Eerst een anekdote. Elke maand knarsen er twee gebitten vol tanden stevig tijdens de Aalsterse gemeenteraad. Want hoewel nationaal voorzitter Bruno Tobback de meerderheid van zijn Aalsterse mandatarissen uit de sp.a heeft gezet, is het in de gemeenteraad de groep van dissidenten die de Tobback-aanhangers uit de plaatselijke fractie heeft gezet. De dissidenten gaan sinds hun Kaltstellung door het leven als Sociaal Democraten & Progressieven (SD&P), maar vormen in de gemeenteraad van Aalst nog steeds de sp.a-fractie. De ‘echte’ sp.a’ers Patrick De Smedt en Sam Van De Putte zijn fractieloze ‘onafhankelijken’ die afzonderlijk worden aangesproken bij élke stemming. Over die technische kwestie (‘een pesterij’) woedt op de achtergrond een juridisch oorlogje, want het conflict tussen de gewezen kameraden van sp.a en SD&P is in Aalst nog volop aan de gang.

Toen SD&P-boegbeelden Ann Van de Steen en Dylan Casaer woensdagavond aankondigden dat er twéé goede redenen waren om met hun jonge scheurlijst deel te nemen aan de verkiezingen van 25 mei, dachten vele Aalstenaars dan ook spontaan aan het duo De Smedt en Van De Putte. Twee lokale tegenstanders, oftewel twee redenen om zoveel mogelijk stemmen weg te houden van sp.a. Het conflict zit immers heel diep tussen de oude en trouwe socialisten, en het heeft diepe wortels. Al lang voor de coup van Bruno Tobback in januari stuurde het ‘linkse’ kamp binnen de sp.a ‘waarnemers’ naar gemeenteraadscommissies en de OCMW-raad om gematigde socialisten in de gaten te houden – een gewoonte die na de interne splitsing gewoon verdergezet werd. Mensen die jarenlang, soms decennia, zij aan zij campagne hebben gevoerd, weigeren vandaag elkaar nog een hand te geven. Er gaan zelfs verhalen over relaties die op de klippen gelopen zijn tijdens de rode broederstrijd.

Vooral SD&P-schepen Dylan Casaer, gewezen sp.a-jongerenvoorzitter, wil in mei graag zijn gram halen. De groep rond Casaer schuift de schuld van de scheuring in de schoenen van de razend ambitieuze Sam Van De Putte, die zijn carrière begon bij de groenen, maar nu al enkele jaren hard werkt aan een carrière bij de socialisten. Er gingen een tijdlang geruchten over een mooie (derde) plek voor Van De Putte in mei. Het gemeenteraadslid kreeg uiteindelijk de eerste opvolgersplaats in de schoot geworpen, maar ook dat wordt in Aalst door heel wat mensen gezien als een beloning voor een dubbelzinnige rol in het politiek drama bij de socialisten. Hoewel SD&P ‘goesting’ en ‘de sterkte van overtuiging’ aandraagt als redenen om in mei naar de kiezer te trekken, wordt achter de schermen toegegeven dat men sp.a in het algemeen en gewezen partijgenoot Sam Van De Putte in het bijzonder maar wat graag een pad in de korf wil zetten.

Lijst van de Burgemeester

Hoe kijken de andere politieke formaties in de zesde stad van Vlaanderen naar de beslissing van SD&P? Aalsterse N-VA’ers grappen in het openbaar dat ze hun SD&P-collega’s graag willen helpen om de handtekeningen te verzamelen die nodig zijn voor deelname aan verkiezingen. Binnenskamers zijn de lokale Vlaams-nationalisten echter minder gelukkig met de electorale ambities van hun coalitiepartner. In de ogen van heel wat N-VA’ers bestaat de achterban van SD&P niet uit socialisten, maar uit centrumkiezers – veelal met een middenklasseprofiel. Dat soort kiezers – die ideologisch niet bijzonder beginselvast zijn, maar vooral stemmen voor persoonlijkheden – zijn ook interessant voor N-VA. Met Sarah Smeyers en Christoph D’Haese op de Kamerlijst en Karim Van Overmeire op de lijst voor het Vlaams Parlement brengt de Aalsterse afdeling drie lokale kopstukken in stelling als kandidaat-parlementslid. In die constellatie kan een SD&P-lijst in mei niet alleen sp.a pijn doen, maar ook N-VA. Om dezelfde reden zijn ook christendemocraten, groenen en liberalen (die in Aalst sinds jaar en dag een volkse inslag hebben) niet onverdeeld gelukkig met de “goesting” van SD&P.

Sommigen in Aalst denken ook al vooruit aan de gemeenteraadsverkiezingen van 2018. N-VA’ers zoals burgemeester Christoph D’Haese en zijn eerste luitenant Karim Van Overmeire dromen er van om definitief komaf te maken met de politieke versplintering die de Ajuinenstad jarenlang verlamd heeft. Daarvoor is een herverkaveling van het politieke landschap nodig. Een lokale formatie die verschillende centrum(rechtse)-krachten bundelt, en naar de Aalstenaar trekt met een concreet stadsprogramma, zou sterk kunnen scoren in 2018. Zo een ‘Lijst van de Burgemeester’ heeft echter weinig kans van slagen als SD&P zich in de komende jaren bewijst als een vitale partij met een eigen potentieel. Op 25 mei maakt de socialistische scheurlijst geen kans op een parlementszetel, maar een fraai resultaat in het kieskanton Aalst behoort zeker tot de mogelijkheden. Dat zou de jonge partij een boost geven die niet alle tegenstrevers SD&P gunnen. Temeer omdat SD&P zich tijdens de campagne lijkt te willen afzetten tegen N-VA – ‘zij kiezen voor het Vlaanderen van Voka’, klinkt het.

Eén ding staat wel vast: iedereen die dacht dat lokale politiek saai was, kan van dat waanbeeld genezen in Aalst. Benieuwd wat dat geeft op 25 mei.

Sam Van De Putte

Ambitie & Wraak