Mag het duidelijk zijn dat terroristen extremisten zijn die hun extreme ideeën via onmenselijke daden ten uitvoer brengen? Maar is elke extremist staatsgevaarlijk, verwerpelijk of een politiek onverlaat? Zeer zeker niet. Terecht wordt Jurgen Conings omschreven als een potentieel gevaarlijk extremist. Maar ik wacht nog steeds op een definitie van de term ‘gevaarlijk extremist’. Als alle extreme gedachten of ideeën straks de stempel van ‘gevaarlijk’ krijgen—soms krijg ik die indruk—, dan is drie vierde van het parlement een ‘gevaarlijk’ extremist.

De links-rechts graadmeter is niet meer

Ik ben een man van extremen. Een man van zwart-wit standpunten, ideeën en visies. Grijze dociele standpunten zijn niet aan mij besteed. De kelk van het gematigd enerzijds-anderzijds-zwaktebod laat ik aan windhanen, pilaarbijters en gutmenschen, aan opiniemakers en politici die meer angst hebben voor kritiek en stemmenverlies dan dat ze waarde hechten aan de echtheid van hun meningen. Vandaar dat mijn standpunten vaak, zo niet altijd, extreem zijn. Soms extreemrechts, soms extreemlinks. Hoewel de ideologische links-rechts-positionering voorbijgestreefd is, waardoor er soms belachelijke discussies omtrent links-rechts en progressief-conservatief plaatsvinden.

De termen links en rechts en hun verbondenheid met progressief en conservatief dateren uit het Frankrijk van de 17de eeuw. Lodewijk XIV zat rechts in het parlement en diegenen die zijn absolute monarchie steunden, en aldus behoudsgezind of conservatief waren, zaten naast hem. Links in het parlement zaten de vernieuwers, de progressieven, zij die tegen de absolute macht van de koning waren en meer vrijheid en gelijkheid wilden. Geen enkele Belgische politieke partij streeft nu een dictatuur na en iedereen staat achter de idealen van de verlichting: vrijheid en gelijkheid. Vandaag zouden we rechts van de koning enkel lege zetels vinden. Het zogenaamde politieke spectrum verschilt van land tot land, groenen zijn in Schotland regionalisten en socialisten zijn in Denemarken migratiekritischer dan het Vlaams Belang hier. Een geopolitieke ideologische links-rechts-graadmeter bestaat niet en dat ondervinden de fracties in het Europees parlement dag na dag.

Extremist tot in de kist

Ik ben een groot voorstander van de vlaktaks, welke terecht of onterecht doorgaat als een idee dat economisch als extreemrechts gepercipieerd wordt, maar dan weer niet in het programma staat van de enige extreemrechtse partij in België: Vlaams Belang. Ik ben een groot voorstander om op vrij korte termijn alle aardgas te vervangen door waterstof, wat als een extreemlinks groen voorstel gepercipieerd wordt, maar wat ook niet in het programma voorkomt van de extreemlinkse milieupartij Groen. Ik ben een Vlaams-nationalist die in Wallonië onterecht door alle politieke partijen gelijkgesteld wordt aan een nazi. Denk maar aan de afbeelding van Jong Ecolo waarbij ze Theo Francken als nazi-soldaat portretteerden. Hoewel ik in de verste verten geen nazisympathieën heb en ook nooit heb gehad, word ik door Waalse politici zo gestigmatiseerd. Trouwens, waarom socialisten met sterke nationalistische ideeën rechts op het spectrum staan, blijft voor mij een raadsel.

Een vraagje voor politici van Ecolo en Groen: zijn alle Schotse ecologisten dan nationaalecologisten en evenzeer nazi’s? Of hebben jullie daarvoor een hypocriete geopolitieke verklaring? Over hypocrisie gesproken. Om Deense hernieuwbare energie in te voeren onderhandelt minister van Energie Tinne Van der Straeten met de Deense regering, die inzake migratie ‘racistischer’ is dan Vlaams Belang. Ze pronkt op foto’s met de Deense minister van Energie Dan Jørgensen van de partij Socialdemokraterne, een partij met een strenger migratiebeleid dan N-VA en Vlaams Belang. Hier in België willen groenen de hand niet schudden van de extreme denkers over migratie van N-VA en Vlaams Belang; in Denemarken pronken ze ermee op de foto. Het is voor mij dan ook duidelijk dat het groene walggedrag, gespeelde afschuw is om de achterban te stroopsmeren. Een electorale gimmick als het ware.

Electorale spelletjes

Kenneth Lasoen, expert inlichtingendiensten en veiligheid van de Universiteit Antwerpen, waarschuwt in Het Nieuwsblad van 23 mei 2021 dat het postcoronatijdperk zal gekenmerkt worden door snowflaketerrorisme en naziterrorisme. Neem nota dat ik het niet heb over extreemlinks terrorisme of extreemrechts terrorisme. Waarom niet? Omdat deze omschrijvingen de lading niet dekken en enkel een electorale hetze voeden. Het feit dat politieke partijen en een belangrijk deel van de media rechtse terroristen als extreemrechts omschrijven en linkse terroristen als extreemlinks, is electoraal geïnspireerd en intellectueel onjuist.

Niet alle groenen of groene stemmers zijn kopieën van Volkert Van der Graaf en niet alle Vlaams Belangers of stemmers van Vlaams Belang zijn kopieën van Anders Breivik. Het stigmatiseren van een groep via het belerend generaliseren ervan is platvloerse discriminatie en laakbare bejegening. Het feit dat de mainstreammedia dit spel meespelen en zich lenen tot deze electorale spelletjes is bedenkelijk en verwerpelijk.

Extremist tot in de kist

Ik ben een extremist en daar ben ik fier op. Ik mag dus volgens minister Dedonder een carrière als militair op mijn buik schrijven. Ik mag niet getraind worden in onvindbaar zijn, de regering wil mij te allen tijde kunnen oppakken. Waarvan nota. Of ik nu extreme ideeën heb op fiscaal of ecologische vlak, het maakt niet uit. Extreem denken zou nooit een negatieve connotatie mogen krijgen omdat ze niet mainstream is. Een debat zonder extremen is een kermis van jaknikkers onder gelijkgezinden met minimale nuances. Ik had tijdens deze coronacrisis geen problemen met de extreme smetvreeskapsones van Joël De Ceulaer of het extreme virusvrijheidgemekker van Jeff Hoeyberghs. Ze voeden het forum in de extremen en zorgen letterlijk voor een breder debat. De diabolisering van de term ‘extreem’ moet stoppen. Laat ons vooral niet vergeten dat Malcolm X, Gandhi, Jean Jacques Rousseau, Atatürk, Mandela, George Washington, Jacob van Artevelde, Jan Breydel, Daens… de extremisten van hun tijd waren. Hoe zou de geschiedenis er zonder hen hebben uitgezien?

Laat ons vooreerst afstappen van de dwangmatigheid om alles in vakjes te willen stoppen en alles per se te willen associëren met een politieke partij. Want de links-rechts-graadmeter waarop de media zich baseren meet net zo goed als een thermometer zonder kwik. Niet dus. Terroristen zijn moordenaars, die oorlog voeren en betalen met mensenlevens. Extreme denkers, extremisten dus, zijn dat niet. Zij zijn het peper en het zout van het debat en behoeden ons van een enge pensée unique in een gedachtendictatuur.