Ook de voorbije week werden veel vragen gesteld – en waren er ook vragen die te weinig of helemaal niet gesteld werden. Aan het begin van de nieuwe week kunnen er misschien nog enkele vragen opgeworpen worden. Zoals:

Wie heeft de advertenties van Groen beoordeeld?

(Aan De Standaard, waar beweerd wordt dat Groen zich altijd richt op het eigen standpunt en nooit negatief campagne voert tegen een andere partij. Die claim is lachwekkend. Kristof Calvo kan nog geen halve zin uitspreken zonder zich tegen de N-VA te kanten. Je hoeft echt niet lang rond te kijken op de Facebook-pagina van Groen om boodschappen te vinden gericht tegen andere partijen. Waarom probeert De Standaard ons lulverhaaltjes te voeden?)

Hoeveel pol&soc’ers kunnen er aan de slag in het nieuwe Mensenrechteninstituut?

(Aan de minderheidsregering, die trots een nieuw ‘Mensenrechteninstituut’ boven de doopvont houdt. Dat roept vragen op over de bevoegdheden en reikwijdte, maar ook over de omvang van dat nieuw vehikel. Hoeveel betaalde personeelsleden zullen dag in dag uit zwoegen om de vele mensenrechtenschendingen van de modale Vlaming aan het licht te brengen? Hoeveel linkse pol&soc’ers zijn nog op zoek naar een luizenbaantje?)

Hoeveel criminaliteit is er in Parijs?

(Aan de journalisten die schrijven over de stadsvlucht uit Parijs: één van de weinige Europese hoofdsteden waar de bevolking krimpt. In De Morgen wordt de verklaring gezocht bij de hoge huizenprijzen en de ‘jachtige’ levensstijl in de Franse hoofdstad. Geen woord over de torenhoge criminaliteitsgraad, de duizenden illegalen, de vervreemding in de banlieues…)

Wat is er juist zo ‘moedig’ aan een nieuwe belasting?

(Aan Nieuwsblad-commentator Peter Mijlemans, die de kilometerheffing door de strot van de Vlamingen had willen rammen: ‘Dat is iets wat voor politieke moed staat. Nu en dan iets durven door te drukken dat niet populair is, maar wel nodig is om verandering te brengen’. Mijlemans stond niet alleen: veel journalisten schreven vorige week dat ‘moedige’ politici lak moeten hebben aan een democratisch draagvlak voor een algemene kilometerheffing. Voor dit soort journalisten getuigt het blijkbaar van grote ‘moed’ om nieuwe belastingen op te leggen. Dat wordt een kritisch perspubliek, als er straks weer een linkse regering is.)

Hoeveel wilt u besparen op het werkingsbudget van De Lijn?

(Aan John Crombez, die weet waar het geld zit: ‘Bij de overbevolkte centrale administraties, bijvoorbeeld: de Brusselse torens, zoals ik ze noem. De Lijn heeft ondertussen meer directeurs dan bussen.’ De centrale administratie van De Lijn zit eigenlijk in Mechelen, maar voor de rest heeft Crombez zeker een punt. Alleen: hoeveel denkt hij nog te kunnen besparen bij De Lijn? Hoe rijmt hij dit nieuwe voornemen met alle SP.a-kritiek op eerdere besparingen in de werkingsmiddelen van De Lijn?)

Wanneer vinden er verkiezingen plaats in de Palestijnse gebieden?

(Aan de journalisten die hun teleurstelling amper konden verbergen toen de partij van Benjamin Netanyahu opnieuw de grootste werd in de Israëlische verkiezingen. Het politieke lot van Netanyahu hing even aan een zijden draadje, want Israël is een échte democratie. Dat is meer dan je kan zeggen van de Palestijnse gebieden, waar al jaren geen verkiezingen meer plaatsvinden. Er was een akkoord om de Palestijnen te laten stemmen in 2014, maar de datum van de nieuwe stembusslag wordt nu al 5 jaar uitgesteld.)

Wat voor vraag is dat nu?

(Aan Humo-journalist Sam De Wilde, die de Nederlandse socioloog Abram de Swaan aan de tand voelt: ‘U bent vaak kritisch voor de islam, bent u niet bang voor racist versleten te worden?’. De aanleiding voor het interview is nota bene een boek waarin de Swaan even kritisch is voor extreem-rechts als voor de islam. Hoe lang gaan journalisten islamkritiek nog blijven linken aan racisme?)

Wanneer maken jullie de resultaten van de Stemtest integraal bekend?

(Aan de VRT, waar ze opscheppen over het succes van hun stemtest. Je kan die stemtest ook zien als een peiling met veel meer deelnemers dan een gewone peiling. Het zou interessant zijn om te vernemen wat die honderdduizenden deelnemers geantwoord hebben op stellingen als ‘België moet meer vluchtelingen opvangen’, ‘Transmigranten onderdak bieden moet strafbaar zijn’ of ‘Wie Europa illegaal binnenkomt, kan er geen asiel aanvragen’.)

Welke bewoners hebben ingestemd met hun rol in die politieke poppenkast?

(Aan de directie van het woonzorgcentrum Sint-Jozef in Brugge, waar een persconferentie van Groen plaatsvond. Meyrem Almaci en enkele andere Groen-politici kwamen de ochtendshift meedraaien samen met een legertje cameraploegen en journalisten. De bejaarde bewoners kwamen daarbij in beeld als figuranten in een politiek toneelstukje. Het VRT-journaal toonde een stukje waarbij het Groen-programma werd voorgelezen aan senioren, waarvan sommigen zichtbaar niet meer bij zinnen waren. Wat vond hun familie daarvan? Hoe ethisch is dit?)

Welke kleur mag mijn partner hebben als ik op de lijst van Groen wil staan?

(Aan Meyrem Almaci, nu Freya Piryns naast een verkiesbare plaats grijpt – mede omdat ze getrouwd is met een liberaal, wat blijkbaar moeilijk ligt bij het ‘ruimdenkende’ en ’tolerante’ Groen. Waarom kreeg Almaci daar geen enkele vraag over tijdens haar persconferentie in het woonzorgcentrum?)

Hoeveel glazen had u op voor u naar de plechtigheid ging?

(Aan Jean-Claude Juncker, die bijna president Kagame in brand stak tijdens de herdenking van de Rwandese genocide. De media brachten de beelden van de commissievoorzitter die vervaarlijk zwaaide met zijn fakkel, maar ze zwegen zedig over de mogelijke oorzaak. Voor Trump is het alle remmen los, voor Juncker is het altijd journalistiek met de handrem op.)

Zit u zelf ook nog met vragen? Blijf er niet mee zitten. Stel ze hardop in een reactie op dit stuk.

Sam De Wilde

Vergeten vragen van de voorbije week (42)