Het is een publiek geheim dat de N-VA verveld is van een principiële en civiel nationalistische partij naar een lid van het ordinaire radicaal-rechtse politieke kartel dat vandaag lelijk huishoudt in Europa. Daar waar ze ooit bereid leek de hand uit te strekken naar moslims als volwaardige mede-Vlamingen, gaat ze vandaag helemaal op in een ranzige identitaire agenda, gedreven door haar extreemrechtse vleugel. Het ware gelaat van de partij als een moslimhaterspartij blijkt steeds duidelijker, en niets bevestigt dat zo goed als het gemak waarmee de retoriek van de ‘Verlichting’ opgeborgen wordt nu ze de orthodoxe, praktiserende Jood Michael Freilich op haar lijst heeft gezet.

Pikante reclame

De hypocrisie van de N-VA in haar benadering van Joden en moslims – wier morele opvattingen, net als die van bijbelvaste christenen, zo goed als dezelfde zijn – is een gekend fenomeen. Zo meldden verschillende media vorig jaar dat er door bemiddeling van Antwerps N-VA-burgemeester Bart De Wever een overeenkomst van publiciteitsbedrijven met de chassidische gemeenschap tot stand zou zijn gekomen om geen pikante reclame meer te tonen in de Joodse wijk. Toen hij hierover ondervraagd werd zei Mr. Moshe Hoffman, die het koosjerrestaurant Hoffy’s uitbaat in diezelfde wijk, dat inderdaad soms ‘reclame voor lingerie, met een schaars geklede dame’ wordt getoond op de reclamezuilen in de stationsbuurt. ‘En dat is uiteraard een probleem’, aldus Hoffman.

‘Uiteraard een probleem’. Stel U voor dat het idee van zo’n deal nog maar geopperd zou zijn geweest vanuit islamitische kringen! We zouden stante pede gebombardeerd zijn geweest met onheilspellende voorspellingen van ‘omvolking’, ‘soumission’ en de nakende ondergang van het Avondland. De hogepriesters van ‘de Verlichting’ zouden ons dadelijk in alle nationale media zijn komen uitleggen dat je natuurlijk niet anders kan verwachten van die primitieve moslims, maar dat ‘we’ uiteraard nooit zouden toestaan dat zij ‘onze waarden’ zo zouden aantasten. Bemiddeling door Bart De Wever? Ik dacht het niet! De reclamebedrijven zouden eerder subsidies gekregen hebben om af te zien van een minnelijke schikking met de moslimgemeenschap.

Meisjesscholen

Of neem de zogenaamde gendersegregatie, waar de leden van de Nieuw-Vlaamse Feministen onder leiding van Theo Francken haast niet over kunnen ophouden… zolang het moslims betreft. Dan gaan ze inderdaad op hun strepen staan om bijvoorbeeld ab-so-luut geen vergunning te geven aan een rijschool die exclusief vrouwen wilde bedienen. Ik herinner me nog dat ik destijds echt niet begreep wat daar zo controversieel aan was: in tijden van #MeToo is het maar al te normaal dat veel vrouwen liever in gevoelige omstandigheden begeleid worden door andere vrouwen. Toen ik echter de naam van de onderneemster zag die het project wilde opstarten – Samira Masrour – viel alles plots op zijn plaats. Van zodra het gaat om een moslim nemen projecten en voorstellen die anders niet bepaald controversieel lijken, plots een heel andere allure aan. Waarom zou je in godsnaam geen vrouwelijke rijschool mogen organiseren, net zoals er meisjesscholen en mannenclubs zijn?

Over de totale scheiding van de geslachten in sommige Joodse scholen reppen de dappere vrouwenrechtenactivistes bij de N-VA echter met geen woord. Over de segregatie bij religieuze en culturele evenementen van de Joodse gemeenschap evenmin, maar als zwarte moslims een lezing organiseren waar mannen en vrouwen gescheiden zitten, dan worden alle duidingsprogramma’s platgereden.

Discriminatie

Het plaatsen van Michael Freilich op haar lijst in Antwerpen is slechts het laatste incident in een lange keten van gebeurtenissen die tonen dat de N-VA fundamenteel niet bekommerd is om ‘Verlichting’ en andere mooie woorden, maar gewoon de moslimhaat bij haar achterban bedient. Als we voorbije interviews met hem mogen geloven, hebben Michael Freilich en ik inzake moraal precies dezelfde opvattingen. We staan een traditionele moraal voor die tegen libertijnse seksualiteit is, voor het traditionele gezin met welbepaalde genderrollen, tegen homoseksuele activiteit, ritueel, gebed, enzovoort. Maar terwijl N-VA’ers in zijn geval maar al te gretig waren om zelfs de kleinste sporen van flamingantisme in zijn stamboom te gaan zoeken, kan ik voor de N-VA met mijn geloof en morele opvattingen nooit Vlaming zijn. Zo kan een Jood of christen met exact dezelfde morele opvattingen als ik probleemloos bij de N-VA aansluiten, en worden ze volmondig erkend als lid van de Vlaamse natie, terwijl ik en andere moslims ons eerst moeten onderwerpen aan het hondenfluitje van ‘de Verlichting’. Wel, dat zal nooit gebeuren.

En tóch is Vlaanderen mijn land. Het land van mijn geboorte. Het land waar men mijn taal spreekt. Het land waar ik me thuisvoel. Er is geen mooiere vlag dan de leeuw die met zijn klauwen en tong de machtigen der aarde tart, en met trots proclameert dat dit kleine volk aan de Noordzee ondanks zijn geringe omvang eigenwijs en onafhankelijk is.

Die leeuw die in mij leeft, díe zullen ze nooit kunnen temmen.

Samira Masrour

Verlichting blijkt relatief voor de N-VA