Alexander Doegin, de geostrategische inspirator van Poetin, is het doelwit van bommenleggers. Hij symboliseert de nieuwste vorm van het Gele Gevaar, het verbond China-Rusland, een Euraziatische landmassa tegen het Westen. Chinese stedelijke landschappen met Blade Runner-skylines, AI-toezicht, Weibo en TikTok zijn een nieuwe vorm van ‘die Gelbe Gefahr‘ van de Duitse keizer Wilhelm II.

Hedendaags schrikbeeld

Jonge Vlamingen zijn tuk op TikTok. Oudere Vlamingen hebben een hart voor Scheutisten. Die missiepriesters reisden met duizenden naar de gele heidenen, verkochten voor hun pupillen in de parochiezalen gesneden ivoor, bekeerden groepen Chinezen, concurreerden met de Amerikaanse protestantse missionarissen die Tsjang Kai-Sjek tot christen doopte (en er de Chinese satraap van Washington van maakte) en de Nobelprijswinnaar Pearl Buck (The Good Earth), een zendelingendochter, opleverde.

Het Gele Gevaar wordt een hedendaags schrikbeeld en de Chinese manoeuvres rond Taiwan verscherpen de benauwdheid. Steve Bannon, fluisteraar van ex-president Trump, en de technoloog en rechtse kapitalist Peter Thiel recycleerden de anti-Aziatische vrees van de negentiende eeuw tot een blank populistisch refrein vandaag. Bannon en Thiel kennen hun klassieken.

In 1911 noemde de Amerikaanse evangelist en profeet van de eindtijd, Ruppert, Rusland in The Yellow Peril; or, Orient versus Occident de organisator van de gekleurde rassen voor een Westerse invasie. Rusland was toen in de perceptie eerder Aziatisch dan Europees. Ruppert citeerde vers 16:12 van het bijbelboek Apocalyps: ‘Toen plengde de zesde engel zijn schaal in de Eufraat en hij droogde uit zodat de koningen van het oosten hun legers zonder hindernis konden doen optrekken naar het westen’.

Voor de eerste maal in eeuwen wordt het westen, geleid door de Verenigde Staten, uitgedaagd door een volk en een land dat wij tot een generatie geleden zagen als raciaal inferieur en cultureel achterlijk. Op de achtergrond van dat negativisme zweefden de Mongoolse legers uit de dertiende eeuw die een wereldmacht werden. Het Chinese economische succes zuigt de mythe van de blanke suprematie leeg.

Horden

De Scheutisten leefden lijfelijk bij het Gele Gevaar, een raciaal gekleurd beeld voor de volkeren van Oost- en Zuid-Oost Azië, dat opgeld maakte in de negentiende eeuw voor de gezichtsloze, naamloze hordes van dat continent. Het begrip ‘het Gele Gevaar’ volgde op de Westerse imperialistische expansie in Azië.

In 1870 waarschuwde de Franse oriëntalist en geschiedkundige de Europeanen voor het oostelijke gevaar, waarbij hij het had over het Russische Keizerrijk (1721-1917), dat als land en natie door het westen bezien werd als meer Aziatisch dan Europees. In Los Angeles in 1871 lokte anti-Chinees racisme de moord uit van 25 Chinezen in Chinatown door 500 blanken.

De Duitse keizer Wilhelm II verwittigde in 1895 voor ‘die Gelbe Gefahr‘, na de overwinning van Japan op China. Zijn kreet werd acuter toen de Russen in 1904-1905 verslagen werden door de Japanners. Een schok voor het Westen dat China en Japan leerde vrezen als een alliantie om Europa te overwinnen en onderdanig te maken.

De sinoloog Wing-Fai Leung zag het nieuwe begrip als: ‘Een mengeling van de westerse vrees voor onbekende en exotische seks, de racistische angst voor de onbekende Andere, en de voorspelling van Oswald Spengler dat het Westen zou overspoeld en tot slaaf gemaakt worden door het Oosten’.

Wilhelm II verspreidde bij de Europese monarchen een lithografie van Hermann Knackfuss, waarbij Duitsland als een prehistorische strijder-godin, geleid door de aartsengel Michael, het Europese gevecht aanvoert tegen een torenhoge donkere wolk waarop een Boeddha, in vlammen gehuld, rust.

Boksersopstand

In 1900 verhevigde de anti-koloniale opstand van de Boksers het gekrijs over het Gele Gevaar. Voor de Boksers waren de Chinese problemen een gevolg van de Westerse kolonialen in China. Prins Zaiyi liet de Boksers binnen in Beijing om bij hun belegering van de buitenlandse legaties westerlingen en Chinese christenen te vermoorden.

De Russische pers beschreef de Boksersrebellie als een cultuuroorlog tussen het blanke Heilige Rusland en het gele Heidense China. In juli 1990 vergeleek Houston Stewart Chamberlain, de ideoloog van de Völkisch-beweging in Duitsland, de culturele betekenis van de Boerenoorlog in Zuid-Afrika (1899-1902) met de Bokserstroebelen: ‘Het is crimineel voor Engelsen en Hollanders om mekaar uit te moorden voor allerhande gesofisticeerde redenen, terwijl het Grote Gele Gevaar de blanken overschaduwt en hun vernietiging beoogt’.

Keizer Willem II hield op 27 augustus 1900 zijn ‘Hunnenrede’, waarbij hij de Duitse soldateska die naar China trok om de Boksers te bestrijden, aanspoorde om zich te gedragen als Hunnen en niet terug te schrikken voor wreedheden. Een alliantie van acht westerse landen vernielde Beijing als wraakoefening voor de Boksersopstand. Zes decennia later, in 1967, tijdens de Culturele Revolutie (1966-1976) vielen de Roodgardisten de Britse ambassade binnen met de kreet: ‘Dood, dood, dood’, het motto van de Boksers.

Sinofobie in het westen is een constante. Om de Amerikaanse homogeniteit te beschermen beperkte de Emergency Quta Act van 1921 en de Immigration Act van 1924 de toelating tot de Verenigde Staten op basis van ras en huidskleur. Het China van TikTok heeft een sterk geheugen.

Ruppert

Het Gele Gevaar in nieuwe gedaante