Ook vorige week werden veel vragen gesteld – en waren er ook vragen die te weinig of helemaal niet gesteld werden. Aan het begin van de nieuwe week kunnen er misschien nog enkele vragen opgeworpen worden. Zoals:

Wat hebben we nu geleerd uit de Pano-uitzending over ‘Youth for Climate’?

(Aan de VRT, die tijd en middelen vrijmaakte voor nog een publireportage over Anuna & Co. Wat hebben wij opgestoken uit die 42 minuten zendtijd voor derden? Dat Anuna niet samenzit met linkse NGO’s als er een cameraploeg bij is. Dat Pano ook weer niet onder élke reportage onheilspellende muziek monteert. En dat Pano-reporter Sarah De Bisschop samenleeft met 2 pubers die – net zoals alle pubers uit alle generaties – vinden dat hun ouders de wereld naar de vaantjes hebben geholpen. Wat zouden we toch zijn zonder de onderzoeksjournalistiek van de VRT?)

Welke cijfers kunnen die ‘opmars van extreem-rechts in de klas’ onderbouwen?

(Aan Apache, dat met succes een nieuw narratief lanceerde in de Vlaamse pers: ‘Leerkrachten zien een opmars van extreem-rechts gedachtengoed bij hun leerlingen’. Volgens Apache gaat het over ‘steeds meer leerlingen’ in ‘een aantal scholen’, maar de ‘opmars’ werd op geen enkele manier aangetoond met harde cijfers of aanwijsbare voorbeelden. Een gratis tip: als een artikel begint met ‘Steeds meer’, dan kan u het rustig overslaan: het is een slecht verpakt vermoeden dat verkocht wordt als ‘zorgwekkende evolutie’.)

Wat hebben jullie tegen blanke mannen die films maken met een linkse boodschap?

(Aan alle journalisten die weer eens vonden dat de Oscar uitgereikt was aan de verkeerde persoon. De Standaard problematiseerde het banale feit dat de makers van Green Book – een antiracistische prent – allemaal blank waren. De Morgen vond het jammer dat de Beste Muziek-Oscar voor Black Panther – een antiracistische actiefilm – zou belanden bij componist Ludwig Göransson: een blanke Zweed. Vroeger moest je gewoon goede films maken, toen moest je films maken met de juiste boodschap en nu moet je met de juiste huidskleur films maken met de juiste boodschap.)

Wie heeft die Grete Remen ooit binnengehaald bij N-VA?

(Aan Jan Peumans, die vorige week met scherp schoot op de partij die hem álles heeft gegeven. De voorzitter van het Vlaams Parlement hekelde onder meer de ‘blauwe nationalisten‘ bij de N-VA: opportunisten die in hun hart gewoon liberalen waren. Een paar dagen later stapte Peumans-protegé Grete Remen over naar Open VLD. Je zou dat karma kunnen noemen. Je zou het ook kunnen zien als een treffend voorbeeld van het politieke genie van Jan Peumans.)

Hoeveel actrices hebben jullie gecontacteerd om te getuigen tegen Bart De Pauw?

(Aan de VRT, nu acteur Peter Van den Begin in HLN vertelt over een gesprek tussen zijn echtgenote (actrice Tine Reymer) en de staatsomroep: ‘Toen de zaak-De Pauw losbarstte, kreeg ze telefoon van de VRT. Of zij niets te vertellen had? Ze waren bezig met álle actrices in Vlaanderen op te bellen. Op zo’n moment heb je het gevoel dat je in een heksenjacht bent beland’.)

Waarom zouden wij moeten treuren om de betonflop?

(Aan de commentaarschrijvers die weer unisono waren in hun oordeel over de ‘betonflop‘: de beslissing van de Vlaamse Regering om de betonstop voorlopig te begraven. De voorstanders van de betonstop willen dat ambtenaren zich nog meer gaan moeien met uw bouwgrond. Nadat de overheid de Vlaamse middenklasse gedurende decennia heeft aangemoedigd om te investeren in een lapje grond buiten de stad gaat diezelfde overheid nu sleutelen aan de grondprijzen om die keuze te bestraffen. De grote onteigening, in naam van ‘het klimaat’.)

Hoe komt het dat zoveel mensen de stad verlaten zodra ze kunnen?

(Aan ‘stadssocioloog’ Stijn Oosterlinck, die benadrukt dat de blanke stadsvlucht uit Antwerpen niets te maken heeft met cultureel onbehagen: ‘Mensen met een hoger inkomen hebben vaak een voorkeur om buiten de stad te gaan wonen (…) De mensen die de stad verlaten omwille van het aantal migranten zijn al lang vertrokken‘. Je zou je ook kunnen afvragen waarom zoveel mensen hun kinderen liever laten opgroeien op de blanke buiten: waarom zovelen de stad ontvluchten zodra dat financieel mogelijk is. Zou dat echt helemaal niets te maken hebben met de verregaande vervreemding in onze grootsteden?)

Wat moet een artiest eigenlijk uitkramen om níet meer uitgenodigd te worden in De Afspraak?

(Aan Gorik ‘Zwangere Guy’ Van Oudheusden, die in Focus Knack met smaak vertelt over zijn salonfähige status: ‘Studio Brussel heeft me omarmd, ze vragen me voor De Afspraak, journalisten bellen me voor alles’. In datzelfde interview spreekt de rapper ook over een videoclip waarin hij Bart De Wever neerzet als Adolf Hitler en een liedjestekst met tekstregels als ‘Fuck N-VA, fuck N-VA’. Over welke andere partijen mag je eigenlijk even plat doen om nog steeds doodgeknuffeld te worden door onze openbare omroep?)

Hoe komt het dat de Italianen niet boos waren op de collegeleerlingen?

(Aan iedereen die weer lekker verontwaardigd was omdat de islam beledigd werd tijdens de 100-dagenviering in het college van de paters Jozefieten in Melle. Vorige week woensdag hadden de leerlingen gevierd in het thema ‘Saoedi-Arabië’, met alle vrolijke karikaturen die daarbij horen. Maar vorige week dinsdag hadden diezelfde leerlingen zich verkleed in het thema ‘maffiosi’. Hoeveel Italianen hebben geprotesteerd tegen deze kwetsende karikatuur van de rijke Amerikaans-Italiaanse ervaring?)

Wanneer waren jullie voor het laatst nog eens in Nederland?

(Aan de Open VLD’ers die aan de grens met Nederland een spandoek ophingen: ‘Welkom in het land van de doeners!’. Dat spandoek hing er voor de Nederlanders die België binnenrijden en dat is behoorlijk wrang. Nederland scoort in zowat elk opzicht beter dan België: ‘doeners’ krijgen boven de Moerdijk heel wat meer ademruimte dan in de kafkaiaanse bananenmonarchie die Open VLD nu al 20 jaar aan een stuk bestuurt.)

Hoe reageren uw kinderen op uw terugkeer naar de nationale politiek?

(Aan Open VLD-parlementslid Mercedes Van Volcem, die toegaf dat ze haar eigen kinderen verwaarloosd had voor haar parlementaire zitje: ‘Door mijn politieke carrière hebben mijn kinderen hun mama weinig bij hen thuis gehad en zelden lekker eten gegeten’. Van Volcem slaakte haar hartenkreet toen ze even geen uitzicht meer had op een verkiesbare plaats. Toen de Brugse politica uiteindelijk gesust werd met dan toch een mooie plaats was er van de kinderen geen sprake meer. Pech voor Maxime en Eliott: ook de volgende 5 jaar geen lekker eten van de mama.)

Zit u zelf ook nog met vragen? Blijf er niet mee zitten. Stel ze hardop in een reactie op dit stuk.

Sarah De Bisschop

Vergeten vragen van de voorbije week (36)