over vijf minuutjes terug
even naar de schoonheid gaan kijken

‘Hoe doe je dat, in beperkte woorden zo weten te raken?’ De Gentse woordkunstenares Ruth Van de steene heeft nog niet zo lang geleden haar nieuwste boek ‘Mijn ja zit al lang klaar’ uitgebracht en is zichtbaar gecharmeerd door de vraag. Wat voor haar destijds begon als een uitlaatklep, het schrijven van korte gedichtjes of quotes, is nu een volwaardige bezigheid geworden met een eigen website.

Ik geef het toe, ik kijk al even met bewondering naar haar werk op haar Instagrampagina en interview haar niet geheel toevallig. Een Guilty pleasure van een journalist, absoluut. Ruth studeerde rechten en fietste vlot door de opleiding. Nadien volgde zij een paar prestigieuze stages zoals bij het het Europees Hof voor de Rechten van de Mens. Toch koos zij resoluut voor haar kunstzinnige kant. ‘Het was geen rechtlijning traject voor me, maar wel echt noodzakelijk.’ Noodzakelijk in de zin dat het niet uitoefenen van haar creatieve bezigheid haar ongelukkig zou maken. ‘Ik ben al meer dan tien jaar bezig. Dit is wat mij al die jaren vreugde heeft gegeven. Sommige mensen zeggen dat het niets opbrengt, maar eigenlijk is dat wel zo. Zonder zou ik in een depressie hebben gezeten.’

bij jou wil ik steeds
traag en treuzelen
om het te rekken
de tijd en het vertrekken

Makkelijk was het niet. Het was een hobbelig parcours met tijdelijke jobs en periodes van werkloosheid die de weg markeerden. En toch. Waar een wil is, is een weg. Ruth pleit voor kwetsbaarheid, maar toont tegelijk dat het doorzettingsvermogen niet in de weg staat. Ze straalt terwijl ze vertelt over hoe ze haar deeltijdse job combineert met wat ze het liefst doet. Het schrijven van korte breekbare tekstjes.

Rechtstreeks uit een dagboek

Het begon tijdens haar studies met het lezen van andermans blogs en quotes. De gortdroge juridische teksten stonden in schril contrast met persoonlijke en vaak herkenbare oneliners van anderen. Hoewel ze toen niet creatief bezig was met een eigen lijn zoals nu, schreef ze toen al. In dagboeken. ‘Ik schrijf al sinds mijn achtste in dagboeken. Sommige zinnen komen nog altijd rechtstreeks uit mijn dagboek’. Ze verzamelde postkaarten en maakte in het begin zelf collage-postkaarten, soms ook met tekst van anderen. Dat evolueerde naar het schrijven van eigen teksten.

Foto: Laurens De Boeck

Op een dag liet ze wat kaartjes drukken en klopte ze met een klein hartje aan bij een paar winkels. Van het een kwam het ander en ondertussen heeft Ruth ook haar eigen webwinkel en vonden haar schrijfsels hun plaats op andere dragers zoals boekjes, posters, blocnotes, kleefletters, woordtegels, verjaardagkalenders en stickers. Ruth runt haar eigen webwinkel en doet dit met plezier.

Waar ze haar inspiratie vandaan haalt? ‘Heel verliefd worden en dan heb je veel inspiratie’, knipoogt ze. De liefde of het verlangen naar vormt een rode draad door haar werk. Haar zinnen zijn niet enkel bedachtzame stukjes over rondfladderende liefde, maar durven ook af en toe een prikje geven. Ook wat je op straat en in de maatschappij ziet inspireert haar. Het lijken wel zinnen die hoewel ze van een duidelijk bron komen, toch eerder als een passe-partout over verschillende situaties kunnen worden gelegd.

Ruth en de mooie makers

Hoewel Ruth vanuit zichzelf en haar gedachten lijkt te vertrekken bij haar werk, is navelstaarderij haar vreemd. Als beginnend artiest wou ze graag te weten komen hoe andere lokale artiesten hun pad vonden. Ze keek over het muurtje en klopte met haar project ‘Ruth en de mooie makers‘ aan bij heel wat artistieke zielen, met de vraag of ze een interview over hun parcours wilden geven. Meestal zijn dit opkomende artiesten, maar hier en daar staan er al wat meer gevestigde namen tussen zoals illustratrice Eva Mouton. ‘I

k zocht naar gelijkgestemden, ben heel geïnteresseerd in het parcours en de twijfels van makers. Ik had het idee dat mensen die creatief zijn, geen twijfels hebben. Maar dat is niet zo, integendeel, het zijn juist vaak grote twijfelaars.’ Verder vertelt Ruth dat het woord ‘mooi’ in ‘mooie makers’ niet alleen slaat op het werk dat zij creëren maar ook op hun karakter. ‘Ik heb niets met mensen die creatief zijn en zich arrogant gedragen, die geen kwetsbaarheid durven tonen en zichzelf te serieus nemen.’

het voelt ineens als superlang geleden
dat ik bij mezelf ben langs geweest

Mooie ontmoetingen

Naast het opdoen van informatie over het reilen en zeilen van (opkomende) kunstenaars, heeft Ruth al heel veel mooie ontmoetingen gehad dankzij dit project. Toevallig of niet, er komen heel wat jonge vrouwen aan bod. Ondertussen raakte zij bevriend met enkele mooie makers en is zij er zelf eentje geworden. De kunstvormen die ze beoefenen zijn verscheiden. Sommigen zijn bezig met keramiek, anderen hout, illustratie, mode enzovoort. Ruth is niet enkel geïnteresseerd in andermans werk, maar werkt zelf graag samen met anderen. Haar recente boek, ‘Mijn ja zit al lang klaar’, is een bundeling van tekstjes geschreven door Ruth en illustraties van Francesca van Haverbeke.

Ruth merkt op dat uit die interviews met andere mooie makers bleek dat de steun van de omgeving heel belangrijk is voor mensen die het kunstzinnige pad willen inslaan. Haar rots in de branding is haar moeder. ‘Mijn mama heeft altijd in mij geloofd en mij gesteund. Als je niemand hebt die jou daarin koestert, dan moet je een heel sterk karakter hebben.’

Gevoelsmens

Ruth is een gevoelsmens. Haar teksten zijn kort en bundelen emotie. Niet alleen het uiten van haar gevoel, maar ook het volgen ervan is voor haar belangrijk. ‘Ik studeerde rechten, compleet tegen mijn gevoel in.’ Hoewel Ruth voelde dat ze er niet op haar plaats zat, slaagde zij vlotjes. ‘Het is geen cadeau om goed te zijn in dingen die je niet graag doet.’

Haar gevoel volgen, dat doet ze steeds meer. ‘Het is iets waar ik mijzelf de toestemming voor gegeven heb, om de dingen te doen die natuurlijk voelen. Ik doe zoveel mogelijk op intuïtie en dat geeft kracht.’

Ruth Van de steene

Het hobbelige parcours van een woordkunstenares