissing (UGent), die nog meer opvangplaatsen wil voor asielzoekers: ‘Nicole De Moor heeft niet voor een verplicht spreidingsplan gekozen. Zo hield ze de opvangcrisis in stand, waardoor het beeld van een permanente crisis ontstond. Alsof we overspoeld werden.’ In 2023 meer dan 35.000 asielaanvragen, en dat is amper één jaar. Maar volgens de specialist ‘migratierecht’ is het slechts een ‘opvangcrisis’ — of hoe de termen de agenda verraden.)

Wie houdt uw blaadje eigenlijk overeind?

(Aan senior writer Steven Van Garsse, die terugblikt op het debat tussen Chris Janssens (Vlaams Belang) en de artistieke directeur van de KVS: ‘Michael De Cock had overschot van gelijk. (…) Er bestaat zeker een bepaald cultuurvijandig sentiment in Vlaanderen.’ Zoals er een Vlaamsvijandig sentiment bestaat in Brussel? Het is toepasselijk dat dit net in Bruzz verschijnt: een publicatie die louter levensvatbaar is dankzij royale subsidies van Vlaanderen.)

Welke verboden substantie had u genuttigd voor het vellen van dat vonnis?

(Aan de rechter die rapper en drugscrimineel Freddie Konings vrij liet ‘onder voorwaarde dat hij weer volop muziek zou gaan maken’. Het is een bijzin in een interview waarin verder geen kritische vragen over drugshandel worden gesteld. Je gaat dan zelf opzoeken en ziet dat mijnheer de rapper opschept dat de gevangenis een negatief advies had gegeven over zijn vrijlating. En dat er drugs werden gevonden in zijn cel. Passeert allemaal.)

Wat als uw muziek gewoon niet zo fantastisch is?

(Aan zangeres Ikraaan, die op Radio 1 een klaagzang afstak. De burgeroorlog in Somalië is (nog altijd) de schuld van ‘kolonisatie’ en ‘white supremacy’. België ‘wil geen’ vluchtelingen, er is ‘héél veel racisme’, ‘héél veel misbruik’. En zijzelf stuit in de muziekindustrie op ‘discrimineren’, ze moet ‘excellent’ zijn om ‘maar een kruimeltje’ te krijgen van wat ‘witte’ artiesten krijgen. Radiozenders willen haar plaat niet draaien. Maar misschien is dat omdat haar nieuwe single een zaaglied is met een puberale tekst? Oordeel zelf.)

Wie maakt er nu zo een karikatuur van Groen-kiezers?

(Aan Groen-covoorzitter Jeremie Vaneeckhout, nu blijkt dat zijn partij wel heel stereotype steekwoorden gebruikt om mensen te bereiken op sociale media: ‘vegetarisme’, ‘fairtrade’, ‘yoga’, ‘de Arabische keuken’ of ‘genderstudies’. Denk dus: een ondervoede hippie met een waardeloos diploma. In een norse bui zouden wij dat plaatje misschien ook wel durven schetsen, maar wie zou Groen ooit hebben verdacht van zo’n scherp zelfbewustzijn?)

Zit u zelf ook nog met vragen? Blijf er niet mee zitten. Stel ze hardop in een reactie op dit stuk.

Ruben Wissing

Vergeten vragen van de voorbije week (209)